Toegeven aan de druk van fanatieke moslims, op welke manier ook, niet alleen door te censureren, maar eveneens door in de toekomst niet meer te publiceren, zoals Kamagurka uit voorzichtigheid doet, hoe begrijpelijk ook, betekent afbraak van onze burgerrechten.

Daarom spelen deze fanatieke moslims goed in de kaart van Europeanen die om eigen redenen de burgerrechten wat op een lager pitje willen zetten. Zoals ik zei in het vorige commentaar: anti-democraten aller landen werken goed samen en vinden het best met elkaar.

We hebben deze dagen door het VBO slogans gehoord over hamburgers en heilige koeien, allemaal om buitenlandse investeerders aan te trekken.

Wel: France Soir is eigendom van een Egyptenaar, en zie: Moslim Censuur in Frankrijk. Moslimfundamentalisme en VBO werken goed samen: niet de eerste de beste buitenlandse inversteerder moet welkom zijn, omdat hij werkgelegenheid schept voor managers en CEO's.

Ik heb er reeds in andere bijdragen op gewezen dat een ondemocratisch imago een goed uithangbord is voor deze buitenlandse investeerders. Willen we onze burgerrechten behouden, houden we ook best dat aspect in gedachte.

Als argument tegen de vereenzelviging van Islam en terreur heb ik al meermaals van moslims gehoord: "Islam is vrede".

Ook in het hierboven gelinkte artikel van Linda Bogaert lees ik:

"De vraag die zich naar aanleiding van de Deense cartoons stelt is niet de vrijhgeid van meningsuiting - die is sterk verankerd in de Koran en de Sunnah.

Wat wel ter discussie staat is of men al dan niet het recht heeft op bescherming van de religieuze gevoelens,..."

Het beklangrijkste artikel uit de mensenrechten is inderdaad dat geen mensenrecht kan uitgeoefend worden ten koste van een ander, met ander woorden mensenrechten zijn steeds een evenwichtsoefening. Hier in België hebben we er ook enkele rechtzaken opzitten over scheldproza.

In het geval van de Deense cartoons ben ik het volledig oneens met Linda Bogaert. Ik denk aan volgende punten:

1) De tekst stelt:
"De koran schrijft voor hoe men moet omgaan met mensen die hun vrijheid van meningsuiting uitoefenen: geduld, verdraagzaamheid, rechtvaardigheid en respect voor de mening van anderen staan hierbij centraal."

De stelling van verschillende Europeanen, en niet alleen van de Deense tekenaars, is dat er een agressie-probleem is in de Islamitische landen. Dit is een mening, fout of juist, maar een mening. Waar was het geduld, de verdraagzaamheid, het respect waarmee deze mening is onthaald door de fanatiekelingen die mensen en ambassades hebben bedreigd? Waar was het respect te vinden in de oproep tot het bekladden van vlaggen, in een ander opiniestuk op deze site?

Waren deze cartoons beledigend? Naar Europese normen waren die ontzettend braaf. Minder braaf waren de agressie en de bedreigingen. Kamagurka die zegt niet meer over Islam te durven tekenen.

2) Als de Islam vrede is, ben ik echt en oprecht geïnteresseerd hoe dit begrip door deislamgemeenschap wordt ingevuld. Betekent dit dat een vrouw in vrede leeft omdat ze beschermd is door haar boerka?

In elk geval heeft niet de Islam, maar wel de islamgemeenschap een probleem: als Islam vrede is, dan zou het goed zijn dat verdraagzame en vredelieven de moslims hun geloofsgenoten erop wijzen dat terreur, verbaal of fysiek, niet de beste manier is om dit te bewijzen, en dat het goed zou zijn hun, waarschijnlijk gerechtvaardigde, grieven te uiten op niet-agressieve maar even effectieve wijzen.

3) Wie in dit geval de stelling verkondigt dat de Deense cartoons te ver zijn gegaan, bakent strenge grenzen af voor onze burgerrechten, strenge grenzen die ook zullen gelden voor wie de verdediging opneemt van de islamgemeenschap. We moeten deze anti-democraten, die hiervan snoepen, niet ver zoeken: Blair, Bush, Berlusconi zijn maar wat blij met dit soort Bin-Laden-rellen. Ook onze eigen Belgische politici hebben lange tenen. Want verscherpte grenzen aan de vrije meningsuiting komt Westerse economisch-fundamentalisten erg goed uit.

Als we ervan mogen uitgaan dat elke wereldgodsdienst zich op zijn manier inzet voor wereldvrede, wat ik ten zeerste hoop, dan is het de waarheid dat de islamgemeenschap toe is aan zelfbezinning.

In een volwassen democratie is het een goede zaak dat humor in brede zin wordt verspreid. Vandaag is het Allah en zijn profeet, morgen is het God en Jezus en overmorgen meneer Balkenende en de koningin.
Het heeft in het Westen eeuwen moeten duren voordat mensen er achter kwamen dat er nog iets anders valt te beleven dan religie en haar smalle wereldbeeld. De verlichting bracht uiteindelijk scheiding tussen kerk en staat, gelukkig. Moslims in het Westen zullen dat moeten accepteren en daar naar gaan leven. Ik ben in ieder geval niet van plan mij aan te passen aan het wereldbeeld van Moslims. De verlichting en de democratie gaan voor de religie van welke professie of signatuur dan ook.

Kunnen we nu eens NIET naar de Islamitische pijpen dansen en in Europa onze eigen meningen kunnen verkondigen, diegenen die er niet tegen kunnen moeten net als bij slechte tv programma's maar gewoon de knop omzetten.

Beste,

Lieven De Cauter gaat heel dramatisch tewerk in zijn commentaar en heeft het over onschuldige humor. Van al die cartoons was er maar een die echt humoristisch was en ietwat door de beugel kon qua kwaliteit. De rest was of archieslecht of een uitdrukking van een politieke visie. Een visie die perfect aansloot bij het door Europa gesteunde Amerikaanse imperialisme in het Midden-Oosten. Visie waarbij die regio als bevolkt door halve wilden, extremisten en te beschaven achterlijken wordt bevolkt. Een regeringskrant die voluit de oorlogen tegen Irak, Palestina en de komende oorlogen tegen Syrië en Iran steunt gaat dan eens de profeet van de moslims voor terrorist uitschelden. Kom nou. Wie kan dat nou serieus verdedigen. Dat is toch niet onschuldige creativiteit of leuke humor maar gewoon stemmingmakerij van hetzelfde type als dat in de jaren dertig tegen Joden.
Media weigeren regelmatig zaken te publiceren die slecht, wansmakelijk, beledigend of ongepast zijn. Niemand heeft daar ooit problemen over gehad. De ene visie is de andere niet. Herinner maar de ruzies tussen Gal en wijlen Sus Verleyen bij Knack.
Gaat Lieven Van de Cauter ook het recht verdedigen verdedigen om het soort cartoons over Joden publiceren als die in de jaren dertig in Duitsland verschenen.
Een debat en een goede verstandhouding kan er pas komen mits een goed gesprek waarbij beide partijen voor elkaar wederzijds respect tonen. Schelden en beledigen helpen niet, integendeel. Dat was mijn grote bezwaar tegen figuren als een Theo Van Gogh. Dat zijn herrieschoppers, oorlogstokers waar ik geen enkele sympathie voor heb. Men respecteert de visie van de medemens, zelfs al acht men die totaal verkeerd.
Dat is de essentie van de samenleving. Zoals de extreem religieuze mens de seculiere mens moet aanvaarden zo moet dat ook andersom zijn.
Trouwens diegene die nu het hardst roepen om persvrijheid zwijgen geheel als bijvoorbeeld bepaalde Arabische Tv-zenders uitzendverbod krijgen in Europa.

Groeten,

Willy Van damme

deze cartoons zijn al veel vroeger.
publiek gemaakt in een eygtische krant .
waarom nu dan nog zo reaktie.
als er bomaanslagen zijn of zoals bij 11 september heb ik niemand van de moslim gemeenschap zien opstaan om dit te veroordelen en nu voor een cartoon.
gaat men zo uit hun dak .
hier is duidelijk wel veel meeer aan de hand.

beware

Misschien is dit wel het begin van het einde. Eén grote religie-cultuurclash, die meteen een einde maakt aan de religies zelf. Gedaan met die 'God',of hoe men dat ding dan wel ook moge noemen in welke religie dan ook. Gedaan met de zever. Misschien wel gedaan met de menselijke idiotie en zijn achterlijke verdeeldheid en waanideeën op een toch prachtige planeet.
Blijkbaar is 2000 jaar nog niet genoeg om in te zien dat het fout is.

Cartoons kunnen mensen kwetsen in hun gevoelens; cartoons hebben immers als functie te spotten, te relativeren. Cartoons vervullen dezelfde rol als de nar in een middeleeuwse hofhouding; ze maken de macht der machtigen eventjes belachelijk en daardoor dragelijker voor de machtelozen. Machtigen, zoals koningen, presidenten en priesters zijn atijd al ideale mikpunten geweest. En wie is machtiger dan God, Allah, Jaweh, in de ogen van hun onderdanen? Inderdaad vele machtigen - zoals deze ook goden - hebben bepaald dat zijzelf en hun evenbeelden nooit het voorwerp van spot mogen worden. Menselijk, al te menselijk?

Evenzeer moeten we er ons van bewust zijn dat het hier in de kern om GEVOELENS gaat, men spreekt bijvoorbeeld altijd over 'religieuze gevoelens' en niet niet over 'religieuze feiten'. Je zult merken dat religieuze personen vaak de vergelijking, zoals in dit verband, met het 'kwetsen van de familie of een echtgeno(o)t(e)' aanhalen. We kunnen, mijn inziens, terecht spreken over een LIEFDESBAND met een godheid. En we zouden allemaal moeten beseffen dat het beledigen of spotten met iemands geliefde tot hevige uitbarstingen van geweld kan leiden, vooral bij personen die eergevoel (weer gevoel!) hoog in hun vaandel houden. Ieder van ons kent wel het geval van een persoon die verliefd wordt op de, in onze ogen, verkeerde, bijvoorbeeld een meisje dat verliefd wordt op een lover-boy-pooier als extreem voorbeeld. Noch redelijke argumenten, noch spot kunnen haar ervan weerhouden deze liefde ten minste te relativeren; integendeel ze zal ons haten; we staan hier machteloos bij, het einde van de verlichting nabij, als het ware.
Anderzijds wie van ons zou ooit een partner kunnen vinden zonder een minimum aan gevoel, goedgelovigheid, vertrouwen of zelfs dwaasheid.

Tot besluit kan ik slechts hopen dat ook 'gelovigen' zouden beseffen dat spotten met welke gevoelens dan ook het leven draaglijker maken (zie de nar) in een wereld van soms ware dodelijke ernst. Ik praat hier niet over voortdurende, boosaardige en onontkoombare spot die gelijk gesteld kan worden aan gewelddaden). Maar evenzeer durf ik te hopen dat ongelovigen de waarde van gevoelens in hun eigen en andermans leven naar waarde zouden weten te schatten.
Totale extreme persvrijheid, zowel als een totaal verbod op spot zijn heiloze onmenslijke wegen die steeds leiden tot onderdrukking, geweld en dood. De weg van het leven is voor elkeen een moeilijke opgaaf hoe gelovig of ongelovig je je ook voelt of denkt te zijn.
Met dank voor uw aandacht.