Onderzoeksinstituut voor verbruikersorganisaties OIVO: ''Federale Raad voor de Reclame is dringende noodzaak''

pvl02 mei 2007 – 17:08

Het OIVO wil dat er een totaal verbod komt op kinderreclame of reclame voor de min 12-jarigen. ''Kinderen maken niet het onderscheid tussen inhoud en de boodschappen van de publiciteit en dat is pedagogisch heel gevaarlijk'', zegt directeur Marc Vandercammen van het OIVO. In een interview met Indymedia.be pleit hij ook voor de dringende oprichting van een federale raad voor de reclame.

Volgens directeur Marc Vandercammen van het OIVO (Onderzoeks- en Informatiecentrum voor de Verbruikersorganisaties) leidt de zelfregularisering van de reclamesector tot onvoldoende resultaten. Daarom wordt het volgens OIVO hoog tijd om een federale raad voor de reclame in het leven te roepen. In die raad moeten de verbruikers volwaardig vertegenwoordigd zijn en die raad moet de sociale verantwoordelijkheid van de reclamesector in goede banen leiden. OIVO kwam tot dat besluit na een observatieperiode van 3 maanden over hoe de zelfregulerende JEP (Jury voor Ethische Praktijken inzake reclame) werkt.

''Er zijn drie grote prioritaire luiken aan de sociale verantwoordelijkheid van de publiciteit. Ten eerste de reclame gericht op de minder dan 12-jarigen, zeg maar kinderreclame. Ten tweede de publiciteit gericht op de tieners, waar de grijze zone van de internet-reclame hoogtij viert en die totaal ongereguleerd is. Ten derde de reclame voor volwassenen. Wij willen nu de federale overheid eerst aanspreken op die reclame voor de minder dan 12-jarigen.''

''Voor de minder dan 12-jarigen is ons standpunt duidelijk: reclame kan niet. Wij hebben studies uitgevoerd waaruit duidelijk blijkt dat jongeren op die leeftijd zich niet bewust zijn van wat publiciteit betekent. Ze maken niet het onderscheid tussen inhoud en de boodschappen van de publiciteit en dat is pedagogisch heel gevaarlijk. Dus geen reclame meer gericht op jongeren onder de 12 jaar.''

''Er zijn landen waar men het oplost door publiciteit in sommige media niet toe te laten voor een bepaald uur. Wij vinden ook dat de scholen een beschermd gebied in de samenleving zijn. Daar mag in principe geen reclame gevoerd worden. Maar via de sponsoring probeert men dat op allerhande manieren te omzeilen. Er is nu wel een wet die reclame en sponsoring in lagere scholen verbiedt voor alles wat te maken heeft met verplichte vakken (eindtermen). Maar voor rand activiteiten komt de sponsoring dan weer binnengeslopen.''

Web-reclame
''Voor de tieners speelt vooral de sluipende publiciteit via het web een belangrijke rol. En dat is een compleet grijze zone. Er is geen sluitende regulering voor de web-reclame. Die is er ook niet voor de vele vormen van direct marketing. Denk ook al aan de opkomende gsm-reclame. Voor het hele gamma van nieuwe praktijken, direct marketing, internet en gsm, is er geen orgaan voor advies of voor controle.''

''Wij willen dus dat de op te richten Federale Raad voor de Reclame al die materies bestrijkt. Een Raad waar de burgers als consumenten volwaardig vertegenwoordigd zijn, naast de ondernemingen, de reclamemakers en de media. Op dit ogenblik bestaat er slechts een raad waar reclamemakers, ondernemingen en media naast elkaar zitten. In bepaalde gevallen, zoals de JEP (Jury voor Ehtische Praktijken inzake reclame) treedt die zelf regulerend op. Zij bepalen dus zelf wat kan en niet kan. Wij hebben uit observatie geleerd dat die manier van werken tot totaal onvoldoende resultaten leidt. Alle taken van regulering moeten naar de Federale Raad gaan en waar nodig door wetgeving bekrachtigd worden.''