Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

“Jongeren staan in Afghanistan op de onderste trap van de ladder”

“Jongeren staan in Afghanistan op de onderste trap van de ladder”

Morgen zijn er presidentsverkiezingen in Afghanistan, een van de meest onstabiele en armste landen ter wereld. Hoe ziet het leven van de jongeren er uit, gaan zij stemmen en kunnen deze verkiezingen iets aan hun situatie veranderen? We vroegen het aan VRT-journalist Jef Lambrecht.

afghanistan_588-1.jpg

De Taliban krijgt steeds meer greep op de samenleving in Afghanistan. Die samenleving leek bij de vorige presidentsverkiezingen nochtans meer stabiel. Internationale troepen werden gestationeerd, de Taliban werd verdreven van de macht en Hamid Karzaï besteeg de presidentspost met steun van de internationale gemeenschap.

Afghanistan is een Narcostaat. De drugstrafiek is belangrijker dan de lokale economie en het staatssysteem staat dan ook in het teken van die drugstrafiek. De positie van Karzaï werd aan het wankelen gebracht toen die staatsinmenging aan het licht kwam. Deze vergaande corruptie (de politie zou in dienst staan van het lokale drugsnetwerk, onder bescherming van Karzaï’s broer) werd dan ook uitgespuwd door het volk dat stilaan verlangde naar de terugkeer van de Taliban.

De spanning stijgt en internationale waarnemers vrezen een oneerlijke stemming. Meer en meer aanslagen eisen onschuldige mensenlevens. Maar hoe staan de jongeren nu tegenover de verkiezingen? Volgens VRT-reporter Jef Lambrecht is de situatie dramatisch. Afghanistan is een stammencultuur. De vader bepaalt wat er gebeurt binnen het gezin en die is dan weer ondergeschikt aan de visie van de stam.

Jongeren worden ingezet om het gezin draaiende te houden. Ze gaan bedelen zodat de eindjes aan elkaar kunnen worden geknoopt. Er heerst pure armoede. School is een luxe. Aan de maatschappij gaan ze voorbij. Het voornaamste is overleven. Wat jongeren dus denken valt moeilijk te polsen. Ze zien wat er gebeurt op straat, ze horen wat er gezegd wordt en ze weten dat ze in een spiraal van geweld leven. Jongeren staan in Afghanistan op de laagste trede van de maatschappij en deze verkiezing zal niets aan hun situatie veranderen.

© 2009 – De Overname/StampMedia – Niels Boutsen