Dit is een rondschrijven van een van de kamerorkesten daie uit de boot vallen:

Aan musici, organisatoren, partners en vrienden van Prima La Musica.

Op 23 juni jl. besliste Minister Bert Anciaux om Prima La Musica vzw niet meer te subsidiëren. Hij volgt daarin de beoordelingscommissie die een negatief advies uitbracht over onze aanvraag voor subsidiering als muziekensemble.

Aansluitend aan de mededeling van de regering heeft de Raad van Bestuur van de vzw beslist de activiteiten van de vzw stop te zetten. Hieruit volgt dat de vzw ook noodgedwongen alle concerten vanaf heden dient te annuleren en alle lopende contracten vanaf 1 juli opzegt.

Daarmee komt een einde aan het orkest dat in 1991 door Dirk Vermeulen werd gesticht en dat uitgroeide tot een sterk en homogeen geheel.

Prima La Musica olv Dirk Vermeulen legde de spotlights op Haydn’s repertoire en het orkest bracht uiteenlopende klassieke programma’s op quasi alle podia in Vlaanderen.

Tijdens onze “strijd” tegen het negatieve advies van de beoordelingscommissie betuigden concertorganisatoren als Concertgebouw Amsterdam, de internationale Festspiele Eisenstadt en solisten als José Van Dam hun wens om in de toekomst zeker met ons te kunnen blijven samenwerken.

Het orkest werkte intens aan een artistieke vernieuwing en stond in het kader hiervan reeds o.l.v. van gastdirigenten als Roy Goodman, Arvo Volmer, Dorian Wilson, ..

Wij verkenden reeds vroeg andere wegen door cross-overs met andere disciplines.

Succesvolle optredens op vermaarde podia en festivals zoals het North Sea Jazz Festival in den Haag met performers als Wayne Shorter, Diana Reeves en George Duke, leverden alweer het bewijs dat dit een kolfje naar de hand was van Prima La Musica.

Met “Prima La Musica vertelt….” een concertreeks voor families, speelden we in tal van Culturele Centra en brachten we jonge kinderen vanaf 6 jaar, en hun familie, op aangename wijze in contact met de muziek en het leven van klassieke componisten.

De reeks is nog steeds uniek in het aanbod naar kinderen en groeide uit tot één van onze topproducties. Ze kende een enorm succes bij het publiek én de organisatoren…maar niet bij de beoordelingscommissie.

Prima La Musica wist een sterk flexibel en veelzijdig karakter op te bouwen, competenties die in heel wat bedrijven of sectoren als pluspunt worden gezien maar waarvoor we in de culturele sector, weliswaar door een beperkte beoordelingscommissie, worden afgestraft.

Het project bergen we op. De archiefkast is immens groot.

Wij zetten onszelf niet te koop, organiseren geen petities,…

De 500 concerten spreken voor zich.

Prima La Musica had een sterke zakelijke en organisatorische onderbouw. Met slechts 300.000euro aan subsidiemiddelen en een zeer beperkt team realiseerden wij jaarlijks gemiddeld 40 concerten in een kamerorkestbezetting van 25 musici en bereikten wij ca. 82% van de zaalcapaciteit.

Wij kunnen de belastingbetaler recht in de ogen kijken en hen zeggen dat wij met de subsidiemiddelen maximale return aan hen gegeven hebben.

Onze vaste kern van musici tekenden met groot engagement en geloof in dit ensemble jaarlijks voor een seizoenscontract, zonder vette opzeggingsvergoeding maar wel met het vertrouwen en het geloof in de werking, want de continuïteit van onze activiteiten was een sterke troef.

Ik moet de beoordelingscommissie , en dus de Minister, tegenspreken: bij deze ronde komen wel degelijk een groot aantal Vlaamse musici niet meer aan bod. Naast het gederfd loon is vooral de non-activiteit een bekommernis: het pleit niet voor een degelijk kunstonderwijs als onze musici, eens gevormd, niet als uitvoerend artiest aan bod kunnen komen.

Zij staan nu op straat, zonder enige bescherming.

Als afscheidsnemend manager zie ik machteloos toe hoe gedumpt zij zich voelen en niet in staat zijn zich te organiseren voor protest. Hoe zwak zij staan. Het stigma dat over hen hangt, als zouden zij onbeschaamd met hun instrument van het ene naar het andere orkest als profiteurs rondtrekken, wordt bepaald door enkelingen. En ook hier voel ik dezelfde vrees die ikzelf bij de onderhandelingen voelde: het cultuurlandschap wordt gemaakt en uitgetekend door enkele, weliswaar machtige, enkelingen. Zonder breed overleg en open communicatie, zonder dialoog;

Deze gedupeerde musici durven niet te spreken of te protesteren: zij komen op een freelance markt terecht waarop zij zich te koop moeten aanbieden.

Misschien durven ze nog met een druk op de forword naar een adresbestand iets te zeggen, maar niet met hun gezicht. En dat komt de commissie en het beleid goed uit.

Prima La Musica heeft opgehouden te bestaan.

Wij dienen nu 36 concerten te annuleren maar kunnen met fierheid terugkijken op de meer dan 500 concerten die we in Vlaanderen brachten.

Wij danken alle organisatoren en partners voor het vertrouwen die zij in ons stelden.

Wij wensen de freelance musici alle succes en vooral moed toe.

Rosita Moeyersoons

Intendant

Prima La Musica