Heeft bruno Verlaekt nu echt iets anders verwacht dan een herstructurering op de kap van de arbeiders ?Aandeelhouders zijn toch uberhaupt onschendbaar in onze maatschappij.En kunnen vakbonden echt niet meer doen dan het toedienen van palliatieve zorgen en het organiseren van een mooie begrafenis .Dat is geen verwijt, wel een zeer spijtige vaststelling.Waar gaat dat uiteindelijk eindigen ?

Zeg mannekes, word eerst eens lid van de vakbond en bewijs u als een goede militant in plaats van hier wat goedkope kritiek te geven. En als ge een alternatief hebt, moogt ge het misschien ook zeggen.

Hey vakbondsmilitant, wat rikke schrijft is op zijn rekening te schrijven.ik geef geen goedkope kritiek,ik doe alleen de spijtige vaststelling dat de loontrekkenden weer de dupe zijn en dat de vakbonden waarvan de mensen toch iets meer mogen verwachten dan een mooie begrafenis blijkbaar alles gelaten ondergaan.Ik stel dan ook de vraag waar gaat dat eindigen.En als bijna 60er ben ik meer dan 40 jaar lid van een vakbond en ik zal dat ook altijd blijven,ik ga ook nog naar alle betogingen en steun vakbondsstrijd want ik weet hoe belangrijk dat is.Ik heb als arbeider ook enkele malen mijn werk in een KMO verloren door mijn syndicale ingesteldheid .Ik ben uiteindelijk bij een groter bedrijf na 24 jaar dienst weggestructureerd geweest met een gouden handdruk die achteraf meer op een houten handdruk leek.Maar ik klaag daar niet over want vele mensen worden meestal zonder dat op straat gezet.Alternatieven ? Wat meer strijdbaarheid zou mischien geen kwaad kunnen.Een bokser die schrik heeft krijgt de meeste slaag.Bij ons hebben we 15 a 20 jaar in een conflict-situatie er veel meer uitgehaald dan toen we later meer in een overleg-situatie zijn beland.We hebben de delokalisatie door onze strijdbare opstelling lang tegen gehouden en afgeremd.Toen alle productie arbeiders uiteindelijk mochten ophoepelen,mezelf inbegrepen waren er velen die de cynische opmerking maakten dat we in goed overleg op straat gegooid werden.Om te eindigen,wij hebben in 1993 6 dagen gestaakt om de afdanking van één arbeider,jawel één arbeider tegen te houden,en gewonnen ook.Toen hadden we nog die conflict-relatie,met het overlegsyndicalisme zijn we uiteindelijk met 35 mensen op straat gevlogen zonder ook maar nog één minuut actie want de vakbondsverantwoordelijken wilden niet strijden enkel gaan voor de gouden handdruk.Bij Agfa gaat het over meer dan 800 mensen en ik stel met spijt enkel berusting en gelatenheid vast .

Na dus zonder boe of ba op straat te zijn gezet en met een zekere wrevel tgv de voorafgaande contacten met de vakbond moest ik mij dus noodgedwongen gaan inschrijven als werkzoekende bij de VDAB en uitkeringsgerechtigde werkloze bij de RVA met ABVV/FGTB als uitbetalingsinstelling. Toen begonnen de problemen pas ècht: na twee maanden uitbetaald geweest te zijn door de vakbond kreeg ik de ene aanmaning na de andere: er zou teveel uitbetaald zijn (niet correct), er moest een voorafbetaling voor de belastingen gebeuren (niet nodig), de teruggevorderde sommen zouden door een deurwaarder opgeëist worden, het hield gewoon niet op. Op de Keizerslaan (zetel van de uitbetalingsinstelling en vakbond) werden we (er bleken minstens 600 Brusselaars in hetzelfde schuitje te zitten) naar de .... vakbond doorverwezen. Wisten we veel dat de uitbetalingsinstelling uit gedetacheerde ambtenaren van één of ander ministerie bestond. Vanuit de vakbond kreeg je amper informatie.Aangekomen aan het loket van de vakbond (eigenlijk in dezelfde zaal) en na lang wachten werden we afgesnauwd door een kerel die zich achter dik glas verschool: dat er niets aan de hand was, dat alles ging geregeld worden enz. In feite werd er niet veel geregeld: enkele dagen later ontving ik een brief van de deurwaarder. Laatse aanmaning of...
U moet weten dat ik tussendoor eveneens contact opgenomen had met het abvv (in de Hoogstraat) met de vraag of ik mij als vrijwilliger mocht opgeven voor de werklozenwerking. Telefonisch werd mij een adres gegeven in de Lombardstraat. Daar aangekomen bleek het gebouw leeg te zijn, totaal verlaten, werkelijk kaal.
Daar begreep ik dus totaal niets meer van. Na opnieuw telefonisch contact te hebben opgenomen (ter plaatse, in de Hoogstraat, bleek niemand van de werklozenwerking aanwezig te zijn) werd mij beloofd dat mij actiemateriaal zou worden toegestuurd om uit te delen tijdens de werklozencontrole (ja, toen was dat nog dagelijks). En inderdaad, een week later ontving ik een kartonnen doos met ... ballons van de vorige sociale verkiezingen. En, u raadt het, toen heb ik het abvv gemeld dat ze zelf konden opblazen en ben naar het acv overgestapt.
Ere wie ere toekomt: door het acv werden alle administratieve problemen mbt uitkering in enkele uren opgelost. Dit is geen publicitair spotje voor het acv want daar heb ik dan weer andere avonturen beleefd.

Agfa is in tegenstelling tot vb. Fort een 100% Belgisch bedrijf. Dat betekent dat de vakbond daar gebruik kan van maken door met stakingen te dreigen en eventueel het bedrijf lam te leggen. De directie kan nl. niet dreigen met sluiting of zelfs delokalisatie !
Want dan snijden ze in hun eigen vel en dat van de aandeelhouders. Tot nu toe heb ik nog weinig sterke reacties gehoord van de vakbonden. Waar wachten ze op. Agfa zou als multinational in België hier een voortrekkersrol kunnen spelen en de aandeelhouders lik op stuk kunnen geven !

Hallo zeg??? Ben jij wel een Agfa-werknemer??? In Duitsland is niets meer, behalve Wiesbaden (Drukplaten-fabriek overgekocht van Hoechst) De directie zit volledig in België. Informeer u eerst eens voor je iets schrijft. Agfa-photo is volledig zelfstandig gegaan en daarna failliet. Wat overschiet is dus Agfq-België, met inderdaad nog de duitse naam Agfa !