Pol Van Camp16 juli 2009 – 18:04

Als alles verloopt zoals gepland, en dat weet men nooit in de politiek, zal de regering aanstaand weekend in conclaaf gaan om een akkoord te zoeken over asiel en migratie. Het is wat dubbelzinnig want er is natuurlijk al een regeerakkoord sinds maart 2007. De reden dat men dit bestaande akkoord moet heronderhandelen is omdat minister Turtelboom en Open-VLD omwille van partijpolitieke en electorale redenen, het regeerakkoord niet integraal wensen uit te voeren, ze hun handtekening verloochenen en ze daardoor een oplossing blokkeren. De eerste minister en CD&V hebben ook veel te lang geduld gehad met Annemie Turtelboom en Open-Vld.

Naar aanleiding van het komende conclaaf over asiel en migratie willen we enkele punten even extra onder de aandacht brengen. De problemen van de MZP zijn zo groot dat die zeker een dringende en volledige oplossing moeten krijgen.

Men zal die oplossing nochtans niet bereiken door te onderhandelen over een zo klein mogelijk percentage regularisaties, integendeel. Het zou moeten gaan over een volledige regularisatie, over het opkuisen van het verleden en het starten met een propere lei. Onbegrijpelijk dat geen enkele politieke partij dat wil. Zelfs CD§V (Nahima Lanjri DM 15-7-2009) aanziet een grote regularisatie als “uit den boze” en blijft pleiten voor “duidelijke, correcte criteria” wat dat ook moge betekenen. Ook een socialistische partij als SP-a en zelfs de groenen willen niet dat alle MZP worden geregulariseerd.

Spijtig, want het is een gemiste kans om een duurzame en rechtvaardige oplossing te geven aan de problemen van de MZP. Opkomen voor een algemene regularisatie getuigt nochtans niet van een naiviteit of van het nalopen van een droom. Het getuigt volgens ons juist van een realistische en menselijke aanpak en is de enige manier om morgen niet opnieuw in de problemen te komen.

Men jongleert met grote woorden zoals “ duidelijke, menselijke, rechtvaardige, correcte.... criteria.” Dat klinkt mooi en niemand kan daar tegen zijn maar wat betekenen ze, hoe worden ze ingevuld, en vooral zijn ze rechtvaardig, solidair en moreel verantwoord.

Men kan in het weekend dit dossier benaderen als handelaars op een markt en discussiëren over hoeveel procent men wil regulariseren en of een neutrale bemiddelaar niet aangewezen is, zoals Bob Pleysier, oud-directeur van Fedasil, voorstelt (DS 11-7-2009). Sorry, maar over materiële dingen kan men marchanderen en een compromis sluiten, over de opvang van vluchtelingen en het bezorgen van een menswaardig bestaan, kan men dat niet.

Vluchtelingen behandelt men niet als koopwaar op een markt. Het moet over principes gaan en men moet er voor zorgen dat men daar niet alleen over spreekt en mee vertrekt maar er ook mee eindigt en ze in de uitwerking niet verkracht door beperkende criteria op te leggen.

Volgens ons is er in deze maar één oplossing die rechtvaardig en menselijk is namelijk een algemene regularisatie. Neem alle andere criteria en je zal in eer en geweten moeten toegeven dat ze onrechtvaardig zijn tegenover diegenen die er niet onder vallen. Fiscale amnestie voor de misdrijven van belastingontduikers ging wel maar een “amnestie” van mensen, die hun enig misdrijf is dat ze in Belgie willen leven en werken zonder te beschikken over het juiste papiertje, kan blijkbaar niet.

Met een discussie over procenten en een regularisatie met beperkte criteria ( hoe duidelijk ook ) zal er bovendien een zeer grote groep MZP uit de boot vallen. Dat de politici ons dan maar uitleggen wat ze zullen doen met de tienduizenden die niet onder de criteria zullen vallen. Waarschijnlijk zal men voorzien in een “humaan uitwijzingsbeleid”. Niemand begrijpt wat deze tegenstelling wel betekent. Alleen een vrijwillige terugkeer is humaan.

Zal men de overblijvende MZP dan verder gedogen en verder in de ellende van de illegaliteit laten leven of zal men tienduizenden opsluiten en nadien deporteren, weliswaar op een “humane wijze” naar het land waaruit ze gevlucht zijn? Beide “oplossingen” zijn immoreel en zullen in de volgende maanden en jaren opnieuw voor onrust zorgen en een tijdbom leggen onder de regering.

Als de politieke wil aanwezig zou zijn en men de vele clichés en drogredenen achterwege zou laten, dan zou er snel een rechtvaardige oplossing zijn.

Hilde Kiekeboom van de Sint-Egidiusgemeenschap in Antwerpen, schreef enkele dagen geleden nog in DM “...dat ze het tijd vindt om grootmoedig te zijn in het asiel- en migratiedossier. Migratie verandert de samenleving en de wereld ontegensprekelijk, het is zaak daar de kans en niet alleen het probleem van in te zien.....”

Het is volgens ons zelfs meer dan een kwestie van grootmoedigheid. Het gaat over solidariteit, gelijkheid en rechtvaardigheid. Het gaat ook over ethische normen.

Een voorbeeld. Werknemers uit een EU land, zoals Polen of Roemenie bijvoorbeeld, komen in Belgie werken om een normale levensstandaard te bekomen. Hen behandelen we terecht als normale burgers, als mensen. Iemand die hetzelfde komt doen in Belgie maar uit een niet EU-land komt wordt als een verwerpelijke economische vluchteling bestempeld, dikwijls gevangen genomen en teruggestuurd naar zijn land. Hoe kan men blijven volhouden dat dit menselijk en moreel verantwoord is. Hoe kan men dit blijven verantwoorden op basis van foute wetten?

Hoe kan men morgen bij een gedeeltelijke regularisatie, zo'n ongeljkheid opnieuw verantwoorden? Alleszins niet door te verklaren dat er nu “duidelijke en correcte criteria” zullen zijn. Stop het onrecht, niet de mensen!

Hopelijk zijn er nog politici die dat beseffen en zich daar willen voor inzetten en komt er in het weekend een rechtvaardige oplossing voor de “sans papiers” door het uitvaardigen van een grote regularisatie.

Pol Van Camp is woordvoerder van Vzw Recht op Migratie