Ik lees regelmatig de kritiek dat politieke partijen geen stelling durven innemen en zich daarom positioneren in het centrum. Ik denk dan: waarom zou die keuze voor het centrum geen positieve keuze kunnen zijn.

Bijvoorbeeld: we wensen allemaal dat er voldoende groene ruimte is in onze eigen omgeving. Alle partijen, zelfs de VLD en het Vlaams Belang, hebben aandacht voor groene ruimte in hun partijprogramma, omdat ze inzien dat dit een reële bekommernis is en een wens van alle mensen.

Voorbeeld 2: zware criminaliteit: geen enkele partij zegt dat ze zware criminaliteit geen prioriteit vinden. Er is geen enkele partij die zegt dat zware criminaliteit niet moet aangepakt worden. Er zijn wel verschillen tussen partijen die zeggen dat het gerecht de middelen moet krijgen om haar werk naar behoren te doen, en partijen die beweren dat de burgers desnoods het recht in eigen handen moeten nemen en criminaliteit met criminaliteit bestrijden. Maar als men de mensen werkelijk voorhoudt wat dat laatste inhoudt, dan zijn de meensten daar niet voor te vinden.

Voorbeeld 3: er is geen enkele partij die een punt durft te maken van belastingsparadijzen. Er is geen enkele partij die een actief opsporingsbeleid naar illigale buitenlandse rekeningen durft voorstellen. Er is nauwelijks een partij die het aandurft om uit te leggen hoe onze wereldeconomie werkt en vooral, wat er verkeerd loopt. En toch, als ik met mensen achter de schermen praat, heb ik nog nooit horen zeggen dat die belastingsparadijzen geen probleem zijn. Het enige antwoord dat je van de meeste partijen krijgt is: 'maar wij alleen kunnen daar niets aan beginnen'.

Besluit: dat ze het grotendeels eens zijn met elkaar, dat vind ik niet zo'n probleem. Er zit overigens nog heel wat nuance in.

Ik vind het veel erger dat ze niet openlijk durven toegeven, dat ze hun politieke macht, stelselmate verliezen aan de gewetenloze logica van die wereldeconomie.

Waarom zoek ik een centrum-partij? Heel wat kritische mensen zullen mij op het hart drukken dat alleen linkse alternatieven een halt kunnen toeroepen aan de toenemende problemen in de wereld. Maar als bijvoorbeeld de VLD en de CD&V toegeven dat belastingsparadijzen een probleem vormen voor onze economie, dan zou ik liever zien gebeuren dat deze centrumpartijen een duurzaam beleid uitvoeren en stappen ondernemen om dit probleem aan te pakken.

Wat heeft dit nu in godsnaam te maken met de gemeenteraadsverkiezingen? Wel, een linkerzijde die blijft ijveren voor groene ruimte in elke gemeente, een rechterzijde die elke vorm van criminaliteit, en niet enkel straatcriminaliteit, durft benoemen en aanpakken, kritische media die de verbanden uitleggen tussen onze job en de wereldeconomie en een verenigingsleven dat ondanks alle negativiteit zich dagelijks inspant en ontspant voor een hechte samenleving, dat zijn mijn wensen voor de volgende zes jaar.

Ik kom niet op als politicus, ik ben een povere journalist, maar ik wil me wel engageren. Vandaar mijn keuze voor een actief verenigingsleven. En daarbij een (h)eerlijk drankje en een goed gesprek met iemand die speciaal uit Uganda komt om aan ons zijn verhaal te vertellen. Ik geloof nog in die samenleving. En ik geloof dat een centrumpartij deze zaken op een goede manier kan uitleggen aan de bevolking. En ik zou graag wensen dat de verantwoordelijkheidszin het langzaam maar zeker haalt op het cynisme. Ik ben misschien naïef maar ik geloof dat je de mensen, of het nu partijleiders zijn of de man of vrouw in de straat, kan aanspreken op hun verantwoordelijkheidszin.