Ik maak me ook al zorgen over het Amerikaanse Congres dat zowel traag schijnt te werken als allerlei belangen ziet als er eenmaal een of andere overeenkomst zou zijn.

Als commentaar op het artikel in volgende link:
http://ovl.indymedia.org/news/2009/12/28830.php

Net voor het verlopen van het essentieloze contract tussen GDF-Suez en enkele bezetters heeft een nieuwe groep besloten om het Lappersfort binnen te treden en de aanwezige opruimers voor een duidelijke keuze te stellen: ofwel stoppen met het actiekamp op te breken en onmiddelijk vertrekken, ofwel blijven en meehelpen met de opbouw van een nieuw actiekamp. De strijd rond het Lappersfort is dus nog niet afgelopen. Want onze Aarde is niet te koop.

Over de waarde van dit bos is al veel gezegd en schreven. Zowel over de vandaag bedreigde buffer als over het gehele Lappersfort als deel van de Brugse groene gordel. Rond de stad Brugge bevinden zich enkele waardevolle stukken natuur met vaak interessante planten en dieren, de ene al zeldzamer dan de andere. Deze bewegen zich heen en weer tussen de verschillende natuurgebieden en verzorgen zo de bestaande fauna en flora. Het Lappersfortbos vormt een belangrijke schakel in deze groene gordel, zeker nu druppelsgewijs kleine groepjes bomen worden geveld in en rond Brugge. Langs de ene kant is de bosrand al verdwenen voor een tweevaksbaan. Aan de anderekant is er nog eens 3½ ha met kap bedreigd voor de bouw van loodsen, parkings en kantoren. Dit is het bufferbos dat momenteel al meer dan een jaar bezet is en dat het parkbos scheidt van de straat Ten Briele en de industriegebouwen aan de andere zijde ervan. Het verdwijnen van dit bufferbos zou betekenen dat al het lawaai en de vervuiling die nu niet verder geraakt dan de rand van het bufferdeel, voortaan het parkbos de volle lading zou geven. De boswaarde zou hierdoor zeer zeker dalen.

Na al deze jaren dat Fabricom en GDF Suez het gebied verwaarloosd en bedreigd hebben, wordt het maar eens tijd dat Fabricom-Suez dit land teruggeeft aan de bevolking die het gedurende deze jaren een natuurlijke bestemmingswijziging heeft zien doormaken en het heeft leren appreciëren als waardevol bos.
Indertijd heeft Fabricom het gehele gebied immers gedoneerd gekregen zonder eigenlijke kost. Vervolgens heeft het bedrijf miljoenen euro’s uit het bos geklopt, deels door het te verhuren aan Brugge en te verkopen aan de Vlaamse overheid, deels door een stuk te verkopen aan Moenaerts club en te laten kappen. Alsof dit en de dreigementen met dwangsommen niet voldoende zijn, durft Suez nu nog maar eens minstens anderhalf miljoen euro te vragen voor het overgebleven lapje van 3,5ha.
Terzelfdertijd heeft Suez de arrogantie om haar belastingen aan de Belgische overheid te ontduiken. Openlijk en zonder schaamte zegt het de beloofde sluiting van de kerncentrales af en weigert het daarvoor de compensatie te betalen. De regering kijkt verbeisterd toe en durft niet met de vuidt op tafel slaan. Van haar hoeven we blijkbaar niet te verwachten dat ze voor het goed van ons leefmilieu haar bevoegdheden gebruikt om Suez in te tomen, des noods zelfs via onteigening. Staatsgelden zijn in principe de kas van de Belgische bevolking. Suez heeft minstens een half miljard euro schulden aan ons. Waar haalt het de arrogantie om daarenboven miljoenen te kloppen uit onze bossen?
We eisen dan ook dat Suez begint met ons haar schulden af te betalen, door het Lapperfort terug te geven.

Bedrijven en politici bespreken hoe ze met ons kliaat moeten omgaan. In de practijk komt het erop neer dat ze bekonkelfoezen hoe ze de wankele economische orde kunnen recht houden. Als er een akoord uit de bus komt, zal het hoe dan ook daarover gaan. Vandaar ook dat de huidige bezetters van het Lappersfort de klimaattop in Kopenhagen volledig wantrouwen; Never trust a Cop(15). Ze roepen dan ook op om decentraal en wereldwijd actie te voeren tegen de vernielingen die de huidige weredlorde aanbreng aan onze planeet.

Ik ben zelf een van de bezetters en heb enkele duidelijke motivaties om aan die strijd uiting te geven in het bedreigde Lappersfort. Deze doelen worden gedeeld door het merendeel van de kameraden in het bos:

 Volledig behoud van het Lappersfort. Wij zetten de strijd voor het integrale behoud van het Lappersforbos verder die in 2001 begonnen is. En dit doen we tot het behoud van het bos ook gegarandeerd is. Geen compromissen in de verdediging van de Aarde!
• Er werd gepoogd deze zaak enkele jaren in de koelkast te bewaren, om het volk daarna de plannen in licht aangepaste vorm heimelijk door de strot te duwen. Spijtig genoeg is in de tussentijd de aandacht en het vuur van de tegenstanders geenszins gedoofd. Duidelijkste getuige hiervan, is momenteel de bezetting van het bufferbos, beter gekend als de beruchte 3,5ha die nog steeds in handen zijn van Fabricom - GDF Suez.
• Uiteraard zal er compensatiebos moeten worden aangeplant voor de reeds gekapte twee hectaren. Al kan een bosgebied of andere natuur eigenlijk niet “gecompenseerd” worden, aangezien een bos niet gewoon een verzameling van bomen is, maar een volledig en delicaat opgebouwd habitat.

 Vaartdijk: fietsdijk! Spijtig genoeg is er al zo’n 2ha Lappersfortbos moeten weiken. Als burgemeester Moenaert de bouw van een breed en veilig fietspad als uitvlucht nam voor de kap van dat bewuste stuk bos, dan valt die enkel te tolereren indien de nieuwe weg ter plaatse ook effectief als fietspad dienst zal doen.
De weg naar de hel is geplaveid, en wel met goede voornemens. Het is hoogtijd dat we anders met mobiliteit omgaan. Wegen, treinen, bussen zitten tijdens de spitsuren bomvol. Steevast wordt er als drogoplossing gekozen voor het gieten van beton en het creëren van meer Lebensraum voor het autoverkeer. We dienen oplossingen te vinden voor dit probleem die niet tot de vernieling van onze leefwereld leiden. Want hoe loos de beloften van vooruitgang wel waren, komt pas aan het licht wanneer binnen de kortste keren de files minstens even druk zijn, het beton reeds gehard is, de kleine man onteigend en de groene gebieden verdwenen.
De Vaartdijkstraat is nu al meer dan een jaar ontoegankelijk voor doorstromend verkeer. Dit toont aan dat de Vaartdijkstraat effectief een veilige, rustige fietsdijk kan zijn en dat alternatieve routes voor wagens reeds bestaan.

 Het behoud van de schaarse bossen die we nog rijk zijn. Dit als logische stap in de richting van een milieuvriendelijker samenleving. In de eerste plaats eisen we aandacht voor de zogenaamd zonevreemde bossen in Vlaanderen, maar in uitbreiding ook voor de andere bossen en natuurgebieden binnen en buiten België die acuut bedreigd zijn. Uiteraard is dit slechts één broodnodig strijdpunt voor het behoud van onze wereld en pleiten we voor een milieubewustere houding in het algemeen.

 Een duurzame oplossing voor gerelateerde dossiers. Zo zal ik net als mijn kameraden geen verbreding aanvaarden van het Schipdonkkanaal. Het Schipdonkdossier verwijst naar het Lappersfort of liever naar het kanaal Brugge-Gent vlak naast het bos dat net versmald is voor de verbreding van de Vaartdijkstraat. De dossiers zijn verweven in die zin dat men dit laatste kanaal plant uit te breiden indien de plannen voor het Schipdonkkanaal om een of andere reden zouden vastlopen. Ook tegen een verbreding van het kanaal Brugge-Gent verzetten we ons.
Eveneens steunen we het verzet tegen simultane milieu-onvriendelijke projecten in Vlaanderen die voorlopig hun verwevenheid met de casus Lappersfort nog niet vrijgeven. Zo vernoemen we o.a. de Lange Wapper, de Ring rond Brussel, het Gent Sint-Pietersproject, etc.
Logischerwijs steunen wij ook het verzet tegen natuurvernieling waar dan ook ter wereld.

 Tegenhouden en zelfs terugdringen van milieuvernietigende bedrijven zoals GDF-Suez er een is. Dit bedrijd in kwestie vervuilt de wereld door in het westen nucleaire energie steenkoolcentrales te onwikkelen en door in gebieden als Birma, India en het Amazonewoud dammenprojecten en andere industriële zaken op te zetten in natuur- en woongebied. Wij wensen haar uitbreiding dus ook niet te steunen. Indien het toch wenst uit te breiden, bijvoorbeeld op een van de lege bedrijventerreinen in Brugge of erbuiten, zijn de bezetters van het Lappersfort hier geenszins nog de onderhandelingspartner voor.
Ongetwijfeld wisten de onderhandelaars van Fabricom al wel dat enige garantie voor het ophouden van de acties tegen hun bedrijf slechts kan gegeven worden, wanneer het zelf haar bedreigende activiteiten tegen de natuur stopzet.

 Zoals gezegd is ons specifiek ijveren voor het behoud en bij voorkeur de uitbreiding van de schaarse rijkdom aan bossen een overduidelijke, maar slechts één nodige stap voor het behoud van onze planeet. In ons pleidooi voor een milieubewustere houding verzetten we ons tegen de structuren en activiteiten die keer op keer een obstakel vormen voor het bereiken van ons doel. Deze zijn inherent aan een economische orde waarvoor de ideologische basis waarden van egoïsme zijn (eigenbelang, concurrentie, winststreven) en de enige ideologische drijfveer blinde en onbeperkte groei is, groei waarvan niemand het achterliggende algemeen nut kent. Een economische orde vol luchtkastelen, vol gebakken lucht. Het is een economische orde die echter meer dan schadelijk is voor zowat ieder natuurlijk evenwicht op aarde, voor iedere vorm van sociale rechtvaardigheid op lokaal en mondiaal vlak, een suïcidale roofeconomie die ons herhaaldelijk verstrikt in ecologische, financiële, economische, voedsel- en regeringscrises. We stellen dan ook de afschaffing van de kapitalistische economie en haar uitwassen als doel voorop.