Port-au-Prince - 11 mei 2009 - avec-papiers.be - Een man wordt op een plein in een grote stad onder het gejoel van de omstaande massa gemarteld en vervolgens onthoofd. De politie komt niet tussenbeide. Het gebeurde niet in Haïti maar in een wijk van Santo Domingo, de hoofdstad van de Dominicaanse Republiek, een dikke week geleden op 2 mei. De man in kwestie, een Haïtiaan, werd er door de omstanders van beschuldigd een Dominicaan te hebben onthoofd. Onterecht, zo bleek.

Dit bijzonder wreedaardig incident is het zoveelste in een rij van agressies en moorden op Haïtianen in de Dominicaanse Republiek. De Groupe d'Appuie aux Rapatriés et Réfugiés (GARR) maakte een niet exclusieve lijst publiek waarin meer dan twintig ernstige gewelddaden op Haïtianen worden aangehaald.

De GARR betoogde afgelopen vrijdag 8 mei samen met het Plateforme des Organisations Haïtiennes des Droits Humains (POHDH) en Coordination Nationale des Acteurs Non-Etatiques (CONANE) voor de Dominicaanse Ambassade in Port-au-Prince. Vervolgens zakten de betogers af naar de ambtswoning van de eerste minister waar ze een verklaring voorlazen waarin het ontslag van de Haïtiaanse Ambassadeur in Santo Domingo werd geëist. Er werd door de manifestanten eveneens opgeroepen om een dialoog op te starten tussen de Haïtiaanse en Dominicaanse autoriteiten over het migratievraagstuk. Ook president Préval kreeg een boodschap van de betogers.

De xenofobe houding van vele Dominicanen tegen de Haïtianen is al langer een probleem. Ten gevolge van de grote werkloosheid in Haïti werken vele Haïtianen in het enige buurland dat een landgrens met Haïti deelt: de Dominicaanse Republiek. Hoewel uitbuiting er courant is en in sommige gevallen het woord slavernij terug in de mond genomen wordt, blijft de Dominicaanse Republiek vele Haïtianen aantrekken. Velen steken illegaal de grens van het land over in de hoop werk te vinden op plantages of in de toeristische sector.

Haïti blijft het armste land van de Amerika's en de sociaal-economische situatie is voor velen uitzichtloos. Men slaagt er niet in een perspectief te bieden op een verbetering van de levensomstandigheden. Zowel de internationale gemeenschap, Haïtiaanse politici als de mercantiele elite van het land zijn hiervoor verantwoordelijk. Er is geen enkel vertrouwen meer in de politiek. Bij de recente Senaatsverkiezingen van 19 april kwam volgens officiële cijfers minder dan 12% van de stemgerechtigden opdagen. Volgens bepaalde bronnen is dit percentage nog overdreven daar verschillende observatoren in het land nauwelijks stembusgangers hebben zien passeren. Een groot deel van de Haïtianen droomt nog maar van één ding: een beter leven in het buitenland.