Keltoum19 juni 2007 – 13:50

“Met Sfinks creëren we een paar dagen lang een plek waar mensen elkaar kunnen ontmoeten. Een plek waar het publiek de artiesten ontmoet, maar waar ook de artiesten het publiek en het publiek elkaar ontmoet. Wat we in België horen van muziek is vaak nogal beperkt. Sfinks wil dat spectrum verbreden.”

“Er wordt ontzettend veel interessante muziek gemaakt in de wereld. Alleen horen we daar maar een kleine selectie van. Sfinks presenteert groepen die niet meteen tot het selecte clubje van bekende namen horen. We proberen ook de landen, culturen, gebruiken en ideeën achter de muziek te laten zien. Muziek op Sfinks is muziek van mensen die op één of andere manier een engagement hebben en die iets te vertellen hebben.”

Hoe vertel je het verhaal achter de muziek?

“We zijn één van de weinige festivals met een echt programmaboekje waar niet alleen vermeld wordt welke platen de artiest heeft uitgebracht, maar ook waar de muzikanten vandaan komen, waarvoor ze hun muziek gebruiken en wat ze te vertellen hebben. Op Sfinks hebben we ook een 'Musiciansclub', waar mensen kunnen praten met de artiesten.”

“We maken ook linken met organisaties in België. Dit jaar brengt een groep Tibetaanse monniken boeddhistische rituelen en gezangen. Wij hebben contact gezocht met Boeddhistische organisaties in België. Zij zullen informatiesessies houden om de muziek van die monniken wat te kaderen. In de Cabanatent waar ook Indymedia.be zit, worden er documentaires en video's getoond over de groepen en muziekstijlen.”

Het festival op zich is niet echt goedkoop. Is dat geen drempel?

“Zo'n festival brengt heel wat kosten met zich mee. Heel vaak halen we artiesten en groepen naar hier die niet op tournée zijn. Dat betekent dat we die moeten laten overvliegen. We proberen ook oplossingen te zoeken voor mensen die de prijs wat hoog vinden. Op donderdag kunnen mensen uit de buurt gratis binnen. Anderen betalen vijf euro. Op vrijdag krijg je vier groepen voor 14 euro. Alleen het weekend is wat duurder, maar in vergelijking met veel andere festival nog altijd goedkoop.

Sfinks krijgt dit jaar minder subsidies. Heeft dat een impact op de werking?

“We kregen dertigduizend euro minder subsidies dan vorig jaar. Dat is niet leuk want dat betekent dat we links en rechts moeten besparen. Een rapper uit Kinshasa wou twee dansers en backing vocals meebrengen, maar dat kunnen we niet betalen en dus moet hij alleen komen. We gaan ook op zoek naar groepen die uit minder muzikanten bestaan. Maar ook daar moeten we een evenwicht vinden want we willen niet het zoveelste festival voor solo-artiesten worden. De prijzen voor de tickets of voor drank en eten willen we ook niet verhogen.

Dit jaar staan er ook weer enkele thema's centraal op Sfinks.

“Die thema's komen meestal achteraf. Bij het opmaken van het programma staan we daar niet bij stil. Achteraf lukt het wel altijd om enkele rode draden te ontdekken. Eén daarvan is rituelen. Dankzij het cirkelpodium kunnen mensen rond de muzikanten staan zodat ze zich onderdeel van het ritueel voelen in plaats van voyeurs. In het echt staat er trouwens ook zo mensen rond het ritueel.”

“Ook Afrika is een thema op het festival. Dat is een gevolg van de samenwerkingsverbanden met enkele Afrikaanse festivals. Wij bieden hen managementstraining, praktische info over auteursrechten en hulp bij de uitbouw van hun netwerk in Europa. Zij helpen ons met de artistieke invulling.”

Sfinks legt ook de nadruk op duurzaamheid. Wat betekent dat in de praktijk?

“Lang geleden begon dat in het kader van een Europees project dat onderzoek deed naar duurzaamheid op grote evenementen. Op Sfinks werken we vooral rond afval. We minimaliseren ook het energieverbruik. Daarnaast zijn er ook wat maatregelen rond bodembescherming omdat het festivalterrein in een groen gebied ligt. We moedigen ook het carpoolsysteem aan en openvaar vervoer en de fiets. Op onze fietsparking staan altijd gigantisch veel fietsen.”

Probeert Sfinks ook de verschillende gemeenschappen in België te bereiken?

“Voor grote namen als Alpha Blondy en Babaa Maal krijg je automatisch mensen van die gemeenschap naar je festival. We nemen ook contact op met de lokale organisaties van die verschillende gemeenschappen. Maar we maken ons programma niet op basis van de gemeenschappen die in België samenleven. Sfinks stopt mensen en muziek niet in hokjes. “