In Limburg werden er door het ABVV aan zeven stations kranten uitgedeeld, met name deze van Alken, Genk, Hasselt, Lommel, Neerpelt, Tongeren en Sint-Truiden. In totaal zijn er zo’n 8000 kranten bedeeld aan de reizigers. De reacties van de mensen waren erg positief en vele wensten ons veel succes toe in onze acties om de interimmers te ondersteunen.

Ook op verschillende bedrijven doorheen alle sectoren vinden vandaag en de komende maand open debatten plaats tussen de militanten van het ABVV en de directies om de problematiek rond uitzendarbeid in de kijker te zetten en om per bedrijf te bekijken of er voor bepaalde mensen geen vast contract kan voorzien worden, omdat deze als het ware onmisbaar geworden zijn binnen de bedrijfswerking.

ABVV – Limburg hield tevens een persconferentie waarop naast de uitleg van de nationale actie ook een lokaal probleem aan de kaak werd gesteld en waar tevens drie getuigenissen werden aangehaald die te maken hebben met interim.

ABVV Metaal – Limburg stelde het probleem aan de kaak dat vele interimkrachten verplicht worden, door de interimkantoors, om te betalen voor hun arbeids- en veiligheidskledij. De Metaalcentrale van het ABVV kwam tot deze conclusie na een grootschalige enquête onder haar leden en deze zal in de loop van het najaar herhaald worden. Nochtans zegt de wet dat de gebruiker van de interims, dus het bedrijf dat deze uitzendkrachten inhuurt, dient te zorgen voor degelijke kledij. De federatie van uitzendkantoren, Federgon, erkent dit probleem, maar kan geen sluitende oplossing bieden en daarom ligt dit dossier momenteel voor op het kabinet van Federaal Minister van Werk Vanvelthoven, tot nu toe zonder resultaat.

Verder kwamen er drie getuigenissen aan bod tijdens de persconferentie. De eerste getuigenis was deze van een jonge interimkracht die eveneens een tijd als uitzendconsulente gewerkt heeft. Zij was dus perfect in staat om te getuigen over de interne keuken van een uitzendkantoor en verklaarde dat het de regel was dat men geen maaltijdcheques of vervoersonkosten uitbetaalde indien de interimkracht hier niet om vroeg. Verder kregen de uitzendconsulenten de opdracht om met dagcontracten te werken om zo te vermijden dat men bepaalde feestdagen diende uit te betalen.

De twee volgende getuigenissen kwamen van delegees van het ABVV die door hard werken binnen hun onderneming ervoor gezorgd hebben dat er op het vlak van de interimarbeid beterschap kwam.

De eerste getuige was een delegee uit een voedingsbedrijf waar vroeger een interimkracht gemiddeld 2.5 tot 3 jaar werkte alvorens een vaste betrekking te krijgen. Na een bewustwordingscampagne van beide vakbonden hebben ze de directie ertoe gekregen om de interimperiode in te korten tot 2 * 6 maanden en dan een vast contract toe te kennen. Hierdoor zijn er tussen januari en juli van dit jaar 21 personen aan een vast contract geraakt die voorheen als interim werkten. Ook de directie is zich nu bewust van het interimprobleem en stelt nu voor om naast de 5 werknemers die in september een vast contract gaan krijgen, uitzonderlijk nog extra mensen van interim naar vast te verschuiven. Deze werkgever ziet duidelijk in dat een hoog percentage interimmers binnen een onderneming geen gezonde situatie is.

De tweede getuige komt uit een groot bedrijf uit de scheikunde. Binnen dit bedrijf is de ABVV-delegatie erin geslaagd om door een grondige analyse van de interimarbeid de directie te overtuigen dat een groot deel van deze interimmers deel waren gaan uitmaken van de vaste bezetting van de onderneming en dat zij dus eigenlijk voor de onderneming onmisbaar waren geworden. Resultaat hiervan is dat er op 1 jaar tijd 29 personen een vast contract gekregen hebben.