Het ABVV trekt de boer op met manifest tegen communautaire koorts

christophe01 oktober 2007 – 16:28

BRUSSEL -- Het ABVV gaat tegenwind geven in het communautaire debat. “Werknemers hebben niets te winnen bij een verdere staatshervorming”, zegt voorzitter Rudy De Leeuw. De socialistische vakbond zette alle argumenten bijéén in een manifest dat in duizenden Belgische bedrijven wordt verspreid. In die bedrijven gaat het ABVV ook oproepen om de petitie 'Red de solidariteit' te tekenen.

Of het nu gaat over de splitsing van de gezondheidszorg, de regionalisering van de arbeidsmarkt of de fiscale autonomie, het ABVV verwacht weinig goeds van een staatshervorming. “Zal het de delocalisaties of de buitenlandse overnames tegenhouden? Nee, want de machtscentra liggen al lang niet meer bij de nationale overheden. Zal de patiënt beter verzorgd worden? Nee, want hoe kleiner het draagvlak, hoe zwakker de verzekering. Hetzelfde geldt voor de pensioenen en de uitkeringen”, zegt Anne Demelenne, algemeen secretaris van het ABVV.

Erger nog, bij een verdere splitsing dreigen Waalse en Vlaamse werknemers concurrenten van elkaar te worden. Anne Demelenne: “Een verschillend loon voor het zelfde werk is een onrechtvaardigheid die we nooit gaan aanvaarden. Maar als dat mogelijk wordt, zal men aan Vlaamse en Waalse werknemers zeggen dat ze hun looneisen moeten matigen om competitief te blijven tegenover elkaar.”

In een twaalf pagina's tellende brochure kunnen militanten en delegees van het ABVV alle argumenten vinden waarmee ze zich in het debat kunnen gooien. Het ABVV gaat ook de petitie 'Red de solidariteit' mee helpen verspreiden. “Het initiatief voor die petitie ontstond aan de basis en dat toont dat het ABVV niet alleen een vakbond is maar ook een vakbeweging”, aldus Rudy De Leeuw.

De socialistische vakbond stelde vandaag ook haar nieuwe logo voor. Het werd een rood logo met de slogan 'samen sterk' in een gele balk.

De sociale strijd dient altijd gestreden te worden.

Deroose, 01/10/2007 – 17:54

Tot op de dag van vandaag ben ik nog nooit gecyndiceerd geweest.
Ik zag er niet het directe nut van in en dacht zoals zovelen dat onze sociale verworvenheden een normale vanzelfsprekendheid waren.
Reizen naar het buitenland en ander continenten hebben me echter doen inzien dat dit geensinds het geval is. Van alle plaatsen die ik bezocht heb is er geen één bij die beter doet dan België.

Wat was ik fout om te denken dat de vakbonden dan ook niet meer waren dan geldopslorpende organisaties die geen enkel echt nut hadden.

Vandaag tonen ze echter hun onschatbare waarde voor alle loontrekkenden en zelfs voor allen die genieten van onze sociale zekerheid (dus ook de kleine zelfstandige bvb).

Door te anticiperen op de welzijnsbedreigende ontwikkelingen die op het punt staan op slinkse wijze doorgevoerd te worden zijn ze meteen heel wat in mijn achting gestegen.
Ik heb dan ook voor mezelf besloten om me binnen de kortste keren aan te sluiten bij één of andere vakbond en mezelf beschikbaar te stellen voor vrijwilligeracties.

“Een verschillend loon

marc, 01/10/2007 – 21:58

“Een verschillend loon voor het zelfde werk is een onrechtvaardigheid die we nooit gaan aanvaarden"
Reeds 30 jaar geleden verdiende de Vlaming in de ARBED groep reeds een stuk minder dan de walen.
Maar dan was 'solidariteit' waarschijnlijk nog geen slogan van het abvv....

Een vakbond moet opkomen voor zijn leden!

Jan Vissers, 02/10/2007 – 10:14

In het huidige België wordt door de geldverslindende transfers naar Wallonië, de wereld op zijn kop gezet.

We betalen met zijn allen de hoogste belastingen in Europa, zodat we een netto loon overhouden dat bij de laagste is van Europa. Door de enorme geldtransferts naar Wallonië kunnen we nu al onze pensioenen niet meer betalen en behoren ook tot de laagste van Europa na Spanje.

Een vakbond zou er op moeten toezien dat de geldstromen in België eerlijk verlopen. Zij zouden de grootste voorstanders moeten zijn van een sterk doorgedreven staatshervorming, omdat dit de enige manier is om Wallonië te verplichten ook inspanningen te doen, om tot een zelf bedruipend gewest uit te groeien.

De solidariteit voor Wallonië is geen solidariteit meer, maar een profitariaat dat reeds 40 jaar duurt, en nog steeds is geen verbetering merkbaar.

Een vakbond moet er zijn voor de werkende mens, en de rechten als bediende of arbeider verdedigen. Maar ze moeten niet een 40 jaar durend profitariaat steunen, dat de Belgische werkende mens achteruitstelt tenopzichte van de rest van Europa.

De vinger op de wonde

Deschepper S., 03/10/2007 – 11:08

In het huidige België wordt door de geldverslindende transfers naar het gigantisch bestuursapparaat, de wereld op zijn kop gezet.

We betalen met zijn allen de hoogste belastingen in Europa, zodat we een netto loon overhouden dat bij de laagste is van Europa. Door de enorme geldtransferts naar onze 6 regeringen, parlementen en commissie's allerhande kunnen we nu al onze pensioenen niet meer betalen en behoren ook tot de laagste van Europa na Spanje.

Een vakbond zou er op moeten toezien dat de geldstromen in België eerlijk verlopen. Zij zouden de grootste voorstanders moeten zijn van een sterk doorgedreven staatshervorming waarin herfederaliseringen centraal staan, omdat dit de enige manier is om de politiek te verplichten ook inspanningen te doen, en het zelf bedruipend sysyteem dat zij voor zichzelf bedacht hebben uit te roeien.

De solidariteit van de werkende burger naar het bestuur is geen solidariteit meer, maar een profitariaat dat reeds 40 jaar duurt, en nog steeds is geen verbetering merkbaar.

Een vakbond moet opkomen voor zijn leden!

Jan Vissers, 03/10/2007 – 17:15

@Deschepper S. Flauw! En onjuist.

Re:De vinger op de wonde

Jan Vissers, 03/10/2007 – 17:30

@Deschepper S. Het was Wallonië die tijdens het Egmontpact, de voorstellen hebben gedaan om met gewestregeringen te werken.

Waarom? Om nog meer politieke Waalse vriendjes aan een dikbetaalde overheidsjob te helpen.

Dit diende de zoveelste keer als pasmunt, bij regeringsonderhandelingen, waarbij onze brave concencusvolle Vlaamse politici de wafelijzerpolitiek alle eer aandeden.

Waalse politici chanteren Vlaanderen op deze manier nu al 40 jaar, en nu hebben we eenmaal 'néén' gezegd, en het land staat op zijn kop.

Ook onze enorme staatschuld is de schuld van de toegeefelijkheid van de Vlaamse regeringonderhandelaars, en de hebberigheid van de Walen, waar 'genoeg' nooit genoeg is.

Wie vreet tot hij ziek is, moet vasten tot hij weer beter is.

Verlinde, 04/10/2007 – 11:33

Inderdaad jan,

De politiekers hebben de huidige toestand zodanig onder elkaar bedisselt op een manier dat het telkens zij zijn die er in de eertste plaats profijt van trekken.

Als het voorstellen betreft waarbij ze er zelf allemaal beter van worden gaat iedereen vlug overstag en worden akkoorden snel bereikt.
Alhoewel onze politici het communautair nooit
ergens over eens zijn, zijn ze dat verwonderlijk
genoeg zonder uitzondering wel altijd als er in de vleespotten valt te graaien.
Ook hier (gewestvorming) was iedere politieke (on)verantwoordelijke vlug bereid om tot overeenkomst te komen.

Vraatzuchtigheid op dit vlak zorgt er dan wel voor dat de vleespotten op een bepaald moment leeg te komen staan en dat er niet meer genoeg is om het zelf bedruipende syteem nog verder uit te breiden op een manier waarbij iedereen nog aan zijn trekken komt.
Verder staatshervormingen kunnen we ons gewoonweg niet meer permiteren, de hardwerkende burgers hebben al meer dan genoeg de broeksriem aangehaald, nu is het tijd dat de politici ook eens hun verantwoordelijkheid opnemen.