christophe06 februari 2009 – 17:16

Het lezerspubliek veroudert en het gratis abonnement moet jongeren opnieuw naar de betalende papieren krant loodsen, weg van het internet en de gratis kranten. Het is slechts één van de maatregelen waarmee Sarkozy de neergang van de Franse pers wil stoppen. Die neergang is dramatisch. Tussen 2002 en 2007 gingen de verkoopcijfers van Libération 15,2 procent achteruit. Bij Le Monde en Le Figaro gingen respectievelijk met 12,3 en 5,1 procent achteruit. France Soir zag zijn verkoopcijfers zelfs helemaal instorten (- 72,6 procent). In vergelijking met 1985 werden er in 2005 een kwart minder algemene kranten verkocht. De Franse kranten die het al niet zo goed doen op de advertentiemarkt krijgen ook nog eens klappen door de dalende reclame-uitgaven (- 4,4 procent in het laatste trimester van 2008).

Om de noodlijdende mediabedrijven te hulp te snellen verlaagt Sarkozy de sociale lasten voor bedrijven die de kranten thuis bezorgen en de subsidie voor thuisbezorging wordt ook drastisch verhoogd. Ook voor krantenverkopers is er een forse daling van de sociale bijdragen. De verhoging van de posttarieven wordt met een jaar uitgesteld. Het budget voor overheidsreclame wordt verdubbeld. Sarkozy nodigt de sociale partners in de drukkerijen uit om de drukkosten met 30 à 40 procent te verlagen.

Verder wordt er ook gesleuteld aan de auteursrechten. Journalisten zouden voor een bepaalde periode hun rechten moeten afstaan voor alle dragers (internet, papier, audiovisueel). Er komt ook een aangepast statuut voor online-redacteurs. Voortaan hoeven buitenlandse investeerders zich ook niet langer te houden aan de bovengrens van 20 procent van het kapitaal van een mediabedrijf.

"Minder erg dan verwacht"
Sarkozy haalde alle maatregelen uit het Witboek dat begin januari door de Staten-Generaal van de pers aan de president werd overhandigd. De 600 miljoen euro komt bovenop de 168 miljoen euro steun die de Franse pers nu al elk jaar krijgt. Journalistenvakbonden of -verenigingen die niet warm liepen voor de staten-generaal (sommige grote organisaties wilden niet eens meedoen aan het schouwspel) reageren opvallend lauw op de voorstellen. “Le pire a été évité”, reageert de Rassemblement des associations de journalistes (RAJ). “Les positions des plus extrémistes des éditeurs n’ont pas été retenues”, stelt de Syndicat national des journalistes (SNJ) die de grootste journalistenvakbond van Frankrijk is.

Dat Nicolas Sarkozy meer oren had naar de aandeelhouders van de mediabedrijven dan naar de journalisten was niet echt een verrassing. Tijdens het overwinningsfeestje op de avond van de verkiezingen verdrongen tv-vedetten en mediabazen zich rond de glimmende kersverse president. De meeste mediabazen behoren tot zijn intieme vriendenkring. De eigenaar van TF1 Martin Bouyges is de peter van zijn zoon Louis. Arnaud Lagardère die grossiert in tijdschriften en ook een belangrijk aandeel in Le Monde heeft, noemt Sarkozy consequent “mon frère”. Van Vincent Bolloré, eigenaar van de tv-zender Direct 8 mag hij wel eens een jacht lenen. Het grootste cadeau dat de mediabonzen van Sarkozy kregen was de afschaffing van de reclame op de openbare zenders. Toen de steunmaatregelen aan de pers bekend gemaakt werd, mochten journalisten geen vragen stellen. In de plaats daarvan, schrijft Libération, kreeg Sarkozy applaus van de verzamelde mediabonzen.