Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

Sans-papiers in parking VUB gaan over tot hongerstaking

Sans-papiers in parking VUB gaan over tot hongerstaking

Sinds maandag weigeren de sans-papiers die op de Vrije Universiteit Brussel (VUB) verblijven, te eten. Ze bezetten al drie maanden een ondergrondse parkeergarage. De mensen zonder papieren gaan nu over tot een hongerstaking, omdat een definitieve beslissing omtrent de omzendbrief van minister van migratie en asielbeleid, Turtelboom op zich laat wachten. De minister reageerde nog niet op de actie.

garag+2.JPG

Foto: Hans Moyson

Sinds mijn vorige bezoek aan de sans-papiers is het duidelijk dat er heel wat veranderd is. Vorige week was er nog commotie aan de ingang van de parking en werd er overal druk gepraat. Deze keer is het opvallend rustiger. De meeste mensen liggen te slapen. Iedereen ziet er verzwakt uit. Abdessamad vertelt me dat de mensen zonder papieren overgaan tot een hongerstaking, omdat ze de druk op de regering willen opvoeren. Op 18 maart is het exact een jaar geleden dat 'Leterme I' voorstellen indiende omtrent de regularisatiecriteria. Verschillende verenigingen plannen die dag acties, aangezien we ondertussen nog geen stap verderstaan in het dossier.

“Iedereen doet eraan mee, behalve drie personen die omwille van medische redenen moeten blijven eten.”, zegt Abdessamad. Ook Lucy eet al vier dagen niets meer. Ze is 19 en afkomstig uit Congo. Daar verloor ze haar beide ouders, waarna ze met haar zus naar België kwam, maar hier is ze helemaal alleen. Ik sprak ook met een oudere vrouw uit Guinea. Ook zij is alleen naar de bezetting gekomen. Ze vertelt me dat ze morgen naar het ziekenhuis moet voor een onderzoek. Beide vrouwen vertellen me hetzelfde verhaal. Ze hebben geen toekomst in hun land van oorsprong en ze willen papieren om te kunnen werken. Een hongerstaking is hun enige hoop, want ze kunnen niet meer terug.

Het is verontrustend in welke omstandigheden de sans-papiers aan hun verzet beginnen. De parkeergarage is afgesloten met houten schutsels en gasbranders moeten de ruimte verwarmen. Ik zie enkel koffie en flessen water. Er is geen medische hulp in de buurt, maar het OCMW is langs gekomen om de situatie te bekijken. Als ik de garage verlaat bevind ik me midden op de universiteitscampus. Daar gaat het leven ongestoord verder, vele studenten zijn zich niet bewust van de strijd die de sans-papiers voeren.