Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

DAM: hiphop als verzet tegen de Israëlische bezetting

DAM: hiphop als verzet tegen de Israëlische bezetting

Zaterdagavond speelde de Palestijnse hiphopformatie DAM in de Global Hiphop-tent op Sfinks. In een reeks militante songs maakten de rappers duidelijk hoe ze denken over de bezetting van Palestina door Israël, de rechten van (moslim)vrouwen en het leven als Palestijn in Israël. In de vooravond zaten de jongens van DAM in de Parlatent op de Sfinksweide, waar ze tekst en uitleg gaven bij hun muziek.

dam_palestinehiphop.jpg

Vlnr: Tamer, Suhell, Mahmoud Jr (foto: Neil Van Craeynest)

DAM, opgericht in 2000, was de eerste hiphopgroep in Palestina. Tamer Nafar, hoofd van de band, begon in 1998 met hiphop. In 2000 vormde hij samen met zijn broer Suhell en hun vriend Mahmoud Jr 'Da Arabian MC's'. Hoewel ze aanvankelijk enkel in Israël en de Bezette Gebieden optraden, toerden ze sinds 2003 viermaal door Europa en traden ze ook op in de VS. Hun laatste album 'Dedication' (oktober 2006) won verschillende prijzen in Palestina en kreeg ook internationale erkenning. Op de plaat vermengen ze hiphop met Arabische muziek, en pleiten ze in duidelijke taal voor gerechtigheid in Israël/Palesina, gelijke rechten voor man en vrouw en hun recht op vrijheid in eigen land: "Give me a microphone and I'll give you a revolution, no way back / We stick to our dreams that know no bound".

Waar komt de naam DAM vandaan?

Mahmoud: "DAM heeft verschillende betekenissen. In het Arabisch betekent het 'eeuwigheid' of 'onsterfelijkheid', in het Hebreeuws betekent het 'blok', samen betekent het 'eeuwig blok'. Het verwijst daarnaast naar onszelf, 'Da Arabian MC's'."

Bestaat er een grote hiphop-scene in Palestina?

Mahmoud: "Hoewel Palestijnse hiphop nog relatief jong is, in vergelijking met bijvoorbeeld Amerikaanse rap, vind je in elke stad jongeren die bezig zijn met hiphop. Er bestaat in Palestina echter geen muziekindustrie, geen labels, geen distributie. Je moet alles zelf doen. 'Slingshot hip hop', een film van Jackie Salloum, een Amerikaanse Palestijnse, vertelt heel het verhaal van de Palestijnse hiphop. Een aanrader als je de muziek en de cultuur wil leren kennen."

Wat willen jullie vertellen met jullie muziek?

Tamer: "Mijn eerste album heette 'Stop selling drugs' en was vooral sociaal getint. Het ging voornamelijk over het leven in mijn geboortestad Lod. De stad staat bekend als de grootste drugsmarkt in het Midden-Oosten. Drugs was toen, in 2000, een van de belangrijkste problemen waarmee we werden geconfronteerd. Ik ontdekte echter al snel dat mensen niet zonder reden drugs gebruiken. Dus begon ik te rappen over de oorzaken van drugsgebruik, zoals armoede en slechte opvoeding."

Hoe kwam je dan terecht bij jullie huidige muziek, die toch zeer uitgesproken politiek is?

Tamer: "Wel, je wordt volwassen, nietwaar? Wie is er verantwoordelijk voor de armoede in de Bezette Gebieden en bij de Palestijnen in Israël? Ik probeer met mijn teksten uit te leggen hoe het is om te leven als Arabier, als Palestijn, als inwoner van een zionistische staat. Ik probeer te vertellen dat onze overheid machteloos staat tegenover het Israëlische kolonialisme dat wordt gefinancierd door de VS. De zaken waarover we rappen zijn ingewikkeld, toch zijn ze allemaal verbonden met elkaar. Muki, een van de meest populaire Israëlische rappers, zingt in een van zijn nummers: 'Everybody talks about peace, but no one talks about justice'. Dat zegt volgens mij alles."

Mahmoud: "De Palestijnen willen een toekomst. Als dat niet zo was, zouden we ons niet verzetten tegen de Israëlische bezetting. We eisen onafhankelijkheid en vrijheid. Daarom vechten we nog steeds, na zovele jaren."

Het Palestijns verzet is voor vele mensen synoniem voor geweld, niet voor muziek maken zoals jullie doen.

Mahmoud: "Uiteraard. Het probleem is dat onze vorm van verzet niet op televisie getoond wordt. Daar zie je enkel aanslagen en mensen die stenen gooien, aangezien dat voor de media schijnbaar interessanter is. In Palestina is er een heel grote cultuur van verzet: er zijn schrijvers, dichters, artiesten die zich elk op hun eigen manier uitspreken tegen de bezetting."

Meer info over DAM vind je op de volgende websites: