Het is tijd voor een spreekembargo tegen antisemieten. De schrijver van het bovenstaande artikel gaat voorbij aan het feit dat zijn land Belgie een van de grootste wapenleveranciers ter wereld is. Hij wil ons ervan uiteindelijk overtuigen dat het bezit van wapens of de ammunitie ervoor wel aan Arabische terroristen is toegestaan om er aanslagen mee te plegen op restaurants, discotheken, maar niet aan de inwoners van Israel om zichzelf te verdedigen. De schrijver van het artikel vindt kennelijk dat alleen de staat der Joden in haar bezit en/of gebruik der wapens beperkt moet worden, daarom mag zijn manier van denken met recht antisemitisch genoemd worden. Voor vredelievende mensen gaat de reeds eeuwen durende discussie echter niet om de aard der wapens zelf, maar om het onthullen van het kwaad en het bestrijden ervan. De schrijver van het artikel benut het internet als wapen tegen Israel. Zulk gedrag is ronduit verwerpelijk te noemen.

Kritiek op de staat Israël gelijkstellen met antisemitisme is een klassieke manipulatie. Daardoor wordt alle kritiek opzijgeschoven zonder verder argument.
Over mediamanipulatie kan je wel iets vinden op de Israëlische website :
http://www.giyus.org/.
Waarschijnlijk heeft uruandimi zich daardoor laten inspireren.

De conflicten in het Midden-Oosten zijn gebaseerd op (1) een fundamenteel afkeurende houding der Arabieren tegen blanken en (2) een poging de regio van alle niet-Islamitische invloeden vrij te houden.

Beide vormen van racisme gaan vergezeld van en worden gedragen door een compleet gebrek aan democratie - buiten Israel om is er geen enkele rechtsstaat in het Midden-Oosten.

Vanwege zijn bestuursvorm is Israel het enige land in de regio dat kan luisteren en meewerken als het om vrede gaat. Kijk maar hoe Libanon en Iran reageren op de eis tot ontwapening - ze lachen het Westen gewoon uit.

Het is eerder al gezegd: als Israel de wapens zou neerleggen, bestond het de volgende dag niet meer. Maar als de Arabieren zich ontwapenden zou er de volgende dag vrede zijn.

1. "De conflicten zijn gebaseerd op een fundamenteel afkeurende houding der Arabieren tegen de blanken".
--> met andere woorden: 'ZIJ zijn de slechten, WIJ zijn de slachtoffers'

2. "Buiten Israel is er geen enkele rechtstaat in het Middne - Oosten"
--> met andere woorden: 'WIJ verdedigen absolute morele waarden zoals democratie, vrede en recht.'
Uruandimi vergeet hier wijselijk te vermelden dat de burgerrechten in Israel gebaseerd zijn op het Joods zijn. Niet - Joden hebben geen burgerrechten in Israel.

3. "Kijk maar hoe Libanon en Iran reageren op ontwapening, ze lachen het Westen weg"
--> met andere woorden: 'ZIJ zijn het slechte in persoon, Israel is voor de vrede.'
Weeral vergeet de auteur hier te vermelden dat de meeste burgerslachtoffers door Israel zijn gemaakt, met wapens die verboden zijn (clusterbommen)

Man, man, man, je betoog is zo doorzichtbaar. Het werd al toegepast door Cicero in het Oude Rome en is sindsdien altijd al gebruikt geweest om oorlogen te rechtvaardigen.

Gedurende zes jaar heeft Hezbollah bunkers en munitie opslagplaatsen gebouwd in het zuiden van Libanon. Dit was tegen de afspraak in, waarin Libanon zich verplichtte het zuiden vrij van Hezbollah te houden. Op 12 Juli 2006 drongen enkele terroristen van Hezbollah Israel binnen en overvielen een Israelische patrouille. Zij doodden drie Israelische soldaten en ontvoerden twee anderen naar Libanon en houden hen daar tot vandaag gevangen. Deze ontvoering was de aanleiding voor Israel om Libanon binnen te vallen waarbij het Israelische leger ook een poging deed de bunkers en munitie opslagplaatsen van Hezbollah te vernietigen.

Het getal der gevallenen kan een indicatie zijn dat de Arabieren ook deze oorlog weer hebben verloren. Dat is, in een normaal geval, de enig juiste 'conclusie'. Maar de Arabische landen kennen geen democratie - het leven van een burger telt er niet. Als een Arabische staat zegt dat zij de oorlog heeft gewonnen, dan kunnen burgers daar niet tegen protesteren. Het is een treurige situatie!

Verder schijnt Gaetan niet te willen weten dat bij het uitroepen van de onafhankelijkheid op 14 mei 1948 de naam 'Palestina' is gewijzigd in 'Israel'. Sinds die dag hebben de Arabische Palestijnen precies dezelfde rechten als de Joodse Palestijnen.

In de ogen van Europese en Arabische antisemieten was de oprichting van Israel misschien een 'nederlaag', maar wat de mensenrechten betreft was het in ieder geval een grote overwinning - die dus verdedigd moet worden.

"Deze ontvoering was voor Israel de aanleiding om Libanon binnen te vallen".
--> Eigenlijk zegt uruandimi hier dat het ontvoeren van 3 Israelische soldaten het vermoorden van 1500 Libanese burgers rechtvaardigt. Zoiets getuigt van een kolonialistische mentaliteit, waar de levens van de 'inboorlingen' minder waard zijn als die van de kolonialisten. Tenzij die 1500 gedode burgers allemaal terroristen zijn natuurlijk.

"Sinds die dag hebben Arabieren precies dezelfde rechten als Joden". Kan er mij dan uitgelegd worden waarom Palestijnen die wettelijke eigendomspapieren (amper 30 jaar oud) hebben van hun onteigende huizen geen recht hebben om terug te keren, maar opgesloten worden in een soort van concentratiekampen à  la Gazastrook of ommuurd, terwijl alle Joden uit de wereld het recht hebben zich te installeren in Israel op basis van een religieuze tekst van 2000 jaar geleden?

Het is al gezegd door iemand anders: Israel doet eerder denken aan een apartheidregime dan aan een democratie. In welke zin dit dan een "overwinning is voor de mensenrechten" is me een groot raadsel.

Aan diegenen die een loopje nemen met de historische waarheid over het 'ontstaan' van de 'staat' Israël

Resolutie nr 181 van de Verenigde Naties waarin het PLAN om Palestina te verdelen beschreven staat en dat in november 1947 gestemd werd, gaf aan de mandaatmacht Groot-Britannië en aan alle lidstaten de aanbeveling om dit verdeelplan te laten toepassen door de toekomstige regering van Palestina. Daarnaast stond ook dat de twee deelstaten verplicht waren om Jeruzalem een internationaal statuut te geven en om een economische unie te vormen. Er woonden toen in Palestina 1.400.000 Palestijnen en 650.000 joden. Deze hadden slechts 7% van de grond in handen. Het plan deed de aanbeveling om 44% van het grondgebied aan de Palestijnen te laten, 54 % zou naar de joodse kolonisten gaan (ook al was de helft van de bevolking er Palestijns) en de rest was Jeruzalem waar ongeveer evenveel joden als Palestijnen leefden.
Onmiddellijk nadat het plan in de VN was aangenomen braken er vijandelijkheden uit tussen Palestijnen en de joodse kolonisten die bleven ageren voor een joodse staat in heel Palestina. Daardoor werd al in maart 1948 het probleem Palestina weer naar de Algemene Vergadering verwezen. De UNO stuurde dan graaf Bernadotte als bemiddelaar naar Palestina om beide partijen voor het plan te winnen. Een paar maanden later werd hij echter vermoord door zionistische extremisten onder leiding van oa Yitzak Shamir, een latere premier van Israël.
Voor diegenen die hardnekkig blijven beweren dat de buurlanden, Egypte, Syrië en Jordanië, de joodse staat prompt aanvielen: er was nog geen joodse staat. Toen de laatste Britse troepen in mei 1948 Palestina verlieten begonnen zionistische milities (oa Irgun, Lehi, Stern, Haganah) aan de militaire verovering van Palestina en de verdrijving van de autochtone bevolking. Dit volgens een vooraf opgesteld plan: Tochnit Dalet of plan D. Daarop zonden een aantal Arabische landen troepen om de Palestijnen, die maar weinig eigen gewapende krachten hadden, bij te staan. De schatting van de toenmalige Amerikaanse regering had het over 97.000 manschappen aan zionistische kant (de Belgische Le Patriote Illustré van 28 december 1947 heeft het over 100.000 manschappen) en 27.000 aan de kant van Palestijnen en Arabische hulplegers. Dus 4 tegen één. Daarbij waren de zionisten veel beter bewapend (een overwicht van tanks en pantsers) en konden ze gevechtsvliegtuigen inzetten, de Arabieren geen enkel. Met gewapende terreuracties veroverden de zionisten 78% van Palestina, verdreven 800.00 Palestijnen en riepen op 15 mei via een onafhankelijkheidsverklaring de ‘staat’ Israël uit.
Dit hoogtepunt van kolonisatie van Palestina is de bron van alle verdere ‘conflicten’ in de regio. Dit onrecht ongedaan maken is de grote kans op vrede.

Renaat Willockx

Bart maakt de fout zoals zovelen om het tegengeweld van de Palestijnen op dezelfde hoogte te plaatsen als het meer dan 100jarige geweld van de zionistische kolonisatie.Wat is het alternatief dan voor de Palestijnen? berusten in hun situatie van armoede en toekomstloosheid of blijven strijden voor hetgene wat hun ontstolen is en waar ze recht op hebben.Hun eigen land.De enige oplossing ligt in een democratisch Palestina met gelijke rechten voor al zijn inwoners.Gezien de krachtsverhoudingen met daarin de verpletterende rol van de VS besef ik ook wel dat dat geen gemakkelijke opgave is maar op lange termijn de enige oplossing.