(Foto:Han Soeten)

Wanneer ik rond tien uur ’s morgens het treinstation van Brussel-Luxemburg verlaat, is het voor mij niet moeilijk om een van de groepen met KWB-leden te volgen. Hun groepsleiders roepen namelijk af en toe “KWB ” om zo toch maar niemand te verliezen in de drukke mensenmassa. Honderd meter verder staan we pal voor het immense Europees Parlement met ernaast groepen KWB’ers die deelnemen aan een nationaliteiten- rally. Wanneer ik aan een van de organisatoren vraag wat dat is, antwoordt hij : ”We willen zo de verschillen laten ontdekken in de levensomstandigheden van Finnen, Polen, Spanjaarden, Belgen en Turken ”. Ik haal mijn paspoort af aan de onthaalstand van de KWB. Dat paspoort biedt me toegang tot alle activiteiten op deze dag, inclusief de nationaliteitenrally. Het deelt je meteen in bij één van de volgende nationaliteiten: Belg, Turk, Spanjaard, Fin of Pool. Voor een dag was ik een Pool. Langsheen het parcours komt iedereen meer te weten over zijn nieuwe nationaliteit. Het lot bepaalt of je rijk bent of arm, gezond of ziek, jong of oud, werkloos of rentenier.

(Foto:Han Soeten)

Het is een warme ochtend en sommige deelnemers komen even op adem in het exclusieve KWB-café. Anderen besluiten om al een broodje te eten of maken plannen om straks hun zegje te gaan doen over Europa tijdens één van de KWB-debatten in het Europees Parlement. De meeste bezoekers genieten in het hartje van Brussel van een bezoek aan het Parlement, de Commissie en de Raad. Bovendien zijn er optredens, schminkstands, springkastelen voor de kleinsten, sport en spel voor de oudere kinderen en debatten en getuigenissen voor een ouder publiek. Ze wandelen langs een drie kilometer lang autovrij parcours en onderweg laten ze zich verwennen door bijvoorbeeld een delicatesse uit Portugal of door ambachtelijke kunstwerkjes uit Slovenië.

(Foto:Peter Van den Brande)

Om elf uur volg ik het eerste debat en dat gaat over de bestuurbaarheid van Europa. Guy Janssens is moderator. Het uitgangspunt van het debat is dat Europa in een crisis verkeert: de Franse en Nederlandse bevolking keerde met een duidelijke ‘neen’ aan de Europese grondwet de Europese Unie de rug toe, de Europese staatshoofden ruzieden over de Europese begroting en de rijke landen zijn niet langer bereid om veel te investeren. De vragen zijn : ”Wie gelooft er eigenlijk nog in dat grote Europese project dat garanties biedt op vrede en welvaart in de hele Unie? en "Hoe moet het nu verder met Europa na de uitbreiding?" Jean-Luc Dehaene, Bart Staes, Hendrik Vos (RUG) kruisen de degens. Bart Staes maakt onder meer duidelijk dat elke uitbreiding een oefening in conflictpreventie is, namelijk ervoor zorgen dat de nieuwkomers stabiele en welvarende democratieën worden die uiteindelijk dezelfde normen hanteren op sociaal vlak en op milieugebied en geen bedreiging vormen voor de andere leden van de club. Maar hij vindt “dat de politieke wil ontbreekt en dat politieke leiders Europa verdedigen met een charisma van verschaald bier”. Dehaene vindt onder andere dat de Unie draagkracht bij de bevolking verliest door tijdverlies. Dat tijdverlies is het gevolg van een onvoldoende flexibel kader. Men heeft volgens hem in Nice (2000) de historische kans gemist om de Unie volledig uitbreidingsklaar te maken. De politieke wil die in Nice ontbrak was volgens hem wél aanwezig bij de vorming van het akkoord over de Europese grondwet.

(Foto:Han Soeten)

En ja, zelfs voor een Pool-die ik vandaag ben- is de wereld is samen te vatten in één blikje tomatensoep, want Mong Rosseel, beter gekend als vuile Mong, bewijst het me: met zijn theaterproductie Globaal Genomen reisde hij door zowat het hele KWB-land het afgelopen jaar. Op deze zeer zonnige middag brengt hij een herwerking van dit stuk, aangevuld met enkele liedjes, begeleid door een gitarist. Ik laat me met plezier verrassen door sommige humoristische en kritische bespiegelingen van deze kunstenaar: de woorden "De wereld is niet te koop" en "Er is maar een aarde die ons verdraagt" galmen over het pleintje. Dat trekt steeds meer volk aan, al is het merkbaar –wegens niet echt enthousiast-niet zijn vaste publiek. Het kan ook aan de temperatuur liggen, die intussen -naar Belgische normen- voor een aangename hitte zorgt.

(Foto:Han Soeten)

De KWB kleurt ook buiten de lijntjes van Vlaanderen, zoveel is duidelijk. Heel wat KWB'ers kopen een zakje bloemzaad van de organisatie Wereldsoldariteit uit internationale solidariteit met organisaties uit het Zuiden.

(Foto:Han Soeten)

Luc van de KWB uit Zwijndrecht vertelt me dat de gebouwen van het Europees Parlement een grote indruk op hem hebben gemaakt. De KWB-activiteiten vindt hij "maar niets", maar zijn vrouw doet er wel graag aan mee. KWB'ers Matthieu Scheelen en Alice Kums uit Overpelt zijn goedlachse zeventigers. Alice is vooral geïnteresseerd in de reis-informatie "die je hier vandaag overal kan vinden". Matthieu is voorstander van een verenigd Europa, maar vindt sommige sociale aspecten ervan ondoordacht. “Europese politici doen te weinig om de belastingsparadijzen aan te pakken en dat kost de gemeenschap veel geld”, vindt Matthieu.
Ik bezoek daarom een standje van FAN, het Financieel Actie Netwerk, waar KWB deel van uitmaakt. FAN is zowel in Vlaanderen als Wallonië actief. Van deze organisatie maken onder andere ACV, ABVV, 11.11.11, ATTAC en BBL deel uit. Dat netwerk van organisaties is vooral actief rond financiële thema’s. Zo is het de gedeeltelijke verdienste van dit netwerk dat er in België een wet rond de Tobintaks is gestemd. FAN heeft sinds maart 2006 een nieuwe brochure uit: Pak me dan als je kan, rond belastingsparadijzen. Met deze brochure willen ze een eerste stap zetten naar bewustmaking rond belastingsontduiking.

(Foto: Peter Van den Brande)

Ik woon het tweede en zeer geanimeerde KWB-debat bij. Anne Van Lancker, Hans Bonte, Luc Van Dessel ( ACV-Bouw en Industrie) gaan in debat en de moderator is John Van Daele. De centrale vraag is “Hebben de nieuwe Oost-en Centraaleuropese arbeiders evenveel rechten om in ons land te komen werken dan de arbeiders van de andere oude EU-lidstaten?”
Voorlopig nog niet, zo blijkt: Polen, Tsjechen, Slovaken, en vele anderen kunnen enkel in ons land in loondienst komen werken als ze in het bezit zijn van een arbeidskaart. België wil op deze manier de eigen werknemers beschermen tegen een vloed aan goedkope werkkrachten uit de nieuwe lidstaten.

(Foto:Han Soeten)

Tijdens het nuttigen van een stukje Franse kaas en een Bulgaars glaasje wijn, kijk ik hoe kinderen en volwassen van de KWB-leden een 'internationaal' voetbalwedstrijdje spelen. De sportievelingen nemen het tegen mekaar op in een internationale voetbalmatch. Ze voelen zich vijf minuten Raùl, Litmanen of Simons in een echte interlandwedstrijd. Benieuwd of België zal kunnen plaatsen voor de eindronde in een groep met Finland, Turkije, Spanje en Polen.

(Foto:Han Soeten)

Zowat iedereen staat op de dansvloer de laatste maanden. Hoog tijd dus om jouw kunnen te testen op één van de traditionele dansen van deze landen.

Tot slot hebben de organisatoren ook nog een creatieve activiteit voor ons achter de hand. Iedereen tekent of schildert mee aan één van de mooiste bouwwerken of één of andere typisch kenmerk van jouw land-voor-één-dag. KWB zorgt voor de volledige omkadering op deze dag.