Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

Europa moet met een groter bod naar Kopenhagen gaan

Europa moet met een groter bod naar Kopenhagen gaan

Kopenhagen- Europa is klaar met de voorbereidingen voor de klimaatonderhandelingen. De mogelijke reductiescenario's liggen vast en ook over de financiering zijn de lidstaten tot overeenkomsten gekomen. Nu komt de vraag of de Europese klimaatinzet zal volstaan? De grote milieubewegingen en ontwikkelingsorganisaties vinden van niet.

Na twee hevige dagen van discussie over de Europese engagementen in Kopenhagen zijn de 27 Europese lidstaten vrijdag in Brussel een paar gemeenschappelijke standpunten overeengekomen. Europa blijft erbij dat de uitstoot van broeikasgassen met 20% moet dalen tegen 2020. Als de andere grote vervuilers meedoen, wil Europa tot 30% gaan.

Daarnaast werd een bedrag bepaald voor adaptatiesteun: tot 2012 zal Europa jaarlijks 2,4 miljard euro vrijmaken voor arme landen, zodat ze zich kunnen aanpassen aan de opwarming van de aarde. Een glunderende Sarkozy verklaarde dat Europa met dit offer het leiderschap in Kopenhagen opneemt.

Maar de Europese inzet is ver van toereikend. “Voor de wetenschap is het meer dan duidelijk dat de industrielanden hun uitstoot met 40% moeten verminderen tegen 2020 om de opwarming van de aarde te beperken tot twee graden,” zegt Sam Van den Plas, klimaatspecialist van WWF-België. “Deze doelstelling kan bereikt worden binnen de Europese grenzen.”

“De beslissing van de EU om niet meer engagementen aan te gaan dan 20% emissiereducties tegen 2020 is onvoldoende en onrechtvaardig,” vindt ook Sonja Meister van Friends of the Earth Europa. Uit een onderzoek dat uitgevoerd werd door het Stockholm Environment Institute samen met Friends of the Earth Europa blijkt nochtans dat een emissiereductie van 40% in Europa tegen 2020 haalbaar en betaalbaar is.

Daarbij komt dat Europa haar reductiedoelstellingen deels buiten de Europese grenzen wil realiseren via allerlei flexibele mechanismen. Enerzijds vergemakkelijkt dat de uitdaging voor Europa aanzienlijk. Anderzijds schuift Europa zo een aantal omschakelingen, die noodzakelijke zijn om binnen Europa de uitstoot te beperken, op de lange baan.

En dan is er de geldkwestie, de 2,4 miljard euro die Europa elk jaar tot 2012 zal uittrekken voor adaptatie. Ontwikkelingsorganisaties en ontwikkelingslanden vinden dat bedrag belachelijk laag, zij zeggen dat klimaatfinanciering vooral op lange termijn gezien moet worden.

Volgens de berekening van Oxfam moet de EU vanaf 2012 met minstens 35 miljard euro per jaar over de brug komen. Dat bedrag hebben ontwikkelingslanden nodig om zich aan te kunnen passen aan de opwarming van de aarde. Die adaptatiesteun moet bovenop de middelen voor ontwikkelingssamenwerking komen. Daar maakt Oxfam een breekpunt van, want de ontwikkelings-ngo schat dat minstens 75 miljoen minder kinderen naar school zullen gaan en 8,6 miljoen minder HIV/AIDS-patiënten een behandeling zullen krijgen als ontwikkelingsgeld aangewend wordt om klimaatveranderingen tegen te gaan.

Een kentering in dat debat kwam er donderdag toen Sarkozy zei dat adaptatie niet mag gefinancierd worden met ontwikkelingsgeld. België, Nederland, het VK en Denemarken volgen de Franse president, maar Duitsland distantieert zich van dit principe.

Dat vindt Sonja Meister van Friends of the Earth niet kunnen: “Het is beschamend dat de EU voornamelijk geld inzet dat zou kunnen gaan naar het bouwen van scholen en gezondheidszorg in ontwikkelingslanden. Dit zal niet in goede aarde vallen bij de ontwikkelingslanden in Kopenhagen.”

Tim Gore, klimaatadviseur van Oxfam International treedt haar bij: “Om het vertrouwen te herstellen van de ontwikkelingslanden, moeten de staatshoofden van de EU in Kopenhagen over de brug komen met echte engagementen voor financiering op lange termijn voor de arme landen.” Oxfam blijft bij de oorspronkelijke eis van 35 miljard euro per jaar vanaf 2013. “Dat geld moet vers zijn: het komt bovenop de engagementen die eerder gedaan zijn in het kader van ontwikkelingshulp.”