"LE FER DU NORD-L'AMOUR DU METAL" is er één van... De beeld-objecten van Stefan Jageneau zitten vol veerkracht en dynamiek,speelsheid en suspense. Balancerend op de rand van het tedere en het wrede, het elegante en het macabere, is het alsof ze ieder moment in iets verschrikkelijks kunnen uitbarsten. Toch vragen ze erom niet enkel bekeken, maar ook betast te worden,beluisterd, besnoven, zodat je de mechaniek van de verbeelding in werking ziet treden.Aldus tart Stefan de beweging en deroneert de verbeelding-en is dat niet wat we van een kunstenaar verwachten?...

En hoe zou Léon Lemahieu het werk van deze kunstenaar beschrijven?....:
De sculpturen van Stefan Jageneau zijn zelden of nooit immobiel, althans nooit voor lang.
Ze zitten vol veerkracht en suspense,alsof ze op het punt staan om in iets verschrikkelijks uit te barsten.

Ze bieden geen enkele zekerheid: balancerend op de rand van het tedere en het wrede, het elegante en het groteske, het grillige en het grappige, het macabere en het manieristische, bevinden ze zich altijd in een gevaarlijk, wankel evenwicht,als op de driesprong van droom, nachtmerie en realiteit.
Bovendien zijn ze immoreel: ook al zien ze er slap uit en fragiel, zitten ze stevig in elkaar en hebben verborgen krachten,ze wachten slechts op de hand die hen triggert.

Dan beginnen ze te rollen, te tingelen en tangelen, te slingeren en te schommelen, te wiebelen en te wentelen, te wippen en te wiegen, te wankelen en te kantelen,te knikken en te kieperen, te zinderen en te zingen,te stuiteren en te fluiten, kortom: zijn niet meer te stuiten, alsof er een geheim raderwerk op gang is gekomen, een soort van clockwork orange, dat alleen nog aan haar eigen wetten gehoorzaamt.
Aldus ontsnapt dit werk aan de wetten van zwaartekracht en ernst, en bezwijkt niet onder een logge opeenstapeling aan referenties.

Met dit wispelturige en versatiele werk dat een beroep doet op al onze zintuigen en al onze aandacht, brengt Jageneau andermaal een ode aan de beweging en de verbeelding,aan de speelsheid en de geestigheid waar het van doordrongen is,en aan de materie die dit mogelijk maakt, en die het voor al te luchtige en eenduidige interpretaties behoedt.
Dixit Léon Lemahieu
In dat prachtig decor ,die van de Kruidtuin, (Leopoldstraat in hartje Antwerpen ) straalt deze openluchttentoonstelling uit.

Gratis toegang van 11 tot 17 uur iedere dag
Fotoreportage (met vernissage van deze zaterdag )volgt: