KoenCalliauw17 februari 2010 – 19:29

Deze zaak komt dinsdag 23 februari om 14u voor het Hof van Beroep te Gent. (Koophandelsplein 23. In de 8° correctionele kamer, zaal 58)

Onderzoeksjournalist.

Hermans maakte met haar onderzoek naar de veiligheid/onveiligheid van de kerncentrale van Doel gebruik van haar recht op burgerlijke ongehoorzaamheid en dat van journalist. Zij publiceert al jaren teksten en foto’s op sites als Indymedia.be en andere. Ze is een burgerjournalist en kan zich dus journalist noemen. Met alle deontologische voordelen en verantwoordelijkheden vandien. Ze is én burgerjournalist én actievoerder. Dat is geen uitzondering en leidt tot een specifiek type van journalistiek. Aldus zet Anja als militante onderzoeksjournalist belangrijke problemen in de maatschappij in het licht. Ze is niet de enige.

Aldus is dit proces vooral een testcase over de situatie van de burgerlijke vrijheden, de vrijheid van meningsuiting, de persvrijheid. Alhoewel “burgerjournalisten” geen “beroepsjournalisten” zijn, werd aan de secretaris generaal van de Persbond, Pol Deltour, gevraagd hier een duidelijk standpunt in te nemen. Dankzij Internet publiceren massa’s mensen hun mening, geven verslag en voeren polemiek. De grens tussen velerlei vormen van journalistiek vervaagd. “Iedereen journalist !” is geen ijdele slogan. Het aantasten van het recht op vrije meningsuiting van Anja Hermans dreigt een voorgaande te worden dat de mogelijkheden van àlle journalisten – “beroeps”, “burger”, “vrij”, “onafhankelijk” … in gevaar brengt.

De “salons” tegen “de straat”.

Vooral het straatverbod van 500 meter rond de centrale is betwistbaar. Dit is een vorm van censuur die het haar onmogelijk wil maken om haar werk als militant – burgerjournalist verder te zetten. Dit territoriumverbod werd zonder limiet in de tijd uitgesproken, wat het nog minder aanvaardbaar maakt.

De veroordeling tot acht maanden effectief voor haar onderzoek – dat ze in een lijvig document en vele artikels verspreidt – is buiten proportioneel. Hier wordt duidelijk bevooroordeeld gevonnist. Ondermeer op basis van het verleden van Anja Hermans. Ze is gekend als dieren activist. Ze zat een gevangenisstraf van ruim vier jaar uit voor hetgeen waar ze indertijd bij betrokken was. Ondertussen begrijpt ze dat de toen gevoerde “tactiek” niet de juiste was. Haar terechte doelstellingen – dierenrechten – raakten geïsoleerd van de bevolking. Haar huidige acties hebben een veel bredere basis bij de mensen en zijn zowel wettelijk als moreel verdedigbaar. Ze zijn volkomen geweldloos.

In deze zaak staat “de staat in de staat” Suez – Electrabel centraal. Deze financieel, economische kolos maakt miljarden euro winst ten koste van de energie klanten. Van iedereen dus. Dit uiterst agressieve bedrijf zit in een sleutelpositie en beïnvloedt in “de salons” de Belgische en Europese energiepolitiek. Electrabel plukt schaamteloos de burgers kaal met haar veel te hoge energieprijzen. De winsten gaan naar een beperkt aantal aandeelhouders binnen een kapitalistische logica, die geen rekening houdt met de belangen van de burgers. De schade die deze energie moloch veroorzaakt , bestaat niet slechts op het gebied van veiligheid en ecologie, maar ook sociaal en financieel. De strijd tegen Suez – Electrabel is er een van de “salons” tegen “de straat”. Suez – Electrabel zijn een gevaar voor de democratie.

“Lilleputter tegen Goliath”.

Het zijn dergelijke instellingen die achter de schermen de werkelijke macht van deze staat uitmaken. De arrogantie van Suez – Electrabel krijgt een deuk door de onthullende acties van milieu organisaties als Greenpeace. Ook een individuele en volgehouden campagne als die van Anja Hermans beschadigt het met veel geld opgebouwde imago van deze economische en politieke macht. Electrabel beschikt over een enorme economische en politieke macht, zonder controle hier op. Het is deze constructie, een machtige vijand van ecologische en sociale progressieve krachten, van de democratie, die actievoerders durven aanvallen.

De acties van Anja Hermans en haar vrienden zou men als een korreltje zand in dat duistere raderwerk kunnen beschouwen. Het is echter meer, gezien de buitensporige straffen voor de Correctionele Rechtbank. Die een waarschuwing wou geven aan allen die de burgerlijke rechten gebruiken om een sisteem te bekritiseren, aan te vallen dat in deze tijden van “crisis” de mensen blijft manipuleren en bestelen. De actie van Anja Hermans maakt deel uit van een wereldwijde beweging: het andersglobalisme in al haar facetten. Het casino – kapitalisme vreest deze beweging. Het gebruikt de rechtbanken om individuen en organisaties te criminaliseren. Het zet allerlei politie- en veiligheidsdiensten in om militanten te volgen, te stalken. Over deze affaire werden reeds twee parlementaire vragen gesteld, door Patrick van Krunkelsven (Open-VLD) in de Senaat, door Renaat Landuyt (SP.a) in de Kamer. Er volgt nog een vraag in de Kamer door Wouter Devriendt (Groen!).

Bovendien kadert het onderzoek van Hermans in alle openheid over de gebreken op en rond de centrale. Anja Hermans vormt niet het gevaar, zij is een vredesactiviste zonder destructieve intenties. Ze kondigde haar acties op voorhand aan. Het gevaar zijn Electrabel en de kerncentrale van Doel zelf. Die in hun nota van burgerlijke partijstelling openlijk toegeeft met “een probleem” te zitten, wanneer mensen “met slechte bedoelingen” onaangekondigd de kerncentrale zouden…bestormen. De ware toedracht is dat de economische reus Electrabel het niet gewoon is dat er terechte kritiek aan haar adres verschijnt. Zeker niet als dit het karakter krijgt van “Lilleputter tegen Goliath”. Men weet hoe dat verhaal eindigde…Men tracht, zoals andere zaken bewijzen, mondige burgers/activisten monddood te maken.

Gevaarlijk “straatverbod” voor alle actievoerders.

Anja Hermans: “De rechter heeft hier, ook volgens mijn advocaten, aan de kar getrokken van de nucleaire lobby. De correctionele rechter verklaarde bovendien dat de kerncentrale van Doel “veilig” is. Een politiek statement en anderzijds ook een zware verantwoordelijkheid om als rechter te dragen. Kritiek op Electrabel en de algemene problematiek rond kernenergie werd door de rechter afgedaan als “kwaadwillige aanstellerij”. Een paternalistisch, moreel oordeel. Een tendens die we ook in andere rechtszaken omtrent Electrabel helaas zien terugkomen. De maatschappelijke relevantie wordt hier steeds onder de mat geveegd”.

Anja verder: “Ik kreeg een straatverbod opgelegd dat me verbiedt om me nog in een straal van 500 meter rond de centrale te bevinden. Hier wordt een gevaarlijk precedent geschapen, waarbij de rechter toegeeft aan de grillen van een bedrijf, hier Electrabel NV. Er kan uit voortvloeien dat in de toekomst bedrijven die niet willen dat aan hun poorten kritische burgers/organisaties staan, worden beknot in hun recht op vrije meningsuiting. En het recht te kunnen manifesteren, waaronder dus ook de vakbonden”.

Een straatverbod wordt normaal uitgevaardigd wanneer een rechtspersoon bedreigd wordt of zich bedreigd voelt door een verdachte. Bijvoorbeeld wanneer een vrouw gestalkt wordt door haar ex. Het gaat hier om een fundamenteel burgerrecht: het recht om zich vrij te verplaatsen. Electrabel beziet Anja Hermans dus als een gevaar, een bedreiging. Men zal dus naar alle waarschijnlijkheid alle burgers en de brede beweging tegen kernenergie die kritiek hebben op hun kerncentrales en hun praktijken, aldus kwalificeren. Het “straatverbod” dat vier jaar geleden in Antwerpen door de Gemeenteraad in het kader van de Gemeentelijke Administratieve Sancties (GAS) werd ingesteld in een poging de “Andere” te verdrijven is trouwens onlangs door de Raad van State op verzoek van de Liga voor Mensenrechten, onwettelijke verklaard.

Rondleiding in Tihange…

Ronduit belachelijk maakt Electrabel zich wel, wanneer diezelfde Anja Hermans op datum van 14 december 2009 ongestoord een bezoek kon brengen aan de kerncentrale van Tihange. En er zelfs een rondleiding krijgt, tot in de machinekamers. Terwijl er voorafgaand normaal een screening van zes weken aan voorafgaat om “gevaarlijke personen” de toegang te kunnen weigeren. Zowel Electrabel als het FANC (Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle) onthielden zich van elke commentaar. Zie:

http://www.indymedia.be/node/35489 (“Hermans Anja: straatverbod rond kerncentrale Doel…en Tihange ?”

Anja Hermans is geen “einselganger”. Progressieve en democratisch denkende en handelende mensen eisen dat het Gentse Hof van Beroep haar dinsdag 23 februari vrijspreekt, het vonnis van de Correctionele Rechtbank van Dendermonde vernietigd. Lees:

http://www.indymedia.be/en/node/32167 (“Platformtekst proces Electrabel/Hermans Anja”)

Oproep tot steun.

Er wordt opgeroepen om op die dag om 13u solidariteit met Anja Hermans te betonen aan het Gentse Hof van Beroep. Wie Anja financieel wil steunen – voor de proceskosten – kan wat euro’s overschrijven op het rekeningnummer 363 – 0491356 – 91 met vermelding “Stop Energieleugens Electrabel”.

Contact – Koen Calliauw –
0495/53.00.92.
koen.calliauw1@telenet.be