stampmedia28 oktober 2008 – 19:51

Ik ontmoet Pisarenko samen met Koen De Vlieger, beheerder van het Kasteel d’Ursel, in een Hingense taverne vlakbij het domein. “Is dat een vertaalmachine?” vraagt Pisarenko me, terwijl hij naar m’n BlackBerry wijst. Ik moet hem teleurstellen. Dan maar snel de eerste vraag:

Wanneer begon je piano te spelen?

“Toen ik vijf was. Er stond een piano thuis waarop mijn moeder ooit wat lessen had gevolgd. Mijn buurmeisje volgde ook pianolessen maar bij gebrek aan een piano, kwam ze bij ons oefenen. Toen ik negen werd, ben ik naar een professionele muziekschool gegaan om me volledig op de piano te kunnen toeleggen.”

Wie is je favoriete componist?

“Ik heb er meerdere: Liszt, Chopin, Ravel en Debussy. Het is niet makkelijk om uit te leggen waarom ze dat zijn, maar je zou kunnen zeggen dat hun werk het dichtste aanleunt bij wat ik doe.”

Reikt je persoonlijke muzieksmaak verder dan de klassieke muziek die je speelt?

“Uiteraard! Ik ben een grote fan van klassieke rock, vooral in het Russisch. Teksten zijn zeer belangrijk voor me, ook al komen ze niet voor in het genre dat ik speel. Vandaar dat mijn voorkeur uitgaat naar Russische nummers. Die versta ik het best.” (lacht)

Zou je die klassieke rock ooit willen verwerken in je eigen pianospel?

“Ik heb er al aan gedacht. Ik heb er geen concrete plannen voor, maar beschouw het als een mogelijk project voor de toekomst. Het is zeker en vast een uitdaging.”

Je bent zeer succesvol, maar denk je dat je nog verder kan groeien in je carrière? Wat is je uiteindelijke doel?

“Volgens mij heb ik nog een lange weg te gaan. Wat mijn doel is, dat vertel ik aan niemand (lacht). Ik denk dat ik het zelf nog niet goed weet, maar wat ik wel weet is dat het iets groots wordt!”

Verlang je soms niet naar het leven de gemiddelde 21-jarige ?

“Ik denk het niet. Ik weet trouwens niet goed wat dat is. Sinds mijn negende ga ik naar een fulltime muziekschool. De mensen die me omringen en de meeste van mijn vrienden zijn dan ook allemaal muzikanten. Als ik in Moskou op straat naar de ‘gemiddelde’ jongeren kijk, vind ik ze toch maar een beetje vreemd. Ook de muziek waar ze naar luisteren vind ik vreemd. Huidige trends zoals R&B zijn voor mij onbegrijpelijk.”

Vitaly kijkt op z’n horloge en wil duidelijk gaan oefenen. Ik vergezel hem nog heel even tot aan de Steinway piano waar ik een paar beelden schiet terwijl zijn vingers over het klavier razen.

Meer info:
http://www.liszt.nl/nederlands/prize_winners/VitalyPisarenko.htm
http://www.provant.be/vrije_tijd/cultuur/cultuurhuizen/kasteel_d_ursel/

© 2008 – StampMedia – Gil Plaquet