Moet je verdraagzaam zijn tegen onverdraagzaamheid? Het was schrijfster Kristien Hemmerechts die afgelopen weekend de vraag stelde. Een gemeentewerker had haar vrijdagavond betrapt toen ze – in haar eigen woorden - “aan een hoekje peuterde” van een affiche van het Vlaams Belang. Over het feit dat die gemeentewerker dat meteen ging klikken, kan je al een hele boom opzetten. Aan de typische hatelijke reactie van het Vlaams Belang worden best ook niet te veel woorden vuil gemaakt. Interessanter is de vraag die ze stelt. Hemmerechts zelf zegt: nee, geen verdraagzaamheid tegen onverdraagzaamheid en ook vroeger paste ze dat standpunt toe door extreemrechtse affiches uit haar leslokaal te weren.

Schrijver Bart Moeyaert benadert die kwestie helemaal anders. Hij zal niet deelnemen aan de 0110-concerten voor verdraagzaamheid. “Om strategische redenen”, luidt het. Moeyaert is stadsdichter van Antwerpen en volgens Max Temmerman van Antwerpen Boekenstad is in zo'n functie optreden op een dergelijke manifestatie vragen om moeilijkheden. Met andere woorden, een stadsdichter mag onverdraagzame inwoners en politici van Antwerpen niet voor de borst stoten.

Elke kunstenaar weet nochtans dat kunst op zijn minst een deel van het publiek voor de borst moet stoten. Hij moet minstens een beetje luis in de pels zijn. Maar laten we die redenering eens doortrekken. Waar mag Moeyaert dan nog over schrijven? Leg de programma's van alle partijen naast elkaar en over alle mogelijke onderwerpen is er wel een meningsverschil. Is een zonsondergang neutraal? En de smog dan die de zon onzichtbaar maakt vlak boven de horizon? Om nog maar te zwijgen over armoede, werkloosheid en lawaaihinder als onderwerpen die een pak inwoners voor de borst kunnen stoten.

Verkeerde strategische keuze dus. Moeyaert haalt de angel uit het stadsdichterschap. De stadsdichter is zelfs geen nar meer, maar een kleurloze woordenkramer. Meningsloos en dus ook zinloos. Al heeft zijn beslissing ook één goede kant: eigenlijk geeft hij impliciet toe dat de 0110-concerten wel degelijk gericht zijn tegen die éne partij.