han17 maart 2006 – 13:03

De Holebifederatie wil het taboe over holebiseksualiteit binnen de allochtone gemeenschappen op een genuanceerde maar zelfzekere manier doorbreken. Een eerste stap in dit traject is het uitbouwen van een netwerk met het allochtone middenveld en de allochtone holebi’s, meestal met een moslimachtergrond. Kennis opbouwen is cruciaal.

“Holebiseksualiteit ter sprake brengen in een allochtone omgeving is niet vanzelfsprekend”, zegt Mieke Stessens. “We mogen niet veralgemenen maar toch leert de ervaring ons dat het een gevoelig thema is. We willen volledige acceptatie van holebiseksualiteit binnen de allochtone gemeenschappen bereiken, maar we willen dit stap voor stap doen en in dialoog.”

De Holebifederatie weet dat de angst om een coming-out te doen bij ouders en familie vaak groter is bij allochtonen. Daar waar de Belgische holebi’s holebiseksualiteit doorgaans als een identiteit beschouwen, wordt het in allochtone gemeenschappen eerder als een af te keuren seksuele handeling gezien. De Holebifederatie is zich hiervan bewust en wil haar praktijk van coming-out en trots om de eigen identiteit niet opdringen.

Anderzijds wil de Holebifederatie zich niet verliezen in ongenuanceerd cultuurrelativistisch denken, waardoor homofobie vanuit allochtone hoek bijvoorbeeld aanvaardbaarder zou zijn dan homofobie vanuit andere hoeken.
“Respect hebben voor diversiteit betekent rekening houden met de mening van anderen. Emancipatie blijft wel ons doel,” zegt Mieke Stessens.

“Je kunt de emancipatiestrijd van holebi’s niet volledig los zien van de strijd van andere groepen in onze maatschappij,” zegt Mieke Stessens. “Daarom is het onze taak om solidair te zijn, de handen in elkaar te slaan en te zoeken naar onze gemeenschappelijkheid. Op die manier kunnen we wederzijds respect bevorderen en samenwerken aan projecten die voor beide gemeenschappen belangrijk zijn.”