Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

Hoboken – Stadskrant censureert arts Geneeskunde v/h Volk

Hoboken – Stadskrant censureert arts Geneeskunde v/h Volk

Lang voor Internet één van de belangrijkste, voor bijna iedereen beschikbare wegen tot communicatie was, speelden onafhankelijke stads- of dorpskranten een belangrijke rol. In Antwerpen had je De Neus, aan de Noordzee de beruchte De Stoeten Ostendenoare.(1) Soms werden ze als een verzetsblaadje uit WOII, gestencild. Zij waren de spreekbuis van een meestal jeugdige oppositie die in de geest van de zestiger jaren lak had aan een vermolmd politiek beleid met haar hypocriete normen en waarden. Zoals de gerafelde jeansbroek als “flower power” mode commercieel ongevaarlijk werd door de neo liberale markt, wist het beleid ook die op papier gedrukte oppositionele stemmen te verdringen. Internet werd het nieuwe terrein voor vrije gedachten

Antwerpen “van iedereen” ?

Toch is bedrukt papier niet helemaal verdwenen. De boeken verkoop stijgt zelfs. En vele beschikken niet over Internet. Ze worden ondermeer in Antwerpen bereikt door een “officiële” stadskrant, die twee wekelijks verschijnt: De Nieuwe Antwerpenaar. Deze oogt veel frisser dan “de oude”, wat bestofte De(n) Antwerpenaar. Maar is deze “Nieuwe” naast een geslaagde lay out ook inhoudelijk zo fris en nieuw ? (2)

Het antwoord luidt: neen. Terwijl journalisten van de reguliere media, vooral van de kranten, morrend klagen over hun aangetaste autonomie, lijkt het er op dat die Nieuwe Antwerpenaar gemanipuleerd wordt door het Schoon Verdiep of Stadhuis. Antwerpen is niet “van iedereen”, zoals de afgezaagde slogan luidt. Niet iedere Antwerpenaar heeft het recht in die gazet zijn/haar woordje te doen. De lezende Antwerpenaar hoeft ook niet te veel te weten. Zeker niet over politieke of een beetje moeilijke thema’s. Dus wordt er gecensureerd.

Dokter Erik Vanobbergen is een huisarts van Geneeskunde voor het Volk uit Hoboken. Hij is militant van de Partij van de Arbeid (PVDA) en stond de voorbije gemeenteraadsverkiezingen derde op de PVDA Districtraad lijst voor Hoboken. De PVDA behaalde twee zetels met Mie Branders en Erica De Meyer. Beiden steunen onder voorwaarden een democratische bestuursminderheid die dank zij het gedogen door de PVDA, een wankele meerderheid vormt. Het is de enige manier om extreem rechts uit het plaatselijk bestuur te houden.

“Rode burcht”.

Dokter Erik Vanobbergen woont al meer dan twintig jaar in een volkswijk met haar sociale wonigen: “Tuinwijk Stuivenberg”. Hoboken is de gemeente waar de PVDA (toen nog Amada) en Geneeskunde voor het Volk in de zeventiger jaren doorbraken en de huisarts Kris Merckx in de toenmalige Gemeenteraad verkozen werd. Hoboken was een “rode, socialistische burcht”, die door extreem rechts ingepalmd werd. Zoals het ook in Deurne gebeurde, waar de van het Kiwi model bekende arts Dirk Van Duppen (3) in de raad zit. De PVDA gelukt er in een flink deel ontevreden bewoners electoraal aan zich te binden. Iets wat niet in alle Hobokense en vooral Antwerpse sp.a middens toegejuicht wordt. Die het de sp.a partijgenoten van het zuidelijke District moeilijk maken. Waardoor ze extreem rechts de facto steunen.

Erik Vanobbergen woont tussen de mensen, zijn patiënten. Hij stond aan de wieg van de Bewonersgroep Tuinwijk Stuivenberg. Hij was bestuurslid van wijlen de huisvestingsmaatschappij Perisfeer, nu opgegaan in Woonhaven. Hij organiseert bijna een kwart eeuw met anderen buurt activiteiten en kent de wijk als zijn broekzak. Het klonk dus logisch dat De Nieuwe Antwerpenaar aan dit burencomité en haar activiteiten aandacht wou besteden. Door dokter Vanobbergen aan het woord te laten. Dat interview werd afgenomen, foto’s gemaakt. Niets stond publicatie in het september nummer in de weg. Of wel ?

Hou hen vooral dom…

Erik vernam van de “stadsjournalist” dat het interview niet zou verschijnen. De man en de fotograaf waren even woedend als onze dokter. Staan er in dat vraaggesprek opruiende teksten ? Porno ? Gaat het over revolutie en terreur ? Dokter Vanobbergen zegt ondermeer dit in de gecensureerde tekst: “Ik ben bewust in deze sociale woonwijk komen wonen tussen de mensen die ik verzorg. Bovendien neem ik graag ook mijn engagement op in deze wijk. Het is hier aangenaam wonen. Het is eigenlijk een prachtige woonwijk die gebouwd werd in de jaren ’50 en die ooit nog genomineerd werd voor een prijs als mooiste tuinwijk”. Wie hier iets beledigends of subversief in ziet, mag het zeggen. Toch wordt er gecensureerd. Erik vertolkt de gevoelens van mensen, van een comité dat hij mede oprichtte. Een vrij comité dat niet afhankelijk is van het Schoon Verdiep.

En daar gaat het om. Erik woont in een sociale woonwijk waar de buren een intense band opbouwden. Waar de “atomisering”, het uit mekaar spatten van de menselijke contacten, het groeiend isolement, geen kans kreeg. Waar sociale controle geen bemoeizucht, maar belangstelling voor de buren inhoudt. Uiteraard kan de buurt na een halve eeuw een opfrisbeurt verdragen. Dat wensen de bewoners ook. Dokter Erik is actief rond het thema sociaal wonen, met de Werkgroep Sociale Huisvesting van de PVDA.

Wil men deze aangename buurt opknappen en de huizen renoveren, dan verwachten de huurders dat ze terug naar hun woning kunnen gaan. Dat ze in ieder geval goed begeleidt worden. Dat ze betrokken worden bij deze ingrijpende gebeurtenis in hun leven. Ouderen wonen er al decennia, ze voedden er hun kinderen op en bouwden een solidair netwerk uit van grote waarde. Ook wanneer de wijk zou gesloopt worden, eisen de bewoners inspraak. Er rekening mee houdend dat oude bomen om hun gezondheid best niet verplant worden.

“Inspraak”, “medezeggingschap”, “basisdemocratie”,… Het zijn opvattingen waarmee het stedelijk beleid niets te maken wil hebben. De Nieuwe Antwerpenaar houdt de mensen liever dom door hen niet in te lichten over zaken die afbreuk doen aan het hoera sfeertje dat in Antwerpen professioneel verkocht wordt. Door hen in het ongewisse te laten over de bestemming van hun wijk. Maar er is meer…

Autonome redactie ?

Ik mailde ook aan Burgemeester Janssens (sp.a), met een vraag om uitleg. Immers, wordt de redactie van die Nieuwe Antwerpenaar soms gemanipuleerd door het Schoon Verdiep ? Het “lijkt er op” beweer ik in de aanhef van dit artikel. De inkt van die zin was nog niet droog, of ik kreeg een reactie uit het kabinet van de Burgemeester. Het moet gezegd, sedert een dik jaar heb ik niet te klagen over de communicatie met “de Patrick” en zijn medewerkers. Er wordt snel en correct gereageerd. Ik hoop dat dit voor iedere Antwerpenaar met vragen en opmerkingen geldt. Na een jarenlange periode waarin opmerkingen makende burgers het gevoel hadden dat ze “de pot op” konden.

Wat wist men van op het Schoon Verdiep te melden ? Citaat: “De redactie van De Nieuwe Antwerpenaar bepaald autonoom de inhoud van het blad. Bijgevolg heb ik uw vraag aan de redactie bezorgd met de vraag om u te antwoorden over de gemaakte afspraken”.

De hete aardappel wordt dus doorgeschoven naar Dieter Stynen, redactiechef. Ik kreeg van die chef dagen later een reactie. Dokter Vanobbergen vlugger, nog voor de reactie uit het kabinet van de Burgemeester. Ik las die reactie aan de huisarts. En, sorry mijnheer Stynen, jouw idee over een tijdschrift voor de Antwerpenaar is op een paar gebieden bedenkelijk. Volgens het kabinet werk je “autonoom”. Het brouwsel dat je naar dokter Vanobbergen mailde komt dus uit jouw koker, zou niet ingegeven zijn door het Schoon Verdiep. Je draagt dus de volle last van de ingrijpende journalistieke “visie” die het veertiendaags blad huldigt. Of laat het Stadhuis jou gewoon “vallen”, met de brokken achter latend ?

Is politiek “vuil” ?

Je beweert, redactiechef, “dat één van de belangrijkste richtlijnen op de redactie van De Nieuwe Antwerpenaar luidt dat het blad volkomen apolitiek moet zijn…”. Apolitiek, dus zonder politieke binding. Je zegt terecht dat het “cruciaal is niet met een bepaalde politieke strekking geassocieerd te worden”. Daarom is het “absoluut verboden om politici met naam en/of foto in het blad te zetten, in wat voor context dan ook”. Dit is een simplistische, gemakzuchtige, veralgemenende draconische politieke stelling van jouw kant. Een maatregel die het rechtse populistische deuntje, wellicht ongewild, ondersteunt als zou “politiek vuil” zijn.

Met “apolitiek” en “neutraal” bereik je dat een grote groep Antwerpenaren die zeer geëngageerd bijdragen aan het leefbaar maken van de Stad en van de Districten, in het verdomhoekje gezet worden, bestraft om hun inzet voor hun medeburgers. Neutraliteit is een alibi voor onverschilligheid, oppervlakkigheid. Het censureren van minder vrolijk nieuws, van politiek actieve burgers die de Show van de meerderheid niet slikken, betekend het tweewekelijks massaal indoctrineren van de bevolking.

“Verkozenen en partijmandatarissen zijn bij voorbaat uitgesloten”, beweer je letterlijk, bewust van je machtspositie. En: “Verder luidt de regel dat we proberen geen mensen aan het woord te laten die door de lezers automatisch met deze of gene partij geassocieerd worden. Dokter Vanobbergen stond op de derde plaats voor de Districtraadsverkiezingen in zijn gemeente, voor de PVDA. Hij werd niet verkozen en blijft actief in het Bewonerscomité en als arts van Geneeskunde voor het Volk, dat in Hoboken inderdaad een grote, ook politieke invloed heeft.

Nieuwe kliniek Geneeskunde v/h Volk.

Die huisartsenpraktijk verhuist binnenkort naar een nieuw, groot gebouw met alles er op en er aan. De feestelijke opening gaat door op vrijdag 18 september, om 19u. In de Cdt. Weynstraat 85 in Hoboken. (4) Dat is in Hoboken “een gebeurtenis” met faam. Ook dat alles mag de lezer van Dieter Stynen in naam van de “neutraliteit” niet weten, want uiteraard “politiek”. Stynen selecteert op dubieuze gronden wie en wat er in zijn gazetje mag verschijnen. Hij verklaart zich onbekwaam om als journalist een evenwicht te bereiken tussen de verschillende politieke families. Dàt is noodzakelijk, niet àlle politiek per definitie uit de kolommen weren.

Op die manier geeft hij de indruk dat “de Sinjoor” slechts een oppervlakkige, Bollekes zuipende vrolijkerd is en St.Anneke het middelpunt van de beschaafde wereld. Burgemeester Patrick Janssens en Schepen/OCMW voorzitter Monica De Coninck (beiden sp.a) stonden een week geleden “Antwerpse handjes” te smijten naar de duizendkoppige menigte die afkwam op Antwerpen Proeft & het Bollekesfeest, aan de Zuiderdokken. (5)

Een “Bolleke” is een kuip donker bier van brouwerij De Coninck. Alcohol is naast illegale heroïne een legale dodende harddrug. Langs alle informatiekanalen van de Stad werd dit zuipfeest gepromoot. Ook op de site van de Stad. Politiek zou de stadskrant “neutraal” zijn, de “commercie” steunt men wel volop. Om maar iets te noemen, Gazet van Antwerpen pagina groot op stedelijk drukwerk. En dat massale promotie feest voor de harddrug alcohol (De Coninck) wél in De Nieuwe Antwerpenaar. Waar zelfs à la Delhaize een bon in zat voor een gratis Bolleke. Terwijl een huisarts als Erik Vanobbergen de slachtoffers van die dodende drug te verzorgen heeft en verder monddood gemaakt wordt.

“Journalist” castreert zich.

Dat de Burgemeester en een OCMW voorzitter er op het grote podium van dit door De Nieuwe Antwerpenaar gepromote zuipfeest de sympathieke volksmens uithingen, was uiteraard “toeval” en géén politiek. Anderzijds publiceert De Nieuwe Antwerpenaar initiatieven van de linkse (PVDA) boekhandel De Groene Waterman, in de Wolstraat, wel. Goed zo, er moet gelezen worden. “De Groene” heeft veel interessants in huis. Veel politieke werken ook. Maar waarom deze aan de PVDA verwante boekhandel wel en een huisarts die zich als stem van de buurt profileert, niet ? Of gaat Stynen nu ook in de Wolstraat “zuiveren”.

Trouwens, waarom zouden P.Janssens en Monica De Coninck (beide sp.a) het laten duidelijk aanwezig te zijn op een volksfeest waar 100.000 mensen naar toe kwamen ? Wat zou er mis zijn dat in De Nieuwe Antwerpenaar zonder frustraties te melden, zonder andere politici bij gelegenheid ook in het zonnetje te zetten ? Wat is er mis met politici groot of klein die zich tonen tussen de mensen waartoe ze dikwijls behoren ? Ik was twaalf jaar verkozen Districtraadslid in Antwerpen. Had ik me die hele periode in een zak moeten verbergen ? De Nieuwe Antwerpenaar meent blijkbaar van wel, alsof een al dan niet verkozen politicus, activist, bekende syndicalist, militant, geëngageerde burger een vieze ziekte heeft. De ziekte die sommige “democratie” heetten/heten.

Schone schijn.

We citeerden uit de reactie van Dieter Stynen aan dokter Vanobbergen. Ook ik kreeg tenslotte een verklaring. Grotendeels dezelfde. Met toch enkele bijzondere gedachten als extra… Nogmaals het verhaaltje van het “volkomen politiek neutraal zijn. Zowel naar de feiten als naar de perceptie…” Dieter castreert hiermede zichzelf en zijn gazetje. En alsof dit niet genoeg is, dit: “De artikels voor de districtspagina’s worden geschreven door ambtenaren” ! Dat is duidelijk. Niet door al dan niet “beroepsjournalisten”, maar door ambtenaren die zich aan de geplogenheden van de ambtenaar te houden hebben, niet aan de journalistieke deontologie. Dat is er dan ook aan te zien.

Chef Stynen leidt een stel “politiek neutrale ambtenaren” die zich als journalist vermommen om het beleid van de stedelijke politieke meerderheid te verkopen als “entertainment”. Er is dan ook geen reden dat drukwerk ernstiger te nemen dan de reclame van Delhaize. De Nieuwe Antwerpenaar is een huis-aan-huis verdeeld reclame druksel. Het mist een “ziel”, ondanks de verbeterde lay out. Van reclame drukwerk weet je wat je in je brievenbus krijgt. Vele plakken op die bus dan ook een sticker met “ongewenst”. De stedelijke, politieke goed nieuws show brengt zogenaamd “neutrale” verhaaltjes. “Schone schijn”…

Gebakken lucht.

En dit, uit de mail van Dieter Stynen aan mij: “Voor alle duidelijkheid, wij hadden geen enkel probleem met de inhoud van het interview” (Met dokter Vanobbergen). De Nieuwe Antwerpenaar heeft wél problemen met de persoon van de huisarts van Geneeskunde voor het Volk. Zijn kop stond hen niet aan. Hij beging ooit het vergrijp de derde plaats op een verkiezingslijst van de PVDA in te nemen. Voldoende voor een levenslang “spreekverbod” vanwege “de Chef” die volgens het kabinet van Burgemeester Janssens “autonoom” is. En dat staat, “voor alle duidelijkheid”, ons en vele Antwerpenaars niet aan.

Hier, op Indymedia.be, wordt als eens gepolemiseerd over de verhouding tussen “vrije” en “beroepsjournalisten”. Met Dieter komt er de categorie schijterige “ambtenaar journalist” bij. “Te uwer informatie…”, zegt hij. Ik benieuwd. Wat blijkt ? Dieter “was zes jaar beroepsjournalist voor De Standaard en Het Nieuwsblad”. En dan begint hij zich aan te prijzen… Hij zou bij die kranten steeds politiek “neutraal” geweest zijn ! Gelukkig was hij dan zowat de enige, want die kranten zijn leesbaar, juist om hun politieke visie. De rubriek “moord en doodslag” kan je “neutraal” heten. En dan nog…Sorry, Dieter, je verruilde het journalistieke werk voor dat van “politiek neutrale clown” die perfect past in het stedelijk beleid dat onze Burgemeester uit “de privé” van de public relations meebracht. Je verkoopt gebakken lucht.

Spreekverbod.

De Districtraden zouden “dicht bij de mensen staan”. De verkozenen zouden uit basis comités komen, uit buurtgroepen, mensen die hun omgeving door en door kennen. Er kwam niets van, die Raden zijn horig aan Schepencollege en Gemeenteraad. Nu mogen deze kleine politici volgens Dieter Stynen zelfs niet in De Nieuwe Antwerpenaar verschijnen. Zelfs niet als je, zoals dokter Vanobbergen, niet verkozen werd en een hele tijd geleden alleen maar op een lijst stond. Wat hier gebeurt lijkt verwant aan het “beroepsverbod”.

Het is in ieder geval een Kafkaiaans “spreekverbod” dat, jawel, autonome burgers door ambtenaartjes opgelegd wordt. De PVDA is geen “klein linkse” partij meer, ze verdubbelde in juni haar aantal stemmen. Erik Vanobbergen censureren betekent deze partij trachten te muilkorven. Samen met de mensen in de wijk waar deze dokter meer dan twintig jaar woont. Dit is geen incidentje, dit is een ernstige zaak die het recht op vrije meningsuiting aantast. Die bedoeld is om elke politieke activiteit verdacht te maken, niet alleen die van de PVDA.

De Hobokenaars hebben het nog steeds trots over hun “dorp” aan de Schelde. Met de wekelijks markt als hoogtepunt. Ik bracht er mijn kinderjaren, mijn jeugd door. In de Polostraat, vlak bij “den Beerschot”, de ploeg van de Burgemeester en de mijne. Er bestaat in deze gemeente van 34.500 zielen een rijk, volks, verenigingsleven met een klassiek “Volkshuis”. De één mei prijs is een bekende wielerkoers rond de kerktoren. De Hobokenaars hebben net als die van Ekeren de fusie tot Groot Antwerpen steeds als een vernedering, een bezetting door de dikke nekken van ’t Stad aangevoeld. De betutteling door “de Grote Markt” over wat in de stadskrant “mag” verschijnen over hun District, vernedert hen.(7)

“Goed nieuws show…”

Stynen bedrijft zelf politiek, en hoe… Erik was verkiezingskandidaat voor de PVDA. Stynen: “Daarom vond men het uiteindelijk toch te riskant om het interview te publiceren…” En: “… ik heb hem (de journalist) gevraagd om extra voorzichtig te zijn in Hoboken, gelet op de toch wel enigszins bijzondere politieke situatie in de Districtsraad…” Tja, we zegden het al, de twee verkozenen van de PVDA – die de bestuursminderheid gedogen – beletten dat de racisten van het VB de macht grijpen. “Bijzondere politieke situatie…”, waar sommigen liefst niet aan herinnerd worden in dit ooit “rode bastion”. Waarvan zeker de lezers in het ongewisse moeten blijven.

De waarheid achter deze uitgeoefende censuur is dat “men” niet wil dat de ergerlijke “goed nieuws show” die langs alle kanalen, zoals de TV zender ATV, opgevoerd wordt, door kritische stemmen zou doorkruist worden. Aan de Stad werken zeker heel wat vlijtige, integere mensen. Maar een massaal verspreidt tijdschrift als De Nieuwe Antwerpenaar in handen geven van iemand met de hersenkronkels van Stynen, is gevaarlijk voor de democratie.

“Kloon” van…

Terwijl ik vanwege de “onafhankelijke” Dieter Stynen verneem dat zowat iedereen met een politieke mening of enige bekendheid uit zijn gazetje moet geweerd worden en de redactie van De Nieuwe Antwerpenaar aldus informatie vervalst, valt er een “kloon” van dat blaadje in mijn bus. Zelfde lay out, zelfde formaat, zelfde lettertype, zelfde papiersoort, zelfde logo van de Stad…Dat is geen toeval, dat is een marketing truc om de meerderheid politiek te verkopen.

Vele Antwerpenaren zullen denken dat het hier om De Nieuwe Antwerpenaar gaat. Na het blaadje drie keer omgedraaid en goed bekeken te hebben, blijkt het om een éénmalig krantje te gaan. Om de autovrije dag van 20/09 te promoten. Mét een editoriaal ondertekend door Schepen Ludo Van Campenhout (Stadsontwikkeling - Open VLD). Binnenin zit nog een extra blaadje met een tekst van “de Ludo”. Dit is geen toeval, dit is een marketing truc om het beleid en “de Ludo” aan te smeren. Deel uitmakend, gebruik makend van het imago van De Nieuwe Antwerpenaar. Men moet geen communicatie wetenschapper zijn of Slangen heten om dat te begrijpen. “De Ludo” was er op dat Bollekes feest ook bij om handjes te gooien naar zijn kiezers.

StampMedia.

Ik hoorde Burgemeester P.Janssen in de Gemeenteraad zeggen dat hij Antwerpen als een bedrijf wenst te besturen. Het soort bedrijf waar de ondernemingsraad monddood gemaakt wordt, geïntimideerd. Mijnheer Dieter Stynen is het type werknemer dat katholieker dan de paus wil zijn. Het Schoon Verdiep moet dergelijke lakeiën niet eens bevelen geven die ieder trotse journalist zou weigeren. Neen, hij werkt zogenaamd “autonoom” zoals het kabinet van de Burgemeester beweert. Ondertussen flanst hij een inhoudelijk ondermaats gazetje in mekaar, dat door de jongeren van StampMedia met hoon overladen en kwalitatief overtroffen wordt.

StampMedia is een jongerensite op Internet die wérkelijk zelfstandig, autonoom is. Het is een pracht van een website, het eerste persagentschap in Vlaanderen (erkend als “algemeen nieuwsmedium” door de Vlaamse Vereniging van Journalisten) dat een stem geeft aan alle jongeren in de media. StampMedia is Antwerps en wordt volledig, volledig !, betoelaagd door de Jeugddienst van de Stad Antwerpen. StampMedia werd op korte tijd een visite kaartje voor de verdedigers van het vrije woord. En “politiek” ?

Geen onnozelaars.

In tegenstelling tot de hypocriete verhaaltjes van “chef” Dieter Stynen over de zogenaamde “neutraliteit” van De Nieuwe Antwerpenaar, heeft StampMedia een hele rubriek met foto’s en interviews, video en geluid van jonge politici. In tegenstelling tot De Nieuwe Antwerpenaar beschouwen de jongeren van StampMedia hun lezers/kijkers/luisteraars niet als onnozelaars. Het racistische VB is afwezig. Dat is een gezond engagement, een keuze. StampMedia toont de weg, toont hoe het kan zonder afgeschilderd te worden als spreekbuis van een of andere politieke richting.

Lees mee: “Ondanks de toenemende kritiek op de Belgische politiek, blijven jongeren zich belangloos engageren op politiek vlak. Wij konden alvast opkomende politici van SP.a, CD&V, LDD, Groen!, NV-A en VLD strikken voor een kort gesprekje. Zij geloven dat de politiek opnieuw aan geloofwaardigheid kan winnen door goed te communiceren. Alleen Vlaams Belang stuurde zijn (Waalse) kat”. Dit is dus bijna perfect, bijna… Want ook StampMedia kent de PVDA en haar jongeren niet. In tegenstelling tot De Nieuwe Antwerpenaar, geloof ik dat dit daar recht gezet kan worden. StampMedia wil openlijk communiceren over politiek. Verstopt politiek niet als zou het een ziekte zijn.(6)

Buurtfeest zaterdag 26 september.

Door dokter Vanobbergen te censureren, beweert de redactie gevolg te geven aan de opdracht nooit iemand die politiek bedrijft aan het woord te laten. Qua communicatie gaat het er in deze Stad nog altijd belabberd aan toe. Steeds weer wordt je geconfronteerd met ambtenaren die niets mogen, willen, durven zeggen. Een dame uit de stedelijke diensten smeekte me bijna haar naam in deze affaire niet te noemen. Dieter Stynen, redactiechef, zat “thuis te werken” en bleef vooralsnog onbereikbaar. Een mail werd “automatisch bevestigd”, met het verzoek deze naar het e-mail adres te sturen dat ik een uurtje er voor al gebruikt had. Van het kastje naar de muur…

De Nieuwe Antwerpenaar heeft dus een oplage van een 285.000 ex. En telt 60 pag. De Antwerpenaar heeft in een jaar een zeer dik boek te verwerken. Per lezer 26 x 60 pag. = 1.560 pag. “neutrale” onbenulligheid. Dat is wat veel om over te laten aan bureaucraten die zich journalist wanen. Er zijn bijlagen per District, waarvan er negen bestaan. Het interview met dokter Erik Vanobbergen was niet bedoeld om een rel uit te lokken. Het was bedoeld om een buurtfeest op zaterdag 26 september in de Tuinwijk Stuivenberg bekend te maken. Waar de buren gezellig voor mekaar koken. Op hetzelfde moment is er dan circusinitiatie voor de kinderen. Zéér gevaarlijke materie dus voor de lezers van De Nieuwe Antwerpenaar, voor de kindertjes.

Tarzan is van Hoboken !

Nog gevaarlijker zijn de spraakmakende evenementen onder het moto “Tarzan is van Hoboken !”. Met “De Boomhut van Tarzan”. Voor zover we weten was de Hobokense stand-in, in Hollywood, van Tarzan Weismüler geen arts van Geneeskunde voor het Volk of lid van de Partij van de Arbeid. Om dit verhaal vol censuur en onverdraagzaamheid vanwege een omhoog gevallen ambtenaartje door te slikken, kijk naar deze hilarische video van Circus Bulderdrang en de maffe Vitalski. Op de begraafplaats Het Schoonselhof op zoek naar het graf van de echte Tarzan uit Hoboken. (7)

Laat het eind september en begin oktober toch nog een feest worden voor de buren van Tuinwijk Stuivenberg. (8) Mensen die beter doorhebben wat politiek inhoudt dan bureaucraten als Dieter Stynen die hen willen behoeden voor de informatie die de door de Jeugddienst van de Stad gesubsidieerde jongerensite StampMedia wél geeft. De Antwerpenaars en die van Hoboken zijn géén Bollekes zuipende onnozelaars, hoe hard figuren als Dieter Stynen ook hun best doen hen dat imago op te plakken door hen die, zoals huisarts Erik Vanobbergen, hun wijk vertegenwoordigen en iets te vertellen hebben, proberen monddood te maken.

Erik is slechts één van de actieve buurtbewoners van het bewonerscomité. Hij zei wat elke andere bewoner zou zeggen. Alleen omdat hij enige politieke bekendheid geniet, moet hij zwijgen. De “chef” van dat gazetje moet snappen dat dit niet kan in een gemeente, district waarvan de burgers zelf met enige nostalgie zeggen dat het “een dorp aan de Schelde” blijft. Waar het goed wonen is. Een arbeidersgemeenschap waar men haar op de tanden heeft.(9)

1 – “De Stoete Ostendenoare”. http://www.agjpb.be/vvj/nieuws.php?nieuwsid=503

2 - ”De Nieuwe Antwerpenaar” http://www.antwerpen.be/eCache/ABE/80/34/092.cmVJTELOTE3.htm

3 - ”Kiwi Model” http://antwerpen.pvda.be/fileadmin/users/antwerpen/download/Het_kiwi-mod...

4 - “Bollekesfeest” (foto’s WALTERito) http://www.indymedia.be/en/node/34469

5 - “Geneeskunde voor het Volk” http://www.gvhv.be/nl/index.php

6 - “StampMedia” http://www.stampmedia.be

7 - “Circus Bulderdrang & Vitalski” (video) http://puntstudiohoboken.be/puntstudio-video/view/47

8 - De mooie website van “Tuinwijk Stuivenberg”. (Met o.a. video’s). http://hobokenblog.skynetblogs.be/post/5291101

9 - “Het “dorp” aan de Schelde…” http://nl.wikipedia.org/wiki/Hoboken_(Antwerpen)#21e_eeuw

Alles van "het volk" ?

Zijn naast de geneeskunde ook foto's "van het volk" geworden, en mag men die dan ook zonder toestemming van de auteur in een eigen artikel plaatsen ? Ik geloof het niet.

Het is een kleine moeite om een mailtje te sturen naar een collega indymedia-reporter met het verzoek om een foto te mogen gebruiken in een artikel. Maar een foto van een andere reportage plukken om die bij zijn eigen tekst te publiceren met slechts de naam van de maker van de foto vermeld zonder deze ervan in kennis te stellen, is niet netjes en getuigt niet van collegialiteit. Door slechts de naam te vermelden wordt de indruk gewekt dat de fotograaf die foto nam in opdracht of minstens in samenwerking met de schrijver van het artikel en akkoord is met de strekking ervan en/of het ideeëngoed van de schrijver (wat niet altijd het geval is).

De foto en het onderschrift zijn trouwens weinig relevant voor de rest van het artikel. Een foto van Erik Van Obbergen of Dirk Steynen, de belangrijkste spelers in de tekst, had een betere illustratie kunnen zijn.

Foto

Dag Walter,

Ik heb jou foto bij deze uit het artikel gehaald.

groeten

K

GESTOLEN FOTO ?

WALTERito,

Zo maakte je met je reactie duidelijk dat de lezer niet "de indruk" moet hebben dat je het eens bent met mijn stuk. Wees dus gerust. Eigenlijk zou het omgekeerde me verbazen. Een probleem is dat niet. Integendeel, hoe meer meningen, hoe meer vreugde.

Het is waar dat sommige hun "goede naam" liever niet in gevaar willen brengen door zich in mijn aanwezigheid op te houden. Dat merkt ook dokter Erik Vanobbergen (PVDA) die de "propere" kolommen van de "neutrale" De Nieuwe Antwerpenaar niet mag "vervuilen". Hij is niet "neutraal"...Een discusie thema dat een tijdje geleden ook bij Indymedia.be leefde. Een journalist-activist-militant zou dan helemaal not done zijn.

Ik "pikte" jouw foto dus... Zal dat met die van jou nooit meer doen. Tenslotte staan er hier van andere fotografen pakken foto's van "de Patrick". De jouwe is actueel en leuk. Vandaar...Ik liet hier al weten dat je een boeiende fotograaf bent. Bvb. met je foto's van de Sinksenfoor. Bij Indymedia.be en Brandpunt 23 zijn er meer.

Waarvan ik hun prenten "gebruikte". Die deel uitmaken van een "collegiale" groep, een "gemeenschap" die regelmatig in Antwerpen bij mekaar geroepen wordt door Keltoum. Jouw protest om mijn snode daad, kan daar misschien eens besproken worden. Misschien ben je individualistisch en hoor je liever niet bij een groep.

Als kommunist is volgens mij het individu de belangrijkste schakel die een groep bij mekaar houdt, die de creatieve inpulsen geeft. Dat is niet een kritiekloze, een of andere goeroe, "leider" volgende "groep" die een Rood Boekje in de praktijk wil brengen. Dat eigengereid individualisme is ook bij Indymedia.be belangrijk. Wat niet wil zeggen dat je als een kloek op haar eiren, op je foto's moet gaan zitten.

Foto's spreken best voor zichzelf, zonder teveel tekst. Niet steeds is dat haalbaar en zouden foto's aldus niet te begrijpen zijn. Het is dus al dikwijls gebeurt dat afbeeldingen tussen de tekst geplaatst worden + een autonome reeks onder een eigen titel.

Dat is het resultaat van afspraken,ook tijdens het gebeuren, de manifestatie, de charges van de flikken in... Maar niet altijd. Dat is vooral het resultaat van onderling begrip, ervaring en de bezorgdheid goede info te publiceren. En ook, jawel, de neiging om als eerste te pubiceren, de grote media met een kleine primeur voor te zijn. Met respect voor de fotograaf en voor de schrijvende journalist. Best mogenlijk dat foto's, video, beeldend materiaal en zelfs geluid de hoofdbrok vormen van een boodschap. En het de schrijvende journalist is die zich "ondergeschikt" maakt. De mix van al die media is typerend voor deze periode.

"Getuigt niet van collegialiteit..." Ik tracht regelmatig reeksen foto's uit de duisternis van het archief te redden, ze via een link terug even vooraan te zetten met een artikel van mij als aanleiding. Ik doe dat bewust. In die foto's zit energie en visie die te dikwijls veronachtzaamd worden. Ook bij de "reguliere" media.

Onderaan dit stuk staat zo'n link, naar een reeks van jou. Zonder commentaar van mij. Over dat Bollekesfeest. Had ik dat ook beleefd moeten vragen ? Voel je, je daardoor gecopromiteerd, "gebruikt" ? Aldus teksten en foto's van andere medewerkers opnieuw in de aandacht brengen, dat noem ik pas "collegiaal".

Internet heeft zo haar eigenaardigheden. Er wordt veel over gefilosofeerd. Internet zou de vrije meningsuiting en de spontane communicatie ten goede komen. Uiterst democratisch zijn. Een flink deel daarvan klopt. Zeer uitzonderlijk vraagt men mij of stukken overgenomen mogen worden. Bvb. van uit de Universiteit Leuven, voor een archief over "het leven zoals het is, vooraan" in de 21° eeuw. Eigenlijk hoeft die vraag niet eens.

Ik ontdek voortdurend teksten van mij op andere sites. Voor mij is dat OK. Mijn teksten en hetgeen ik in de samenleving opdelf, zijn inderdaad "van het volk". Wat journalisten maken is dat per definitie. Om die artikels te kunnen begrijpen hoort mijn naam er bij. Dat gebeurt dan ook, zoals met jouw foto bovenaan dit stuk. "Reguliere" journalisten laten zich al eens inspireren door wat ze hier vinden. Ook dat is OK.

"Zonder toestemming van de auteur..." foto's plaatsen bij mijn eigen stuk. Aan zowat àlle fotografen van deze site moet ik dat niet vragen, omdat we op een ongeveer dezelfde journalistieke/politieke golflengte zitten. Jij minder en dat is best in orde. Gelukkig zijn er nog meerdere medewerkers die van mijn stukken "niet goed" worden. Zo beweegt er wat.

Ondertusen ben ik benieuwd naar je mening over de censuur die van uit de hoofdredactie van De Nieuwe Antwerpenaar op ondermeer dokter Erik Vanobbergen uitgeoefend wordt.

Groeten,

Koen.

de relevantiteitstheorie ;-)

Ik beschouw me niet als onwillig tot samenwerking. Zo er een artikel is dat een illustratie nodig heeft dan ben ik best bereid mijn bijdrage te leveren... op eenvoudig verzoek.

In dit geval echter is ongevraagd een niet relevante foto gebruikt om uw artikel te stofferen, of het moest om het verband tussen de "Neus" en het profiel van Janssens gaan... ;-)

Er is een hemelsbreed verschil om bij een foto te vermelden 'Foto Walterito' of 'foto © WALTERito gebruikt met toestemming', wat een min of meer correcte vorm zou zijn.

De bronvermelding aan het einde van uw artikels duiden op een zeker professionalisme, doch voor foto's is het gebruikelijk de bron te vermelden bij de foto.

Eenieder die me vroeg om een foto te gebruiken of me om grotere kopieën verzocht kreeg steeds een positief antwoord. Een vraagje is een vorm van wellevendheid dunkt me.

De redactievergaderingen Antwerpen zijn nog steeds in zomerreces, en zo zij niet interfereren met de rest van mijn agenda poog ik ook aan de komende vergaderingen deel te nemen.

Ik had geen mening over de 'censuur' van de Nieuwe Antwerpenaar, maar zoals met elk tijdschrift of uitgave moet er waarschijnlijk gesnoeid worden in het artikelen-aanbod en is er daartoe een redactieraad aangesteld. Censuur is een term die echter kwaadwilligheid impliceert, waar ik in dit geval (nog) niet van overtuigd ben. Zelf ben ik uiteraard tegen censuur en koester een zekere sympathie en bewondering voor Geneeskunde voor het Volk.

ZELFCENSUUR...

Voor de niet ingelichte lezer, de redactie van Indymedia.be besloot een foto van WALTERito, bovenaan mijn "censuur stuk" - met daarop een handjes werpende Burgemeester - na enkele uren weg te halen. Walter wenst zich via zijn foto niet te compromiteren met mijn opinie stuk. Ik vroeg hem niet om toelating, hij huldigt een vorm van "copyriht".

Eigenlijk gedraagt Walter zich onnodig als een gezagsgetrouwe "angsthaas". Moet kunnen...Die betwiste foto was echt niet van die aard dat ze zou illustreren hoe een brave burger als Walter zich zou bevuilen met een "Extremist - Terrorist" als ikzelf.

Toch is die maatregel van de redactie de moeite waard om over na te denken. Behoort hetgeen dat op Indymedia.be verschijnt aan "het volk", zoals WALTERito cynisch naar Geneeskunde v/h Volk refereert ? Ik meen van wel.

En, pleegt de redactie van Indymedia.be hier al te gemakkelijk een vorm van "zelfcensuur" in een poging de rust in het kiekenkot te bewaren ? Ik meen van wel.

Aldus dringt "zelfcensuur" bij Indymedia.be zich op bij een stuk over censuur van uit de Stad Antwerpen. WALTERito verwerft zich een eilandje met zijn normen en waarden. Ook dat moet kunnen, maar ik zou gelukkiger zijn moest Indymedia.be op bepaalde terreinen inderdaad als collectief, als gemeenschap optreden. Zonder een smakeloze soep te te worden.

Dit is in jaren de allereerste keer dat een fotograaf protesteert omdat ik een foto van hem/haar gebruik zonder nadrukkelijk om toestemming te vragen. Gaat dat een gewoonte worden ? Kunnen we bij foto's en artikels het simbooltje van copyricht verwachten ?

Ondertussen vindt je onder mijn stuk over censuur in Hoboken een link naar een reeks foto's van WALTERito over het "Bolleksfeest", mét die van de handjeswerpende Burgemeester die even boven mijn artikel stond. Moeten die foto's ook verdwijnen ? Samùen met de links naar allerlei websites, waarvan ik evenmin toelating vroeg ze als informatie te gebruiken ?

het Indymedia-collectief

Indymedia kan als een collectief van zowel groepen als individuelen beschouwd worden, er bestaan onderlinge samenwerkingsverbanden tussen de reporters, maar ook binnen een 'collectief' getuigt het misschien van respect en wellevendheid aan een een ander lid van dit collectief even te vragen of er bezwaar zou zijn om zijn/haar materiaal te gebruiken. Dit zou de 'soep' wellicht zelfs beter doen smaken.

Links in een bronvermelding zijn correct in zoverre dat de tekst niet klakkeloos gekopiëerd is. (Bij letterlijke aanhaling hoort ook daar een bronvermelding bij). Bij foto's ligt de zaak anders omdat door zijn aard het originele werk getoond wordt en geen interpretatie ervan.

Eum gasten, deze 'discussie'

Eum gasten, deze 'discussie' is vast en zeker 'iel interessant', maar voer die eens ergens anders, ze voegt bitter weinig toe aan het artikel zelf.

STAATS TERRORISME;

Harco,

Daar ben ik het nu totaal mee eens, zie. Wordt er bij die De Nieuwe Antwerpenaar gecensureerd ? Ik meen het bewijs uitgebreid te leveren; ja dus. Dokter Erik Vanobbergen uit Hoboken wordt geweerd wegens zijn politieke achtergrond. (PVDA)

Ik noem dat "spreekverbod". Als een vanzelf sprekend, sluipend gif waart deze mentaliteit rond. Vermomd als neutraliteit, bij de stadsdiensten en in de maatschappij. Het hoofddoekjesverbod is er een andere uitingsvorm van. Deze opgelegde dwang om "neutraal" te zijn, zoals in het Antwerpse Atheneum, is een vorm van institutioneel geweld.

Van mondiaal, zonder bloeddvergieten maar agressief terrorisme tegen vrije geesten. Een intimidatie vanwege "ambtenaren" die macht ruiken en daar misbruik van maken om de kolommen van een stedelijk tijdschrift te "zuiveren" van wat hen niet welgevallig is. Tot het een eind verder brutaal staatsterrorisme wordt.

Uit angst door hun omgeving "gepakt" te worden of op het matje geroepen door hun superieuren houden vele mensen met enigzins "afwijkende" maar zinnige meningen, hun bek. Distantiëren zich met een smoesje van "gevaarlijke" materie en personen. Ook De Nieuwe Antwerpenaar mag niets meer zijn dan de oppervlakkige loftrompet van het beleid. Of vergis ik me ?

Koen.