Karim Zahidi24 juli 2007 – 14:12

Onverantwoord is daarbij nog een van de zachtste woorden die gebruikt worden om de stakers in het verdomhoekje te duwen. Holle slogans zoals ''het stakingsrecht is niet absoluut' worden door verschillende commentatoren weer bovengehaald om te zeggen waar het op staat. Volgens hen moeten er duidelijk regels komen over wanneer er al dan niet gestaakt mag worden. Anders gezegd hoe en wanneer de sociale strijd gevoerd moet worden, zal beslist worden door de Blanpains van deze wereld. Als het echter van deze mensen afhangt zal er weldra enkel nog formeel stakingsrecht zijn.

Zelfs indien de mensen wiens vliegtuigreis in duigen viel, compensatie verdienen, blijft de vraag waarom het de stakers zijn die daarvoor moeten opdraaien. Het feit dat de vliegtuigreizen niet doorgingen is een gevolg van een conflict waarin twee partijen betrokken zijn: het veiligheidspersoneel en hun werkgevers. Hierin zijn de werknemers de zwakste partij met staken als enige wapen. De schade die aan de reizigers berokkend werd op de werknemers willen verhalen is een keuze maken tegen de zwaksten in het conflict. Er wordt gezegd dat het om een akkefietje ging en dat het onverantwoord is om daarvoor te staken. Maar als het slechts om een akkefietje ging is het dan niet even onverantwoord van de werkgever om het been stijf te houden en niet te willen toegeven aan de eisen van de stakers? Het is tekenend voor het huidige ideologische klimaat dat de zwaksten meer en meer met de vinger worden gewezen als ze trachten op te komen voor hun rechten.

(Deze brief werd naar De Standaard en De Morgen gestuurd als reactie op de berichtgeving over de rechtszaak tegen het stakend veiligheidspersoneel van Zaventem.)