Karl Deckers stelt '' 5 + 4 = 1" tentoon in Bethlehem.

Karl Deckers 23 december 2009 – 13:48

Uit zijn fotoproject "Vijfplusvieriseen" ( 5 continenten 4 windstreken 1 wereld), selecteerde Karl Deckers een 200-tal foto`s van kinderen uit 5 continenten en 4 windstreken. Deze kinderen tonen iets wat volwassenen maar al te vaak over het hoofd zien: iedereen lacht in dezelfde taal. De eerste 25 foto`s van een reeks van 200 zijn gekleefd aan de "muur" in Bethlehem.

Sinds 1996 fotografeert Karl Deckers kinderen in 5 continenten. Daarbij focust hij zich op alles wat kinderen bezighoudt: kinderen die spelen, naar school gaan en op de schoolbanken zitten maar ook straatkinderen en kinderarbeid. In al deze jaren en na duizenden kinderen uit alle uithoeken van onze planeet te hebben gefotografeerd, heeft Karl een belangrijke vaststelling kunnen maken: iedereen lacht in dezelfde taal.
Een kleine vaststelling maar een grote waarheid.

Kinderen zijn het gewoon om te horen te krijgen:"Jij moet nog veel leren". Vanaf nu kunnen kinderen tegen hun ouders zeggen:"Jullie kunnen nog veel van ons leren". De foto`s van Karl Deckers kunnen dan ook op verschillende manieren worden bekeken. Voor kinderen is het een kennismaking met hun leeftijdgenootjes in 5 continenten. Voor volwassenen is een misschien een confrontatie met hun eigen vooroordelen. De kans bestaat dat ook zij na het bekijken van foto`s van deze honderden kinderen tot de conclusie komen: iedereen lacht in dezelfde taal.

Kerstmis en nieuwjaar zijn het moment van het jaar voor bezinning, wensen en goede voornemens. Vooral vrede is een zeer populaire wens.

Maar ook in het jaar dat we de 20ste verjaardag van het verdrag van de rechten van het kind "vieren", waren kinderen slachtoffers van ''grote-mensen conflicten". Op 16 januari 2009 sneuvelden in Gaza enkele uren voor het ingaan van een staakt-het-vuren drie dochters van Dr Izeldeen Abu El-Aish, Bisan (20 jaar), Mayar (15 jaar), Aya (13 jaar) en hun 17-jaar oude nichtje Nur Abu El-Aish. Aan hun recht op veiligheid en een toekomst werd een abrupt een gemaakt door een granaat. Spijtig genoeg waren zij niet de enige slachtoffers van geweld dit jaar, niet in Gaza, niet in de Palestijnse gebieden, niet in Afrika, niet in Europa, niet in Amerika, niet in Azie, niet in Oceanie.

Met deze 200 foto`s van kinderen wil Karl Deckers stilstaan bij de tragische dood van Bisan, Mayar, Aya, Nur en alle kinderen die het slachtoffer werden of zijn van geweld. De locatie van de tentoonstelling is symbolisch gekozen: Bethlehem hoort de bakermat van vrede te zijn maar "de muur" die Israel scheidt van de Palestijnse gebieden illustreert nog maar eens wat er gebeurt als volwassenen vergeten dat iedereen lacht in dezelfde taal.

5+ 4 = 1 want iedereen lacht in dezelfde taal