Jan Hertogen18 januari 2009 – 11:34

Terwijl de SP.A-ers de meubelen proberen te redden en SP-a Rood z’n aanhorigheid met de SP-a bevestigt blijft het verrassend stil aan de ‘echte’ linkerzijde. De PVDA-België stelt zich op als een zeker alternatief, Eric Rosseel van CAP geeft een persoonlijke commentaar en dat is het zowat. Het ‘gat van links’ blijft evenwel open hetgeen in een Europees perspectief verwondering baart. In de (korte) geschiedenis van het socialisme en communisme in Europa (en de wereld) - nog geen 100 jaren oud vanaf de oktoberrevolutie in Rusland – zijn er nochtans analyses en ervaringen te over om het politieke spel hard te maken en een helder ‘alternatief’ te formuleren, of daartoe toch een dynamiek op gang te brengen. De enige links-socialistische partij die daar momenteel in Europa in slaagt is Die Linke in Duitsland.

Die Linke kan de feitelijke en ideologische ervaring van de DDR verbinden met de herwonnen economische draagkracht van Duitsland. Het is ook een unieke situatie dat in één land de ervaring van het reële communisme met al het negatieve en positieve, samengesmolten is met een ‘kapitalistisch’ land terwijl zij, het verenigde West-Duitsland en de DDR, nog een zware ideologische, economische en vooral menselijke ‘schuld’ hebben t.a.v. de wereld. Het besef van deze ‘schuld’ samen met het ideologische potentieel van Oostelijke Duitsers, al of niet tegn hun wil geschoold in het marxisme, zet zich momenteel in vele segmenten van de Duitse samenleving door. Het geeft een nieuw elan dat het culturele, economische en het politieke leven doordringt. Die Linke is daar, op het politieke vlak, de meest expliciete uitdrukking van. Dat in Duitsland, als enige land in de wereld de gemiddelde voetafdruk per inwoner verminderd bij een stijgend BNP is daar een sterk teken van.

De verkiezingen van 18 januari 2009 in de deelstaat Hessen, zie http://die-linke.de/wahlen leert dat Die Linke het enige politieke alternatief is gezien de reeds aangegane coalities van de andere partijen. De uitslag kan al een vooruitblik geven op de Kanseliers- en Europese verkiezingen in Duitsland, die iedereen wijzer kunnen maken.

Wie nodigt Lafontaine eens uit voor een toelichting over het ‘nieuwe’ Duitsland en het potentiëel van Die Linke voor België en Europese Links? In zijn rede voor de Bundestag op 26/11/08 - Alternative zum Neoliberalismus - op http://www.youtube.com/watch?v=wl9wlgV8xMY heeft hij het over de drie grote kwalen van het Neoliberalisme en het crisisbeleid van Bondskanselier Merkel: tegen de deregulering die enkel ten goede komt aan vermogenden en ondernemers, tegen de privatisering van onder meer het spoor en sociale zekerheidssystemen en tegen de flexibilisering die het sociale en familiale leven van werknemers kapot maakt. Een speech van 25 minuten die goed aangeeft waar het bij Die Linke om gaat en die inspirerend kan werken voor Belgisch Links. En na 25 minuten heeft men ook al heel wat opgestoken van het Duits.

Die Linke is aangesloten bij Europees Links: http://www.european-left.org . Op de lijst van Europees Links figuren volgende partijen: http://www.european-left.org/english/about_the_el/member_parties , voor België is dat vooralsnog de Parti Communiste http://www.particommuniste.be . Als observators, partijen in wacht voor aansluiting zijn vermeld http://www.european-left.org/english/about_the_el/member_parties/observe... met ondermeer Une Autre Gauche voor België: http://uneautregauche.be met een logo dat erg veel lijkt op Een andere Politiek: http://www.anderepolitiek.be/nieuwecap/modules/news , zeg maar de CAP.

Men zou op basis van de Belgische deelname kunnen zeggen dat Europees Links in de marge van klein Links zit, maar dat gaat niet meer op als Die Linke dit platform gekozen heeft om een Links draagvlak te vinden of te creëren in Europa. En hoe zit het dan voor België met de nieuwe en oude communistische partijen, de PVDA, de LSP, Vonk, de Union Communiste Bruxelloise, Secours rouge, de hoger vermelde CP, UAG en CAP, en wie al meer. Wie gaat vanuit België als Linksen, Linkse Partij, Partij van Links naast Die Linke plaatsnemen in het Europese platform en (verder) werken aan het nationale, Europese of wereldsocialisme?

Arne Ballière van de Union Communiste Bruxelloise stelt het in z’n videoverslag van de Liebknecht-Luxemburg herdenkingsbetoging in Berlijn van 9 januari 2009 als volgt: “ We gaan naar het graf van Karl Liebknecht en Rosa Luxemburg, langs de Karl Marx Allee. Ze verwachten 50.000 tot 100.000 personen zoals elk jaar. Natuurlijk heeft deze betoging een beetje afgezien na de val van de Muur maar de laatste paar jaar is er een enorme opkomst, ook van de jongerengeneraties. Het kan natuurlijk niet anders want het kapitalisme zal altijd oorlog en uitbuiting creëren. Als je met het communisme bezig bent ben je altijd met de toekomst bezig. Het kan nooit gedepasseerd zijn. Wij weigeren de historische nederlaag te erkennen en daarom komen wij naar hier voor de herdenking van Rosa Luxemburg en Karl Liebknecht die de revolutie in Duitsland mee gemaakt hebben in 1918 die er voor gezorgd hebben dat de 1ste wereldoorlog geëindigd is en die vermoord werden door de fascisten. Wij zijn 90 jaar later en we staan hier nog altijd. De DDR is gevallen en nu gaan we voor het wereldsocialisme.” Zie de volledige reportage op www.dollemol.be , die dit jaar 40 jaar bestaan.

Voor het belang van Rosa Luxemburg en Karl Liebknecht voor Die Linke, zie ook onze commentaar op Jan Blommaert: http://indymedia.be/nl/node/31364#comment-17198

Jan Hertogen