Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

[Opinie] Ontwikkelingssamenwerking een verkiezingsthema?

[Opinie] Ontwikkelingssamenwerking een verkiezingsthema?

Gisteren stelde 11.11.11 haar jaarrapport over de Belgische ontwikkelingssamenwerking in 2006 voor. Gesteld werd dat een volgende minister van ontwikkelingssamenwerking het moeilijk krijgt, bijv. om aan 0,7% van het B.N.P. te voldoen.

Ook Europa en de G8 blijven achterwege en missen sterke programma's om de beloofde milleniumdoelen de realiseren. Integendeel, het discours van de vrije markt gaat onverminderd door en heet 'in het voordeel van de ontwikkeling' te zijn.

Er zijn steeds meer aanwijzing dat de mens mee verantwoordelijk is voor de klimaatopwarming. Er zijn steeds minder aanwijzingen dat een vrijgemaakte markt kan zorgen voor een eerlijke verdeling van welvaart en welzijn. En toch probeert men de globalisering van de markt en de roep om een rechtvaardige wereld met elkaar te verzoenen. Helaas, met weinig overtuigingskracht.

De vraag die ik mij stel: is ontwikkelingssamenwerking nog wel een thema in onze Belgische politiek? De paarse regering heeft weinig om fier op te zijn, buiten enkele mooiverpakte realisaties in de diplomatie. Echte vooruitgang op vlak van ontwikkelingssamenwerking is er niet.

Nu de voorstelling van het jaarrapport van 11.11.11 in volle verkiezingstijd komt, loont het de moeite om eens te gaan kijken in de kiescampagnes. Ik kijk vooral naar Sp.a en Groen! omdat ik van hen het meeste verwacht. Als ik daarna nog zin en tijd heb, wil ik ook eens de andere partijen gaan bekijken. 11.11.11 gaat ook op bezoek bij bekende politici en vraagt hiervoor de medewerking van haar vrijwilligers.

Sp.a heeft een mooie slogan over ontwikkelingssamenwerking. Hopelijk kunnen ze die waarmaken. Maar ze kunnen niet uitpakken met goede resultaten. Tijdens de vorige federale regeerperiode zat ontwikklingssamenwerking niet in hun portefeuille. Maar op hun website schrijven ze wel dat ze tevreden zijn met de stijging van het budget naar 0,7% van het B.N.P. Op basis van dit erg magere resultaat, zijn hun beloftes voor de toekomst niet echt geloofwaardig. En dan is het niet eens zeker dat ze in de volgende regering zitten.

Groen! zat niet in de regering, maar heeft mensen in hun partij die zich volop inzetten voor ontwikkelingssamenwerking. Regelmatig zie je mensen uit de NGO-wereld in de partij stappen of omgekeerd. Toch jammer dat ze in hun communicatie het thema zowat uit het oog verloren zijn. Na lang zoeken vind ik het in de laatste paragraaf van 'duurzame economie'. Een beetje samengedrukt in een paar mooie volzinnen met nog wat andere ideeën over economie erbij.

Het centrale campagne-beeld is de strijd tegen de klimaatopwarming. En dat is jammer, want tijdens de Dag van de Aarde ging het bijvoorbeeld over het verband tussen milieu, duurzame landbouw en fairtrade. Organisaties als Greenpeace en WWF waarschuwen dat de eerste slachtoffers van de klimaatopwarming, de armen en vooral nog de vrouwen in de ontwikklingslanden zullen zijn. En in onze eigen samenleving zijn het ook de armen die bijvoorbeeld zich blauw betalen aan de energiefactuur, omdat ze geen isolatie of zuinige verwarmingstoestellen kunnen betalen.

Als Groen! de eis voor een rechtvaardige wereld had meegenomen in hun centrale campagnebeeld, dan zou de kritiek dat ze alleen met milieu bezig zijn, ook minder hard aankomen. Die kritiek is gemakkelijk te weerleggen, want ze zijn ook met andere thema's bezig, maar waarom dan ook niet in de communicatie die andere thema's naar voren brengen?

Op het punt van de splitsing van de bevoegdheid voor ontwikklingssamenwerking, heeft 11.11.11 vooral veel kritiek. Maar intussen wordt het federale budget van DGOS ingeperkt en worden middelen uit ontwikkelingssamenwerking zonder enige gêne gebruikt door de diplomatie en door defensie.

Dan heb ik nog enige sympahtie voor Vlaams minister voor ontwikklingssamenwerking. Vooral in de beginfase leek hij goed bezig met de inspraak van de NGO's. Maar naar het gekrakkeel over de splitsing blijft hij niet luisteren. Hij weet dat hij nog enkele jaren op zijn post zit en hij hoopt dat er middelen overkomen vanuit de federale portefeuille. Dit doet geen goed aan het inhoudelijke debat. Want ook bedrijven en andere organisaties staan klaar om hun graantje mee te pikken. De minister heeft al blijk gegeven dat hij oren heeft naar private initiatieven en heeft zijn Agentschap voor Internationale Samenwerking ingedeeld bij Buitenlandse Handel.

Volgens mij hoeft het niet zo moeilijk te zijn: elk bestuursniveau heeft zijn verantwoordelijk voor ontwikkelingssamenwerking. Liefst met een budget dat ertoe doet. Maar vooral inhoudelijk is het belangrijk om consequent aandacht te vragen voor de problemen van het Zuiden. De eis is voor een coherent beleid op alle beleidsdomeinen, zowel in de strijd tegen de klimaatsopwarming als in de strijd tegen de armoede!

Op zoek naar het volk?

Links word volkser.
Moeilijke onderwerpen liefst mooi en verteerbaar verpakken.
Zoals alles in de reclame.
De min punten afzwakken.
Vooral de plus punten benadrukken.
Het is dus niet zo best af te gaan op wat wil het volk; Nu.
Waar ligt de mens wakker van.
En dat is de onderstroom in de maatschappij.
Waarover men niet spreekt.
Het verteert moeilijk.
Is ongrijpbaar en altijd tegenwoordig.
Onrechtvaardigheid en onzekerheid.
Vreten een stuk vrijheid van de mens weg.
Of het nu gaat om de job, de toekomst van deze aarde, of het onverdraagzame karakter van de samenleving.
Het meezuigen van onze samenleven in het dagelijks overleven geeft minder vrijheid en perspectief.
Die andere wereld is dus belangrijker dan ooit.
Van politiekers verwachten dat ze op de eerste lijn staan .
Is een mooie gedachte.
Waar het wel mogelijk is, en mank loopt.
Is de krachtdadigheid en slagkracht van de actiegroepen en NGO's.
Solidariteit hoog in het vaandel.
Deze is vaak zoek in onderlinge verhouding.
De strijd winnen.
Is starten met een eerlijke en open houding.
Niet gericht op eigenbelangetjes.
Onderlinge kleine twistpunten en verschillen worden een niet te overschrijden gebergte.
Terwijl de wereld verder hobbelt en moddert.
Regelrecht de totale verhitting en leegroof tegemoet.
Verwachten dat vrije markt en politiek het oplossen is een utopie.
Telkens weer worden partijen afgerekend door wat men noemt links of rechts.
Als we de term nu eens opzij schijven.
En trachten het te vatten onder een algemene noemer.
De mens wil een gezond en gelukkig leven.
Het is de vraag WIE kleurt het vakje geluk?
Is het Jezus;de Mercedes;de Portemonnee,...?
En wie slaagt erin te doen geloven, dat is het belangrijkste.
In wezen zijn we bezig met het primitieve.
Overtuigen of overtuigd worden.
Vervangt eten of gegeten worden.
Of is dat hetzelfde?
Dus de wortel van ons bestaan.
Daaruit putten kan ons de nodige levenslessen geven.
Wat is belangrijk.
Wat was dat ook alweer?
Gezond en gelukkig?

Leo