Ludo De Brabander16 maart 2007 – 07:11

Zacht uitgedrukt: weinig van die profetie is uitgekomen. De Iraakse bevolking vervloekt de dag dat de oorlogsarmada het land binnenviel. Vandaag is zij het die moet opdraaien voor de waanzin, oorlogszucht en vooral belangenpolitiek van de neoconservatieve regering in Washington. Niet tien-, maar honderdduizenden burgers lieten het leven. Oorlog, bezetting en armoede hebben het land ondergedompeld in chaos en sectair geweld.

In de VS betaalt de burger al evenzeer het gelag. De bodybags blijven elke week toekomen en het aantal gewonden en oorlogstrauma's stijgt schrikbarend. Ellende ook voor de belastingbetaler die waanzinnige bedragen moet ophoesten - 280 miljoen dollar per dag! - terwijl dat geld zo broodnodig is om allerlei sociale noden te lenigen.

In Washington is men het noorden kwijt, al zegt men dat daar niet graag. Halsstarrig blijft de regering-Bush doorgaan op het ingeslagen pad. Meer troepen, zo besliste de president onlangs, maar hoelang kan hij dat volhouden?

Tijdens de jongste verkiezingen is een duidelijke anti-oorlogsstem uitgebracht. De regering moet nu rekening houden met de oppositie die niet zoveel zin meer heeft in het Irak-avontuur. De Amerikaanse vredesbeweging maakt zich nu op om net zoals tijdens Vietnam de druk op te voeren met de centrale slogan: troops home now!

Toch is het helemaal niet zeker dat de politieke elite in Washington tot betere inzichten is gekomen. Terwijl het Amerikaanse leger nog volop verstrikt zit in het Iraakse moeras groeit de confrontatie met Iran. De militaire plannen liggen klaar met een sleutelrol voor Israël waar hoge militairen en politici publiekelijk pleiten voor een 'preventieve' aanval op Iran. Zo'n aanval wordt nu voorgesteld als een bijdrage tot de oplossing voor het geweld in Irak, want, zo luidt het, Iran stookt de boel daar op.

De talloze acties van de Amerikaanse vredesbeweging in de komende dagen, vier jaar na de invasie in Irak, zijn dus broodnodig en verdienen al onze steun. Ook in België moeten we niet werkloos toekijken. Ons land is momenteel lid van de Veiligheidsraad van de VN en kan met de nodige politieke wil en creativiteit initiatieven nemen om de geweldspiraal in het Midden-Oosten en de oorlogspolitiek van de VS te stoppen.

Helemaal onschuldig is ons land trouwens niet. Nog altijd gaan er Amerikaanse militaire transporten over Belgisch grondgebied richting Antwerpse haven met bestemming Midden-Oosten. De regering heeft de belofte gedaan om de afspraken over deze transporten te herzien, maar daar is tot nu toe nog niets van in huis gekomen.

Met de verkiezingen in het vooruitzicht is het misschien goed om de regering daar nog eens aan te herinneren.

Ludo De Brabander

Verschenen in De Standaard van 16 maart 2007.

(De auteur is woordvoerder van het anti-oorlogsplatform dat op 18 maart een betoging organiseert in Brussel.)