Neutr-On16 januari 2010 – 21:48

Dat is de vraag waarover het Hof van Beroep van Antwerpen uitspraak zal doen.

U zult het misschien een vreemde vraag vinden maar in de realiteit zitten de besturen van sommige onderwijsvakbonden wel vol met directeurs, algemeen directeurs, inspecteurs, enz.

Kunnen zij de rechten van de leerkrachten wel objectief verdedigen of zitten zij daar eerder om hun eigen belangen te verdedigen?

Of functioneren zij eerder als buffer om conflicten tussen de leerkracht en de school of de inrichtende machten in de kiem te smoren?

Daarbij komt dat in de wetgeving over de beroepsverenigingen duidelijk vermeld staat dat alleen “werknemers” vakbondsafgevaardigde mogen zijn. Volgens Neutr-On horen directeurs niet bij de “werknemers’ maar zijn ze een afgevaardigde van de inrichtende macht zelf en moeten ze dus als “een afgevaardigde van de werkgever” beschouwd worden.

Feit is dat door deze toestand leerkrachten nergens terecht kunnen om hun eventuele slechte arbeidomstandigheden aan te klagen of hun statutaire rechten op te eisen.

Door het feit dat de minister van onderwijs nog steeds weigert een ombudsdienst voor het onderwijs in te stellen en dat hij zijn verantwoordelijkheid blijft ontlopen door die door te schuiven naar de schoolbesturen kunnen de leerkrachten nergens terecht om eventuele geschillen vlug op te lossen.

Wat gebeurt er bijvoorbeeld als een leraar zijn rechten geschonden werden?

Normaliter moet hij bij de directeur, algemeen directeur of schoolbestuur terecht kunnen maar vaak zijn die zelf de oorzaak van de onregelmatigheid.

Waar moet dan de leerkracht naartoe als die geen krimp geven en de toestand niet willen regulariseren?

Bij de minister of de inrichtende macht kunnen ze niet terecht.

Dan maar aankloppen bij de vakbond…

En wat blijkt meestal, ook die sturen hun leden met een kluitje in het riet of houden ze zolang aan het lijntje dat de betrokken leerkracht zich wel moet neerleggen bij de situatie.

De belangrijkste reden van de passiviteit van die vakbonden is dat de besturen vol zitten met directeurs en ze liever goede maatjes blijven met de inrichtende machten dan er mee in conflict te gaan.

Ze laten de leerkrachten maar klagen want ze weten zeer goed dat, als ze maar lang genoeg wachten, die uiteindelijk wel zullen stoppen met hun klachten. De leerkrachten blijven dus in de meeste gevallen in de kou staan.

Er mee dreigen uit de vakbond te stappen wordt meestal hilarisch beantwoord. De grote vakbonden hebben leden genoeg en overstappen naar een andere grote vakbond heeft ook geen zin.

Reden van de klacht, die neergelegd is door de neutrale vakbond Neutr-On, bij monde van één van haar leden, is de uitsluiting van een ex-bestuurslid die lid was van COC maar werd uitgesloten. Nu is hij lid van Neutr-On.

De reden van de uitsluiting vindt zijn oorzaak in een klacht van het ex-bestuurslid wegens vermeende manipulaties tijdens de syndicale verkiezingen. Zo zouden de stembiljetten van de geheime stemming om een bestuur te kiezen geteld zijn achter gesloten deuren, zonder getuigen en dus zonder controle. De uitgeslotene spreekt dan ook over Stalinistische verkiezingen. Omdat er na zijn klachten tegen deze handelwijze door de COC geen neutraal onderzoek wou ingesteld worden en de betrokkene daar op bleef aandringen werd hij eenvoudigweg uit de COC-vakbond gezet.

Maar de uitgesloten leerkracht liet het daar niet bij en dagvaardde enkele COC-bestuursleden, o.a. secretaris-generaal Jos Vanderhoeven, maar ook Luc Cortebeeck van ACV. Ook deze laatste wou de klacht niet onderzoeken onder het voorwendsel dat COC los staat van ACV. Nochtans wordt in alle publiciteit COC genoemd als één van de (onderwijs)vakcentrales van ACV.

Het is nu aan de rechter om te bepalen of de syndicale verkiezingen regelmatig verlopen zijn of niet en of het wettelijk is of directeurs e.d. in de besturen zetelen van een onderwijsvakbond.

In de week van 20 januari zou het arrest uitgesproken worden.

Wij houden u op de hoogte.

Neutr-On , www.neutr-on.be