Tomas26 januari 2007 – 04:46

Isabel Perón was staatshoofd van Argentinië van 1974 tot 1976, toen ze door een militaire dictatuur werd afgezet. Ze verkreeg die functie na het overlijden van haar man, Juan Domingo Perón, die haar bij zijn derde verkiezing tot president in 1973 als vice-presidente had gekozen. Het presidentschap van Isabel Perón werd gekenmerkt door terreur, geweld en aanslagen van zowel linkse guerrillastrijders als van de door de staat gesteunde Triple A. Deze Allianza Anticomunista Argentina schakelde opposanten van het regime uit en voerde een terreurcampagne tegen (extreem-)links Argentinië. De Triple A maakte naar schatting 1500 slachtoffers. Het is precies in verband met de misdaden van de Triple A dat Perón als medeplichtige wordt aangeduid. Perón ondertekende decreten en hield toespraken waarin ze de oorlog verklaarde aan ‘subversieve elementen’ binnen de Argentijnse samenleving en zou aanwezig geweest zijn op minstens één bijeenkomst waarop werd beslist een aantal tegenstanders van het regime te vermoorden. Familieleden van de slachtoffers hebben – na het intrekken van een aantal amnestiewetten – rechtszaken aangespand tegen verschillende verantwoordelijken van de Triple A en in minstens twee van die zaken wordt de ex-presidente mee in beschuldiging gesteld.

De nu 75-jarige Perón woont sinds 25 jaar in Spanje, waar ze op vraag van twee Argentijnse rechters werd aangehouden. In afwachting van haar eventuele uitlevering werd ze echter voorwaardelijk vrijgelaten. Hoewel Spanje en Argentinië een overeenkomst hebben die spoedige uitlevering mogelijk maakt, is het geen uitgemaakte zaak dat het voormalige staatshoofd effectief terecht zal moeten staan. De procedure kan lang aanslepen en de verdediging van Perón zal allicht proberen haar zwakke gezondheid te gebruiken als argument tegen een eventuele uitlevering.

In Argentinië lokt de zaak gemengde gevoelens uit. Hoewel de politiek van vervolgingen van politieke misdrijven op brede steun kan rekenen bij de bevolking, vindt een deel van de publieke opinie de vervolging van Isabel Perón een stap te ver. Maria Estela Martinez, de echte naam van de ex-presidente, leerde Juan Domingo Perón kennen toen ze onder de schuilnaam Isabel als danseres werkte in een nachtclub in Panama waar Perón in de jaren ’50 in ballingschap verbleef. Voor velen was Isabel nooit opgewassen tegen de zware taak als vice-presidente en later presidente en was zij een marionet in handen van haar adviseurs en medewerkers die door velen als de ware schuldigen worden aangewezen van de misdaden die tijdens haar presidentschap werden gepleegd.