Indymedia.be09 februari 2010 – 13:42

Het internet was toen nog iets voor techneuten. Surfen, dat ging nog wel, maar om zelf iets op het world wide publiceren moest je uren zwoegen met computercodes. En toen was daar plots Indymedia.be. Een nieuwssite waarop je heel eenvoudig zelf artikels kon publiceren. En dat vier jaar voor iemand de term web 2.0 uitvond.

Een alternatief bieden voor de mainstream media was de belangrijkste drijfveer voor de oprichters van Indymedia.be. Net als de journalisten die Indymedia.org uit de grond stampten tijdens de WTO-top in Seattle, vreesden ze dat er van evenwichtige berichtgeving over die nieuwe sociale beweging niet veel in huis zou komen.

In de loop der jaren werd de actieradius verruimd tot verslaggeving over de brede waaier van sociale bewegingen actief in ons land en ver daarbuiten. Meer dan 150 burgerjournalisten zorgden dat de site bleef draaien. Het aantal bezoekers steeg tot 6 à 7000 per dag. Elke maand surften een kleine 100.000 verschillende mensen minstens één keer naar de site.

En toen sloeg de mediacrisis toe. Kranten zetten het mes in hun redacties. De media kreunen onder de commerciële logica en weten geen antwoord te verzinnen op de komst van het vrije internet. Een aantal incidenten (de crèchemoorden, de dubbele moord in Halen) toont dat de media sensationeler en oppervlakkiger dan ooit zijn geworden.

In die context vonden wij dat het tijd werd voor een bezinning. De nood aan goede en onafhankelijke journalistiek is nooit groter geweest. Is het na de tientallen debatten en de talloze analyses over wat er fout loopt in de media geen tijd om er ook eens iets aan te gaan doen?

Eerst moest alles gratis zijn op het internet en nu roepen alle mediabonzen in navolging van Rupert Murdoch dat de internetjournalistiek terug achter slot en grendel moet. Moeten er dan niet dringend andere niet-commerciële businessmodellen gezocht worden die wel voor vrij en toegankelijk nieuws zorgen?

Tijdens onze zoektocht naar antwoorden op die vragen botsten we op gelijkgestemde journalisten en verwante mediaprojecten. In woelige tijden moet je alles in vraag durven stellen. Daarom wagen we nu de sprong. We laten indymedia.be achter, nemen de sterkste punten mee en bouwen daarmee iets totaal nieuws. Een jaar lang besteedden we alles samen meer dan 10 vergaderingen met de vrijwilligers om de voorstellen uit te praten en het nieuwe project vorm te geven. In de werking van indymedia.be stonden de vrijwilligers centraal en dat is één van de sterke punten die we zeker en vast zullen meenemen naar het nieuwe project.

Het wordt een nieuwssite met een kleine professionele redactie en een groot netwerk van specialisten, opiniemakers en burgerjournalisten. De nieuwe site zal elke dag toegankelijke kwaliteitsjournalistiek brengen. Aan de inkomstenkant rekenen we op de steun van sociale bewegingen en van lezers met een hart voor onafhankelijke journalistiek. We kloppen ook aan bij de overheid voor subsidies omdat we vinden dat media net als cultuur of onderwijs niet uitsluitend aan de markt mogen worden overgelaten.

Op 26 februari komt er een einde aan een stukje sociale en mediageschiedenis. Veel tijd om te rouwen zal er niet zijn. Vanaf 1 maart vliegen we er weer in. Want kijk om u heen en geef toe: veel langer kunnen we niet meer wachten.