ChristopheD, Sam Mampaey15 juli 2009 – 18:12

In september ‘89 vond het festival voor het eerst plaats. De organisatoren wilden Dour daarmee op de Europese kaart zetten. Twintig jaar later pakt het festival nog steeds uit met meerdere podia en geniet het internationale bekendheid. Uit heel Europa komen mensen afgezakt naar het festival om er groepen uit de vier windstreken aan het werk te zien. Dour is gekend voor zijn ontspannen sfeer en verrassende concerten, die vaak uitgroeien tot stomende feestjes. Mensen komen naar Dour om samen van de muziek te genieten en ontdekkingen te doen. Ook dit jaar oogt het programma interessant: internationale acts, toppers uit het alternatieve genre, multicultureel, boordevol ontdekkingen, kwaliteitsvol en gevarieerd. Het bewijs dat het nog altijd mogelijk is om een festival te organiseren met een straf en eclectisch programma voor een zachte ticketprijs.

Vanaf donderdag 16 tot en met zondag 19 juli 2009, telkens van 12u tot 5u is het opnieuw zover: dan gaat het 21e Dour Festival op de Plaine de la Machine à Feu van start. Voor het vijfde jaar op rij ziet het ernaar uit dat het festival, het grootste van Wallonië, uitverkocht zal zijn. Om een relax festival te beleven en het publiek goed te ontvangen, is het festivalterrein verzorgder en nog iets groter dan vorig jaar, net zoals de relaxzones. Toch worden er niet meer bezoekers toegelaten. De tenten zijn ook iets groter dan vorig jaar. De grootste heeft een capaciteit van 9.000 mensen. Vorig jaar was er voor het eerst een stand met speciale bieren. Dit jaar zal er ook wijn zijn. Het eten is nog gevarieerder dan vorig jaar en net als het bier niet echt duur. Ook de herschikking, uitbreiding en een betere organisatie van de camping sinds vorig jaar (dat mocht ook wel!), zorgden ervoor dat iedereen in goede omstandigheden van het festival kon genieten. Ondanks de mensenmassa wist men de voorbije jaren de voor het festival zo typerende relaxe sfeer te behouden. De inspanningen op het vlak van ecologie (meer vuilnisbakken, een groter reinigingsteam) en hygiëne (meer toiletten en douches) droegen daar zeker toe bij. Wel zijn er dit jaar ‘Festihuts’, houten chalets voor vier personen.

De plaats voor NGO’s op het festival
Onder impuls van festivaldirecteur Carlo Di Antonio en zijn medewerkers is er sinds 2005 een NGO-dorp. Het festival probeert muziek en sociaal engagement samen te brengen door verenigingen met hun projecten uit te nodigen op het festival. NGO's en andere organisaties sensibiliseren en informeren de festivalgangers op een ludieke manier. Iets waar Indymedia alleen maar blij kan om zijn. Je komt in contact met geëngageerde mensen die ongelijkheid uit de wereld willen helpen, die racisme bestrijden of preventie-acties rond AIDS op het getouw zetten. Het is ook een mooie gelegenheid om je ervaringen te delen en je misschien verder te engageren. Het NGO-dorp op de festivalmarkt opent op hetzelfde moment als het festival en sluit om middernacht. Dit jaar zijn de volgende organisaties aanwezig: Aide Info Sida, COMAC, ABVV-jongeren, Oxfam-Solidariteit, Plan België, Internationaal Verzet, Sex & Co en WEP.

Het festival en zijn grote impact op het milieu
Zoals vele festivals levert Dour Festival al jaren inspanningen om de schade aan het milieu niet te groot te maken. Er worden inspanningen geleverd om het festivalterrein te beschermen en het ecologisch bewustzijn aan te leren. ‘Feesten is het hoofddoel, maar we moeten er toch over waken dat het leefmilieu daar niet teveel onder lijdt.’ Tijdens het festival wordt er een slordige 180 ton afval geproduceerd, een enorme hoeveelheid. Het belangrijkste is die hoeveelheid te beperken. Daarvoor werkten de organisatoren samen met Fost Plus voor de vijfde maal op rij een plan uit voor het sorteren en recycleren van afval. Over het hele terrein verspreid vind je sorteereilanden en vuilnisbakken.
Voorts hebben ze dit jaar een aantal milieudoelstellingen opgesteld:
- Een proper festivalterrein en –camping: vrijwillige teams van het Groene Kruis staan in voor de opkuis, maar rekenen ook op de festivalgangers om daaraan mee te werken
- Zoveel mogelijk sorteren en recycleren: PMD, restafval en karton/papier
- Festivalgangers en professionals sensibiliseren en stimuleren. Alle standhouders ondertekenen het milieucharter.
- Het terrein opnieuw in zijn oorspronkelijke staat herstellen na het festival.
- Het promoten van carpooling, een goedkope en ecologische manier van reizen

Een nieuwigheid is dit keer de gratis oorbescherming van BLOX op de stand van Axion. Om een kwaliteitsvolle klank te behouden, bieden zij een speciaal model, verkrijgbaar in apotheken, speciaal ontworpen voor gebruik in concerten en festivals.

Ook mensen met een handicap zijn welkom
Toegankelijkheid voor iedereen is een van de voornaamste engagementen dit jaar wil. De organisatie levert, in samenwerking met vzw Intro inspanningen om het festival toegankelijker te maken voor mensen met een handicap: gereserveerde parking, persoonlijk onthaal parking, makkelijk te bereiken ingang, twee verhoogde podia voor een betere zichtbaarheid, aangepast sanitair, gereserveerde plaatsen op de camping en hulp van de vrijwilligers van vzw Intro.

In samenwerking met de vzw GEH sorteert en recycleert men dit jaar de plastic doppen van flessen, waarmee men mensen met een handicap helpt. Met de opbrengst van de ingezamelde doppen kan de vzw GEH sportmateriaal aankopen voor mensen met een handicap. Dit jaar krijg je aan de bar plastic flesjes zonder dop. Vrijwilligers van de vereniging zamelen deze doppen immers in.

Tot slot een stukje geschiedenis over de streek
Dour is een gemeente in de Waalse provincie Henegouwen. Haar geschiedenis gaat terug tot het ijzertijdperk. Een leuk weetje: aanvankelijk was het woord ‘Waal’ niet geografisch of etnisch gebonden. De Germanen gebruikten het woord om buitenlanders aan te duiden, eigenlijk alle volkeren dus die een Keltische of Latijnse taal spraken (zie ook Wales in het VK of Walachije in Roemenië). Al van toen is Wallonië een smeltkroes! De industriële revolutie en crises deden de rest en zorgden voor de broodnodige economische migraties vanuit het Middellandse Zee-bekken. De geschiedenis van de Borinage is onlosmakelijk verbonden met de ontginning van steenkool. In de vijftiende eeuw is Dour een welvarende gemeente dankzij de rijkdom van haar steenkooladers. Na een periode van wildgroei bij de ontginning ervan zien we in de achttiende eeuw de eerste Machines à Feu (vuurmachines) opduiken. Zo kunnen ze, ondanks de ondergrondse waterreservoirs, nog dieper graven. In de negentiende eeuw is de Borinage het grootste steenkoolbekken van Europa en levert de streek grondstoffen aan de grootste wereldmachten. Nederlandse arbeiders stromen toe, gelokt door de economische expansie. Wegens de concentratie op mijnbouw ontstaat echter een grote sociale crisis. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog worden arbeiders uit Zuid-Europa en Marokko aangetrokken. In 1951 opent de EGKS de grenzen en doet de prijs van steenkool dalen, wat de crisis in de Borinage nog versterkt. De mijnen sluiten één voor één. De natuur haalt de bovenhand en tovert het om in een klein natuurreservaat. In 1988 koopt de gemeente Boussu de terril op om hem ter exploitatie door te verkopen. Buurtbewoners bundelen de krachten, want hun speelterrein is in gevaar. Na een aantal manifestaties en zelfs hongerstakingen slagen ze erin om, mede door de informatie in de media, de moerassen en de warmwaterbronnen te beschermen. Het jaar daarop vindt de eerste editie van Dour Festival plaats op de Plaine de la Machine à Feu, aan de voet van de terrils.

Voor verdere informatie over het festival verwijs ik graag naar mijn vorige reportages: http://www.indymedia.be/fr/node/14802 en http://www.indymedia.be/fr/node/28560.
En voor praktische informatie kan je terecht op www.dourfestival.be.

De komende dagen doen twee journalisten van Indymedia gedurende vier dagen verslag van op het festival. Verwacht je dus aan nog meer artikels de komende dagen.