Bond Beter Leefmilieu15 februari 2006 – 21:30

Het Vlaams Klimaatsbeleidsplan dat binnenkort wordt gelanceerd, is daar bijzonder goed voor geschikt. Dat zegt Bond Beter Leefmilieu, de koepel van meer dan 140 milieu- en natuurverenigingen aan de vooravond van 16 februari 2006, de eerste verjaardag van de inwerkingtreding van het Protocol van Kyoto. BBL heeft intensief meegewerkt aan de Klimaatconferentie, die het aankomende Klimaatbeleidsplan heeft voorbereid.

Energiebesparing werkt. Tijdens de BBL-campagne ‘Klimaatwijken’ slagen de deelnemende gezinnen erin op jaarbasis gemiddeld 100 euro te sparen op hun energierekening. En dat zonder investeringen, enkel door gedragswijziging. Met de huidige energieprijzen is zo’n significante besparing meer dan welkom voor de Vlaamse huishoudens.”

Soortgelijke campagne moet er komen voor alle Vlamingen. De meest voor de hand liggende manier om dat te bereiken is die opdracht toe te vertrouwen aan de verdelers van gas en elektriciteit – de netbeheerders. Via de ‘openbare dienstverplichting’ hebben die op dit ogenblik al een opdracht om energie te besparen bij hun klanten.

Maar die openbare dienstverplichting mist ambitie. De netbeheerders kunnen nu makkelijk de hen opgelegde 2% energie per jaar sparen. Het potentieel van besparingsacties gecombineerd met premies ligt een pak hoger dan vandaag wordt gerealiseerd [1]. Waar wacht de overheid op om de markt voor energiebesparing en renovatie open te gooien? Daartoe dient de energiebesparingsnorm voor netbeheerders verhoogd te worden en dienen de premies voor energierenovatie echt significant te worden. Die premies moeten dan ook lopen voor periodes van minstens drie jaar.

Bijkomend voordeel is dat zo’n systeem snel tot resultaten komt, en dat het zichzelf snel terugverdient. Dat kan niet gezegd worden van het opkopen van emissierechten in het buitenland via de zogenaamde flexibiliteitmechanismen.

Energiebesparing die in eigen land wordt gerealiseerd, levert alleen maar voordelen op. De aankoop van CO2-rechten in het buitenland, zoals waarschijnlijk in het Vlaams Klimaatsbeleidsplan zal worden opgenomen is een dure, onefficiënte manier om het klimaat te redden. Dat kost alleen maar geld, zonder duidelijke garanties op resultaat.

De Vlaamse overheid dient indien ze haar klimaatdoelstellingen niet haalt voor 7 miljoen ton CO2 emissierechten in het buitenland aan te kopen. Dat komt neer op zo’n 140 tot 170 miljoen euro per jaar.

“Weggesmeten geld,” vindt BBL. Dat bedrag zou beter in Vlaanderen geïnvesteerd worden. De banken, de bedrijfswereld, de bouwwereld, de vakbonden en de milieubeweging moeten actief worden betrokken in een programma van energetische renovatie van woningen. In Duitsland leverde iedere door de overheid geïnvesteerde euro voor vijf euro economische activiteit in de bouwsector op. Tegelijk creëerde het programma duizenden
jobs voor laaggeschoolden en verminderde het de CO2-uitstoot drastisch.

De strijd tegen de klimaatverandering is zo eerder een impuls voor een drastische verbetering van de kwaliteit van de Vlaamse woningen, de Vlaamse bouwindustrie en technologische innovatie.

Voetnoot:

[1] Cijfers van de Vlaamse Confederatie Bouw maken duidelijk dat er enkele honderdduizenden woningen zijn in Vlaanderen van voor 1945, die zwak tot zeer zwak scoren zwak op vlak van energie (60 % van deze woningen heeft geen dakisolatie, 80% geen muurisolatie, 95% geen vloerisolatie, 20% heeft slechts dubbel glas. Superisolerend glas plaatsen in 10.000 woningen spaart massa’s energie en levert de maatschappij 400 extra arbeidsplaatsen op. De na-isolatie van 10.000 woningen levert 800 arbeidsplaatsen extra.