Frank Wauters26 juni 2007 – 23:16

Eind deze week loopt het schooljaar 2006-2007 ten einde. Voor vele gezinnen zonder papieren met studerende kinderen betekent dit het begin van een periode van angst en vertwijfeling. Omdat er een akkoord bestaat tussen de minister van Binnenlandse Zaken en de Vlaamse overheid om, op basis van de omzendbrief van 29.04.2003 van minister Duquesne, geen gezinnen met schoolgaande kinderen uit te wijzen tijdens het derde trimester, is dat derde trimester voor hen immers een relatief veilige periode. Vanaf dit weekend komen ze opnieuw terecht in een situatie van grote onzekerheid.

Daarom vragen wij nu, middels deze open brief aan de voorzitters van alle Vlaamse democratische politieke partijen en van de werkgevers- en werknemersorganisaties, de ogen niet te sluiten voor de mensen zonder papieren die deel uitmaken van onze samenleving en een oplossing uit te werken voor de schrijnende situatie waarin vele uitgeprocedeerde asielzoekers zich bevinden. De onderhandelingen voor de vorming van een nieuwe regering zijn hiervoor een ideale gelegenheid.

Uiteraard kan België niet het OCMW van de wereld zijn, maar het is moreel ontoelaatbaar dat wij als beschaafd land mensen, die hier reeds jaren verblijven en perfect in onze maatschappij geïntegreerd zijn, nog terugsturen naar hun land van herkomst. Asielzoekers die jarenlang omwille van allerlei redenen in de administratieve mallemolen zijn blijven steken, verdienen het niet om alsnog uitgewezen te worden. Zeker niet als ze intussen ingeburgerd zijn. Deze mensen draaien perfect mee in onze dorpen en wijken. Hun kinderen doen in onze scholen hun uiterste best om onze taal te leren en zijn de vriendjes en vriendinnetjes van onze kinderen en kleinkinderen.

Het is de verantwoordelijkheid van de overheid om personen die een asielaanvraag indienen binnen een redelijke termijn een definitief antwoord te bezorgen, waarbij de volledige procedure, inclusief Raad van State, is afgerond. In een rechtstaat heeft iedereen immers het recht gebruik te maken van alle mogelijke rechtsmiddelen. Als de bevoegde diensten er niet in slagen dit te organiseren, moet de overheid zelf de gevolgen hiervan dragen en niet de slachtoffers.

Het is bovendien economisch absurd mensen zonder papieren, die hier perfect geïntegreerd zijn, die de taal spreken en die weten hoe alles hier reilt en zeilt, en jongeren, waarin we reeds enkele jaren onderwijs investeerden, terug te sturen naar een land van oorsprong waarmee ze nauwelijks of geen band meer hebben. Dit terwijl we arbeidskrachten tekort komen en we mensen uit het buitenland moeten aantrekken om onze economie te ondersteunen en om onze sociale zekerheid overeind te houden. De West-Vlaamse bedrijven zoeken tevergeefs naar werknemers en ondertussen wijst het huidige beleid mensen het land uit, die nochtans hunkeren om hier te mogen werken.

Sinds kort beschikken we over een asielwet die een korte asielprocedure garandeert. Situaties waarbij mensen jaren in ons land verblijven en zich perfect integreren in afwachting van een definitief antwoord zullen niet meer voorkomen. Nieuwe asielaanvragen zullen binnen een redelijke termijn van 1 à 1,5 jaar kunnen worden behandeld. Voor degenen die hier al langer zijn, is een regularisatie de enige humane en verantwoorde oplossing.

Om te besluiten herhaal ik onze vraag om in het kader van de regeringsonderhandelingen een oplossing uit te werken voor de schrijnende situatie waarin vele uitgeprocedeerde asielzoekers zich nu bevinden. In afwachting hiervan verzoeken wij u af te spreken geen mensen zonder papieren meer uit te wijzen tot de volgende regering een definitieve regeling heeft getroffen voor alle gezinnen die hier reeds vele jaren verblijven. We weten niet of het uit het land zetten van mensen zonder papieren vanuit een juridisch standpunt kan beschouwd worden als lopende zalen, maar vanuit menselijk standpunt in ieder geval niet.

Met vriendelijke groeten,

Frank Wauters
Woordvoerder “Laat Onze Vrienden Blijven”
frankwauters@kfw.be