ACV-Transcom16 februari 2006 – 14:31

Mijne heren en Mevrouwen,
Collega’s,
Vrienden en Vriendinnen

Vooreerst hartelijk welkom op onze Nieuwjaarsreceptie, al moeten we er volgend jaar misschien maar beter een Valentijnsreceptie van maken want Nieuwjaar, dat is al een tijdje achter de rug.

Toch is het nog vroeg genoeg op het jaar om nog even terug te kijken op wat was en tevens een blik te werpen op wat komen gaat

Laat ons beginnen met het goed rapport van de haven van Antwerpen.
De Antwerpse haven heeft opnieuw de pers gehaald met zijn enorm goede trafiekcijfers. Deze keer moeten we eraan toevoegen dat ook qua tewerkstellingspotentieel er wel wat vooruitgang is te merken. Jammer genoeg moeten we er ook bij vertellen dat niet alle aangekondigde sprookjes zijn uitgekomen. De enorme “bang” die verwacht werd is er nog niet gekomen.
En misschien maar goed ook, want de verkeersinfrastructuur om deze bang aan te kunnen is nog niet klaar. Niettegenstaande de werken aan de Ring zijn voltooid, is het verkeersinfarct nakend.

Dinsdag lazen we in verscheidene kranten dat Minister-President Leterme vindt dat de NMBS de belangen van de Antwerpse haven schaadt en dat er meer commerciële inspanningen moeten worden geleverd vanuit de spoorwegmaatschappij.
Ondertussen weet wel iedereen dat ik mij niet geroepen voel om vandaag de spoorwegdirectie ter hulp te snellen, maar de houding van de Minister-President is toch wat te eenzijdig geïnspireerd door de chemiereuzen.
Duisburg is inderdaad de grootste binnenhaven van Europa, maar ook goed bereikbaar vanuit Antwerpen via de binnenvaart. Voor ons zou het ook best kunnen via de Ijzeren Rijn, waar toch al jaren politiek over getalmd wordt. Ondertussen zal de NMBS vanaf 28 mei de eerste rechtstreekse trein, tussen haakjes een chemietrein, inleggen van de Antwerpse Haven naar Duisburg.
Laat ons bovendien niet vergeten dat er reeds meer dan 100 km spoor ligt op de Antwerpse linkeroever en dat de openstelling naar de Liefkenshoektunnel aldus kan gebeuren. Ik wil hierbij wel wijzen op de verantwoordelijkheid van alle overheden om deze spooraansluiting tot een goed einde te brengen en tevens werk te maken van de tweede havenontsluiting. Leterme zegt bereid te zijn hierin mee te werken, wij wachten op daden. Vandaag alleen de NMBS met de vinger wijzen, terwijl de overheid gedurende jaren heeft getalmd omtrent de tweede spoortoegang, de ijzeren Rijn en de andere noodzakelijke haveninvesteringen, is wat te weinig.

Goede cijfers dus voor de Antwerpse haven, maar met enkele kanttekeningen bij de aanpak.

Nog goede cijfers, goede sociale cijfers voor onze haven, want er is in 2005 ook een goed sociaal akkoord afgesloten. Er is een CAO onderhandeld én ondertekend. Op zich niks spectaculairs. Behalve dat de havens nationaal het generatiepact een beetje zijn voorgebleven.
Er zijn motiverende maatregelen uitgewerkt om de niet zo jonge havenarbeiders langer aan het werk te kunnen houden. Tegelijk zijn er garanties voor het, zij het voorlopige, behoud van het systeem van vervroegde uitstap, de zogenoemde VA.

Als ACV-Transcom zijn wij tevreden over dit akkoord, doch we zijn er ons, net zoals de werkgevers, van bewust, dat we dit dossier waakzaam zullen moeten opvolgen. Wij zijn in elk geval van plan om in de komende besprekingen over de invulling van het begrip “zwaar beroep’, die op interprofessioneel niveau plaatsvindt, de kenmerken van het beroep van havenarbeider mee te nemen. Als het beroep van dokwerker geen zwaar beroep is, dan weet ik het ook niet meer. Toch zal de erkenning als zwaar beroep niet volstaan om een uitstapregeling op 55 jaar te kunnen blijven garanderen.

Wellicht zal de volgende sociale actie dus niet gaan over PP3, maar over VA1.

Over de PP of Port Package, de Europese havenrichtlijn gesproken.

Het hoeft geen betoog dat ACV-Transcom bijzonder tevreden is over de stemming in het Europees Parlement op 18 januari, waarbij de richtlijn met een verpletterende meerderheid naar de prullenmand werd verwezen. Ik denk dat we hier wel even onze bescheidenheid aan de kant mogen zetten en zeggen dat het door het vakbondsprotest is dat de PP 2 is afgeketst.

Ik wil bij deze dan ook nogmaals en zéér uitdrukkelijk de militanten én de vrijgestelden van de belangengroep Water van onze Centrale feliciteren met dit puik resultaat, dat aantoont dat vakbondswerk loont!

Laat ons tegelijk echter realistisch zijn en waakzaam. Want na Port Package 1 kwam Port Package 2, en na Port Package 2 moeten we niet alleen opletten voor Port Package 3, maar ook voor de Europese Dienstenrichtlijn.

Het is niet voor niets dat Transcom op 14 februari, toen was het écht Valentijn, in Straatsburg is gaan betogen tegen de dienstenrichtlijn en voornamelijk voor een socialer Europa.

De rode (of groene) draad door heel ons optreden is dat wij het sociaal model dat wij in België kennen en dat door de jaren heen gezorgd heeft voor een goede sociale omkadering, afspraken over veiligheid en arbeidsomstandigheden, dat wij daarvoor zullen vechten. Dat wij vragen dat Europa niet aan sociale afbraak doet, maar aan sociale opbouw. Dat ze de “zwakkere” lidstaten en regio’s toelaat om een beter sociaal model en betere rechten en bescherming van de werknemers op te bouwen, in plaats van diegenen die door de decennia heen iets hebben opgebouwd naar beneden te willen halen.

Door onze acties is de Port Package afgeschoten. Sociale actie werkt. En sociale actie is en blijft nodig om de rechten van werknemers te laten gelden. Het is een democratisch recht voor elke burger om zijn mening te kennen te geven. De betoging in Straatsburg op 16 januari heeft zijn vruchten afgeworpen. En ja, er zijn onregelmatigheden gebeurd. En ja, wij betreuren dat. Maar wij betreuren evenzeer dat de ordehandhavers op deze wijze hebben opgetreden en dat de straffen voor een aantal gearresteerde dokwerkers zo zwaar waren. Wij vinden dat deze sancties niet in verhouding staan tot hetgeen er is gebeurd.

Overigens is gisteren gebleken dat de Hoge Commissaris voor de rechten van de mens bij de Raad van Europa ook scherpe kritiek heeft op het franse gevangeniswezen en op justitie en de politie.

Gevangenissen in frankrijk zijn overvol en smerig, de politie gebruikt geweld, de mensenrechten worden geschonden en asielzoekers worden te hard aangepakt Dat staat in een gisteren gepresenteerd rapport van de raad van Europa.

Hoge commissaris Gil Robles bezocht in 36 landen gevangenissen en zei dat hij in en enkele uitzondering na nergens ergere gevangenissen had gezien dan in frankrijk

Daarom hebben wij de Belgische bevoegde ministers geïnterpelleerd over deze criminalisering van syndicale activisten, doch tot op vandaag hebben wij daar nog geen reactie op ontvangen. Ondanks hetgeen de Minister in de Parlementaire Commissie beweerde, heeft zij niet de nodige invloed uitgeoefend om deze mensen naar België te laten overbrengen. Is dit omdat zijn niet bekwaam is om dit te doen? Betekent dit dat België zo weinig impact heeft in Europa? Of betekent het misschien dat zij van oordeel is dat die mensen daar maar moeten blijven zitten in de Franse cel, dat ze hun verdiende straf ginds maar moeten uitzitten? Onze mensen begrijpen niet dat men voor deze mensen niets kan doen, terwijl in België daders van agressie tegen buschauffeurs of treinbegeleiders vaak vroeger terug thuis zijn dan de in elkaar geslagen werknemer.

Hoe het ook zij, sociale actie is een essentieel uitdrukkingsmiddel van de vakbonden. Het ACV waardig, trachten wij zoveel als mogelijk onze syndicale stem te laten horen via het sociaal overleg en via de dialoog. Doch als wij ons daartoe hadden beperkt in het Port Package dossier, dan hadden wij nooit bereikt wat wij vandaag bereikt hebben.

Ik zou daarom niet concluderen dat het discours over het sereen sociaal klimaat in de Haven van Antwerpen uit mijn roadshow geschrapt zou moeten worden, zoals de directeur-generaal van de Antwerpse Havenbedrijf, de heer Bruyninckx meende te moeten zeggen de ochtend van de 16de januari.

Maar misschien vergist de heer Bruyninckx zich met hij onder ‘sociaal overleg’ verstaat. Het sociaal overleg is tot op heden nog steeds het overleg tussen werkgevers en werknemers. Een mogelijke verhuis van het sociaal overleg in de haven van Antwerpen van het paritair comité naar het havenhuis is iets dat we zeker niet zullen laten gebeuren.

Als ACV-Transcom willen we echter wel constructief meewerken aan alle initiatieven die onze leden havenarbeiders ten goede komen. Reeds lange tijd trachten alle actoren betrokken bij de haven van Antwerpen via de werkgroep Conventioneel stukgoed de Antwerpse haven wat aantrekkelijker te maken – lees vooral wat goedkoper te maken. We moeten echter tot onze verbazing vaststellen dat op het vlak van tarieven er niet veel nieuws onder de zon te rapen valt, maar dat men wel steeds met een belerende vinger naar de havenarbeiders blijft wijzen. De havenarbeiders zijn niet flexibel genoeg, en ze zijn vooral te duur. Kortom het aloude verhaaltje, onder een nieuw jasje. De winstmarges van alle partijen, inclusief deze van het havenbedrijf, moeten maximaal gevrijwaard worden. De havenarbeiders mogen het gelach betalen. Aan een dergelijke oefening moeten we niet blijven meewerken.

Sta me toe ook enkele woorden te zeggen, beste vrienden, over de Wereldspelers in de haven van Antwerpen, en dit vanuit een vakbondsbril bekeken. Hoe kan het ook anders?

In de vakpers wordt het opbodspel tussen Dubai Ports en PSA voor de overname van P&O Ports breed uitgesmeerd. Hopelijk zal niet alleen de financiën een rol spelen bij de beslissing van de aandeelhouders van P&O Ports, maar zal het sociale luik evenveel aandacht genieten.

Vrienden, en Vriendinnen
Ik denk dat ik genoeg heb gezegd. Dat het nu wel duidelijk is dat er nog veel werk is in de Haven van Antwerpen. Dat het redelijk goed gaat, maar dat er ook heel wat knelpunten zijn waar wij als vakbond over waken.

Laat ons hierop drinken! Op uw gezondheid, die van de haven, en die van alle dokwerkers!

Michel Bovy
Voorzitter ACV-Transcom