han26 september 2006 – 21:05

“Gisteren was ‘t grote bijeenkomst in café DE RUNE
van alle zwartzakken thopen. Al dat grote muil heeft bijéén.
Marnixske was dus present. ‘t Was daar enorme ambiance.
Den enen tournée na den andere. Zuipen. Roepen.
Mijn schone broer, we kennen hem,
als hij zich ieveranst in lanceert,
meedoen vaneigen, à  volonté.
Hoe later op den avond, hoe schoner dat ‘t werd.
De slogans kwamen boven.
TURKEN BUITEN. EIGEN VOLK EERST. GROTE KUIS.
En heel de santeboetiek.
Mijn broer die niet wil onder doen voor die mannen,
hij staat op een tafel, gereed voor ne speech af te steken.
Hij ging ook nekeer zijn gedacht zeggen
om te tonen dat hij ‘t hart op de juiste plaats had.
Steekt er daar enen zijnen arm omhoog.
Alleman zijnen arm omhoog. Heel ‘t café.
Mijn broer op die tafel, wat kan thij doen?
Ge weet in DE RUNE, dat plafond is niet zo hoog,
en er hangen daar van die grote eiken karrewielen met smeedwerk,
we kennen het temperament van mijn broer.
Hij met volle geweld - RANG - zijnen arm tegen zo ne luster.
Diene luster zwiert weer - KADJOEF - tegen zijn hoofd.
BADAM - stuikt hij van die tafel met zijn muil tegen de grond.”

Arne Sierens / Compagnie Cecilia