Van het WSF 2006 blijft voorlopig vooral De Oproep van Bamako over.

Die moeilijke tekst bouwt verder op het veel leesbaarder Manifest van Porto Alegre uit 2005.

De reacties waren niet unaniem enthousiast.

Hoe kwam de Oproep tot stand? Eén dag vóór de start van het WSF in Bamako hebben een aantal ‘grote namen’ van het andersglobalisme (Samir Amin, François Houtart, Ignacio Ramonet,…) zich samen aan het schrijven gezet.

Dit ‘besloten gedoe’ leverde hen alvast het verwijt op ondemocratisch te werk te gaan.

Maar er waren ook andere kritieken.

Kritieken

Oubollig
Wat velen stoort is de abstracte en wat oubollige taal. Interessante tekst, maar je moet je er wel doorheen wórstelen. Het regent woorden als ‘historisch subject’, ‘socialiseringsmodel’, ‘transversaal’ – zonder handleiding.

Hoe kan zo’n tekst de jonge generaties enthousiasmeren?

Bovendien is het niet altijd duidelijk wat de grote woorden betekenen. Neem nu een zin als: “Een universele beschaving opbouwen waarin de verscheidenheid creatief tot zijn recht komt”. Wat betekent dat? Het is maar één voorbeeld.

Michael Albert, de man achter Znet en close met Noam Chomsky, ziet het zo: “Ik denk dat de woorden niet erg helder zijn omdat er een gebrek is aan institutionele substantie” (zelf een moeilijk woord :-) !!!)

De Oproep is dus niet concreet genoeg.

Te vaag om tot actie te inspireren
En daardoor is hij volgens Albert ook te vaag om tot actie te inspireren.

Want hoe kan zo’n tekst mensen over de streep trekken die nog niet actief zijn? Mensen die er wel van overtuigd zijn dat deze wereld gruwelijk destructief en onrechtvaardig georganiseerd is (wat ze vaak aan den lijve ondervinden), maar die desalniettemin geloven dat ‘there is no alternative’ (TINA)? Mensen dus die niet genoeg hebben aan de slogans ‘een andere wereld is mogelijk’ of ‘een andere wereld is noodzakelijk’ om in actie te komen. Al was het maar omdat ze zich niet in een avontuur willen storten dat misschien nog slechter is…

Albert: “We kunnen TINA enkel verhelpen door overtuigend duidelijk te maken dat een andere wereld zo en zo zou kunnen werken, met die en die instellingen, die die en die effecten hebben, op die en die manier, waardoor het leven zoveel of zoveel beter wordt”.

Vraag is natuurlijk of dat de bedoeling was (en kón zijn) van de Oproep. En heeft Albert zelf z`n antwoorden wél klaar?

----

Ik ben benieuwd welk lot de Bamako Appael beschoren zal zijn op het WSF 2007 in Nairobi. Zal er hevig over gediscussieerd worden? Zal hij verder worden uitgewerkt en zo ja, door wie?

Of zal hij 2006 niet hebben overleefd?