han07 december 2005 – 15:00

ACV- en ABVV-vrouwen bundelen de krachten
Het Generactiepact onderschat de inspanningen van miljoenen werkende vrouwen in ons land. Dat is de vaststelling van de vrouwelijke militanten van ABVV en ACV.
Enkele cijfers verduidelijken het vele, het harde, het moeilijke werk van heel wat vrouwen:

1. 43% van alle werkende vrouwen heeft  een deeltijds contract; bij mannen ligt dat percentage op nog geen 7%. In veel sectoren, beroepen en functies waarin vrouwen oververtegenwoordigd zijn, is er geen ander aanbod dan deeltijdse contracten. Bovendien wordt ook van hen steeds meer flexibiliteit gevraagd waardoor ook het combineren van werk en gezin alsmaar moeilijker wordt.
2. De loonkloof tussen mannen en vrouwen is nog steeds niet verdwenen. Bovendien zijn vrouwen overwegend tewerkgesteld in sectoren waar de lonen lager liggen. Dit heeft een rechtstreekse, negatieve invloed op het bedrag van hun vervangingsuitkeringen.
3. Ongeveer 80% van de werknemers die gebruik maken van tijdkrediet of één of andere vorm van zorgverloven (voor de verzorging van een ziek kind of familielid, palliatieve verzorging) zijn vrouwen. Nog steeds passen zeer weinig jonge mannen hun loopbaan aan in functie van het gezin en blijft dit vooral een opdracht van vrouwen.  De bedrijfscultuur en regelgeving werken dit ook in de hand.

Als de overheid het echt meent met vrouwen en met het ‘genderbewust’ beleid dan zal men zich op alle domeinen en in alle stadia van beleidsvorming de vraag moeten stellen welke de impact is van maatregelen op mannen en op vrouwen. De overheid kan niet langer toekijken en negeren. Het werk van vrouwen op alle terreinen dient erkend.
Het generatiepact in zijn huidige vorm blijft voor de vakbondsvrouwen nog steeds moeilijk verteerbaar. Waar liggen de knelpunten?
1. De loopbaanvoorwaarden om op de leeftijd van 58 jaar en 60 jaar met brugpensioen te kunnen gaan, worden drastisch opgetrokken. Dat is nadelig voor vrouwen wiens positie op de arbeidsmarkt wordt gekenmerkt door deeltijds werk, onderbroken en kortere loopbanen. De meeste vrouwen kwamen vandaag al amper aan voldoende loopbaanjaren; morgen zullen zij 38 jaren moeten bewijzen. Berekeningen voorzien dat dit de toegang ontneemt van 71,4 % van de vrouwen.
Er zijn bovendien onvoldoende garanties dat Europa akkoord gaat met de voorkeurmaatregel voor vrouwen die de loopbaanvoorwaarden geleidelijk aan optrekken.
2. Het heropenen van de discussie om zware beroepen te herdefiniëren, roept de vrees op dat vrouwen nogmaals de boot zullen missen. Het werk van vrouwen wordt vandaag nog altijd minder ‘gezien’ en ‘gewaardeerd’, getuige daarvan is de blijvende loonkloof.
3. Het generatiepact besnoeit op het voltijds tijdkrediet. Voltijds tijdkrediet kan nog enkel langer dan één jaar voor de verzorging van verwanten, bijscholing en opvoeding van kinderen (tot 8 jaar). Zo verengt men het tijdkrediet tot een instrument om arbeid en gezin te verzoenen terwijl het vandaag alle werknemers, mannen en vrouwen helpt om werken tot aan het pensioen ‘werkbaar’ te houden.
 ACV en ABVV -Vrouwen eisen een verbetering van het generatiepact
 De vrouwen van ABVV en ACV dringen aan bij politici en politica’s om:

1. verder bijsturingen te doen die recht doen aan de reële positie van vrouwen op de arbeidsmarkt vroeger en nu
2. maatregelen die werkbaar werk mogelijk maken te ondersteunen en niet te bestraffen op het einde van de loopbaan.

Van de werkgevers uit die sectoren en bedrijven waar veel met deeltijdse contracten wordt gewerkt, verwachten wij nu om kleur te bekennen en de eisen van de vakbondsvrouwen aan te kaarten en te verdedigen bij hun werkgeversfederaties en het VBO. Werkgevers moeten immers toegeven dat zij deeltijdse contracten vragen en inzetten voor een als maar grotere flexibiliteit.
Concrete eisen ter verbetering van het generatiepact