Guy Swinnen, zanger The Scabs © Jan Lietaert

Guy Swinnen: “Ik heb mij eigenlijk altijd al een Belg gevoeld. Hoewel Wallonië en Vlaanderen twee verschillende culturen hebben, heb ik toch altijd een heel leuke relatie gehad met dit land. De politieke poespas heb ik eigenlijk nooit echt goed begrepen. In het echt hebben Walen en Vlamingen een goed contact met elkaar. Zeker onder de muzikanten gaat het er allemaal veel gemoedelijker aan toe. Dan speelt die taal eigenlijk geen rol. Als wij als muzikanten dat kunnen, moeten we dat toch allemaal samen ook kunnen? België is altijd al een gastvrij land geweest, en de laatste jaren is dat een beetje aan het veranderen. Dat vind ik spijtig. Ik hou wel van het cliché van de gelukzalige Belg met zijn patékes en zijn frieten, waarbij er altijd een plaatsje vrij is aan tafel. Dat vind ik een leuke gedachte.”

“Ik denk dat er een heel duidelijk signaal gegeven wordt vandaag. Er is genoeg negativisme en in het politieke landschap wordt er te veel gekibbeld, terwijl dat helemaal niet nodig is. Als artiesten engageren we ons natuurlijk wel voor Belgavox, en daarmee geven we ergens ook wel een politiek signaal, maar we willen daar niet op focussen. Ik wil gewoon hier vandaag zijn om te zeggen ‘het kan ook anders, we kunnen ook samen iets doen en samen door de crisis geraken.”

Stijn Kolacny, Scala-bezieler en voorzitter vzw Belgavox

Stijn Kolacny: “Er is een grote discussie geweest of het al dan niet neutraal was van de VRT om het Belgavox-concert te sponsoren. Ik vind die discussie een storm in een glas water. Ik blijf het herhalen: het is en blijft een apolitiek evenement. Wij hebben als Belgavox-platform meer een socio-culturele taak. Wij vragen aandacht voor enkele doelstellingen, maar geen een van die doelstellingen is politiek getint. De separatistische partijen hebben natuurlijk het recht om hun eigen politieke overtuiging te hebben. Ik heb ook het recht op die van mij. Toch zal ik je daar niet mee lastig vallen. Maar wij als muzikanten zijn daar niet zo mee bezig. Solidariteit, daar draait het om. Misschien is dat een wat duur woord dat vele ladingen dekt, maar we willen echt wel die Belgische identiteit versterken. Dat is belangrijk. Niet wie er allemaal subsidieert.”

Sioen © Jan Lietaert

Frederik Sioen: “Ik heb een nummer gespeeld met Zuid-Afrikaanse muzikanten, gevolgd door een duet met Jeronimo, een Waalse artiest. Het gaat over Vlamingen en Walen dichter bij elkaar brengen, iets wat we in de muziek al kenden. Zelf heb ik al getourd met Girls In Hawai. Ook met Sharko en Montevideo heb ik al opgetreden. Ik ken veel Waalse muzikanten. Even veel als Vlaamse. Voor mij is dat maar normaal. Helaas zijn Waalse artiesten minder bekend in Vlaanderen en omgekeerd. Volgens mij is dat een probleem van de media. Het is zelfs een belediging door de media.”

“Voor mij is identiteit belangrijk. Ik voel mij zowel Vlaming als Belg. Niemand in de politiek zal dat gevoel bij mijzelf splitsen.”

“Ik heb geleerd door 0110 dat de negatieve reacties vaak het meeste aandacht krijgen. Daarom besteed ik zo weinig mogelijk aandacht aan de separatistische reacties van afgelopen weken.”

Baloji

Baloji: “Daarnet heb ik met Selah Sue opgetreden, een jonge Leuvense zangeres. Dat is voor mij net hetzelfde als met iemand samenwerken uit Marseille. Ik heb al met veel Nederlandstalige artiesten samengewerkt, zoals Gabriël Rios, Arsenal en Zita Swoon. Samenwerken is een van de belangrijkste boodschappen die we kunnen meegeven op zo’n evenement.”

Jasper Steverlinck, zanger Arid © Jan Lietaert

Jasper Steverlinck: “Met Arid hebben we succes in heel België, ook over de taalgrens. Muziek heeft voor mij geen grenzen. Daarom doe ik graag aan zoiets positiefs mee. Het Belgavox-concert vormt voor mij geen politieke boodschap, maar eerder een statement. Ik denk dat elke muzikant hier zal antwoorden dat hij even graag voor Vlamingen, Walen als Chinezen zou spelen bijvoorbeeld. Dat maakt toch allemaal niets uit? Wat een onzin allemaal. We spelen toch in België? Ik doe graag mee met iets waarbij mensen niet naar de verschillen kijken, maar wel naar hetgeen dat ons bindt. En datgene is nu dit.”

“Ik hoop dat de toeschouwers vandaag het gevoel hebben dat het hier puur om de muziek gaat. Mensen komen hier kijken en herkennen de ene na de andere artiest en zeggen ‘Da’s tof!’ Het is een signaal dat we goede muziek hebben hier in België. Mensen staan daar niet meteen bij stil.”

“Ik denk niet dat artiesten zo invloedrijk zijn en dingen kunnen doen veranderen in België. De Bob Marley’s van deze wereld wel natuurlijk. Muziek is geen politiek gegeven. Heel af en toe wordt het wel gebruikt voor een politieke doelstelling, en dan hopelijk nog een positieve. In het geval van Bob Marley was dat zo. Maar moesten er vandaag artiesten met die bedoelingen hier op het podium staan, dan zou ik dat ook niet goedkeuren. Maar ik denk dat we daar allemaal hetzelfde over denken.”

Axelle Red © Jan Lietaert

Axelle Red: “Nationaliteit is een gevoel. Ik vraag aan mijn kinderen om mayonaise te eten bij hun frieten in plaats van ketchup bijvoorbeeld. Dat Belgische moeten we in ons hebben.”

“Politici fixeren zich op de economische situatie. Maar een familie gaat toch ook niet uit elkaar omdat er geen geld is?”

Johan Verminnen

Johan Verminnen: “Ik heb heel mijn leven in het Brusselse gewoond en gewerkt met mensen van de twee taalgemeenschappen. Ik ken eigenlijk geen verschil tussen beiden. En dus is het normaal waarom ik hier ben. Wij artiesten kennen die verdeeldheid niet. Ik ben een Vlaming die in Belgiê woont. Ik vind dat er autonomie moet gegeven worden aan gemeenschappen, maar dat is iets helemaal anders dan geen solidariteit meer te hebben tussen de gemeenschappen. Als Vlamingen en Walen geen solidariteit tegenover elkaar kunnen hebben, hoe wil je dan de solidariteit hebben van andere landen?”

“Deze communautaire kwestie leeft in heel veel mensenharten. Mijn moeder van 99 jaar vraagt zich bijvoorbeeld af ‘waarom die mensen elkaar zo slecht verstaan’.”

“Nu zijn er Universiteitsprofessoren die in kranten grote artikels schrijven waarin ze zeggen dat dit evenement een conservatief gebeuren is en dat België niet meer bestaat. Laat die professoren dat maar doen. De afstand tussen de mensen en hen is zonder twijfel heel erg groot. Wat ik van de uitspraak vind van Johan Sanctorum('De Belgavox-artiesten zijn het naïefste deel van onze gitaarpopulatie.')? Ik vind die uitspraak juist. Ik ben liever naïef dan een klootzak.”

An Pierlé in duet met Delphine Gardin © Jan Lietaert

An Pierlé: “Ik heb een dubbel gevoel. Ik voel mij op en top een Belgische, maar ik vind Vlaanderen ook heel tof. De helft van mijn familie woont in Wallonië. Dat dubbele gevoel is ook zeer aanwezig in die familie. Ik zong daarnet een duet met Delphine Gardin (Monsoon). Ik wou al heel lang eens samenwerken met haar. Bij deze is dat gebeurd.”

Klaas Delrue, zanger Yevgueni

Klaas Delrue: “Ik vind het belangrijk dat het signaal vandaag beperkt blijft tot een bende artiesten die wil tonen dat er ook nog mensen zijn die vooruit willen met België. Wij geven dat signaal door een nummer van ons, ‘Als ze lacht’, voor de helft in het Nederlands te zingen en de andere helft in het Frans. Voor de rest vind ik het een even belangrijk signaal dat je van mening moet kunnen verschillen. Ik denk dat wij ook niet allemaal exact dezelfde oplossingen zien voor België, maar je moet erover kunnen praten. We moeten vooral niet wegsteken dat er werk is aan dit land.”

“Gisteren heb ik een reactie van Herman Van Veen gelezen in de krant. Hij zei dat het een experiment van de geschiedenis is dat ons hier heeft samengebracht. Op twee jaar tijd zijn we een voorbeeld geworden van hoe het niet moet. Ik zou gewoon heel graag twee jaar terugkeren en vooruitdenken.”

“Volgens mij speelt Brussel een heel cruciale rol. Als je verliefd wordt op Brussel, word je automatisch verliefd op België. Zoals in elk land trekt veel volk naar de hoofdstad. Daar kom je elkaar ook fysiek tegen.”

“Voor de media is een conflict helaas interessanter om over te berichten dan vrede. Sommige Walen hebben zo de indruk gekregen dat België op springen staat en denken nu dat alle Vlamingen België willen splitsen, terwijl de Vlamingen gewoon een aantal dingen willen veranderen. Niemand brengt dat genuanceerde verhaal nog. Maar gelukkig bestaat België nog.”

Jasper Erkens, jongste artiest op Belgavox-concert © Jan Lietaert

Jasper Erkens: “Men had mij gevraagd om hier te spelen. Het is een ongelooflijk grote eer om tussen die andere grote namen te staan."

"Ik vind het eigenlijk schandalig dat het voor een Belg makkelijker is om door te breken in Nederland dan in Wallonië. Voor een Waalse artiest is het dan weer makkelijker om door te breken in Frankrijk dan in Vlaanderen bij wijze van spreken. Dat klopt niet. De grens tussen Vlaanderen en Wallonië mag wat vervagen voor mij."

“Het is een heel divers en enthousiast publiek dat hier vandaag aanwezig is. Ik vind het ook goed dat de mensen constant worden beziggehouden met filmpjes en optredens. Ze herkennen ook het ene na het andere nummer.”

Paul Michiels (Soulsister)

Paul Michiels: “Ik doe een duet met Adamo. Hij is fan van mij, en ik was als vijftienjarige knaap al fan van hem in 1963.”

“Er staat op mijn identiteitskaart dat ik Belg ben. Ik gedraag er mij dan ook naar.”

“Ik heb nu nieuwe muziek geschreven met een klassieke pianist. Ik zou daar graag mee naar Wallonië gaan. Wat doe ik dan? Ik neem mijn goede vriend Philippe Catherine mee. Hem kennen ze daar, en zo kan ik daar gaan spelen. Anders zou ik niet zien hoe ik daar kan gaan spelen.”