Dirk Lagast19 augustus 2007 – 17:28

Terwijl er achter onze rug en boven onze hoofden een beurscrisis bezig is, een stijging van de broodprijzen aangekondigd wordt, net als een stijging van het varkensvlees, chocolade, energie en weet ik veel wat nog allemaal... valt de onderhandelingsploeg rond Letermes tafel over communautaire toestanden. Dat terwijl één op acht Belgen onder de armoedegrens leeft (28% van de Brusselaars : zo’n 280.000 mensen dus !), en we moeten vaststellen dat het ook de armsten onder ons zijn die bijvoorbeeld het moeilijkst kinderopvang vinden wanneer ze moeten gaan werken, een opleidingvolgen of een ander ‘activeringszetje’ krijgen...

Het is weer eens aangetoond dat het esthablishment zich liever wegsteekt achter communautair gekibbel, i.p.v. de echte problemen aan te pakken. En dan nog durven die hoge dames en heren, zonder schaamte, te beweren dat ze het allemaal doen voor beter bestuur, voor de burger en voor ’s lands welvaart !

Juist ja. Vertel maar aan, bijvoorbeeld mijn vader en zijn vrouw (die het maandelijks moeten rooien met een inkomen van om en bij de 1.000,- EUR) dat regionale auteursrechten, regionale nummerplaten, gesplitste Ordes van Geneesheren en Advocaten, of een geregionaliseerde plantentuin in Meise hun welvaart op peil zullen houden... Terwijl hun brood en hun vlees duurder worden en hun verwarming in de winter bijna onbetaalbaar wordt.

Een beetje ernst alstublieft, dames en heren.
Het communautair eisenbundeltje van de Vlaamse onderhandelaars omvat ook wel wat explosiever materiaal : invoering van regionale CAO’s, regionalisering van kinderbijslag, gezinsbeleid, RIZIV,... allemaal wegbereiders voor minder solidariteit, meer ongelijkheid (en dus meer armoede), meer egoïsme en ander leuks.
Is het dan zo onlogisch dat de Franstaligen met een eigen lijstje komen aandraven ?

Pas, op je hoort me niet zeggen dat het Franstalig lijstje zo mooi en zo ernstig is. Er is nu een aanvaardbare samenlevingspolitiek voor Nederlands- en Franstaligen in het Brusselse. Maar, de Franstaligen stonden en staan niet te springen voor een staatshervorming.

Ik ook niet, en de meeste mensen die ik spreek ook niet. Voor de meeste Brusselaars is de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde geen hot item ! Armoede, werk, huisvesting, opleiding, (toegang tot) gezondheidszorg, veiligheid, inkomen... Daar hoor ik de mensen over praten en klagen.
Het is inderdaad niet ernstig meer !!!

Leterme, stemmenkampioen op 10 juni ll. zou ons eens laten zien wat goed bestuur betekent ! Hij heeft zelfs de hulp van Albert II ingeroepen. Johan Vande Lanotte heeft gelijk wanneer hij zegt dat dit niet kan. De koning treedt hierbij fel buiten zijn rol : terug naar de middeleeuwen. Door te gaan praten met de centrumrechtse onderhandelingspartners kiest de koning zelfs partij.

De socialisten zitten niet mee rond de tafel. Goed zo : na 10 juni moet herbrond worden en moeten de beide socialistische partijen de basiswaarden van het socialisme terug in de verf zetten. Ver weg van het communautair gekibbel. Vande Lanotte stelt zich zeer gematigd op, wanneer hij zegt dat de sp.a het resultaat van de communautaire voorstellen zal afwachten, vooraleer standpunt in te nemen. Te gematigd, als je het mij vraagt. Vande Lanotte zegt zelf dat nog geen enkele communautaire stap gezet is wanneer de socialisten niet meededen. Wel, doe dit keer niet mee : dwing de onderhandelaars tot ernst. Laat de roomsblauwe onderhandelaars eerst een deftig regeringsprogramma in elkaar boksen en evalueer de sociaal-economische impact op de werkende bevolking van dit land.