Marc-Antoon14 november 2007 – 19:39

Wat is de inzet van deze stakingen?
Chave: "Het gaat in de eerste plaats om het behoud van les régimes spéciaux de retraites, de bijzonderde pensioenregimes die sinds jaren van kracht zijn in waaier van sectoren zoals het openbaar vervoer en de energiesector. Die speciale regimes zijn ontstaan uit de erkenning, lang geleden, dat aan die beroepen bepaalde gevaren en ongemakken vasthangen, bijvoorbeeld voor wie een steenkoollocomotief moest aandrijven... Dat is natuurlijk een job die niet meer bestaat, en wij zijn dan ook vragende partij om rond te tafel te gaan zitten voor een update van de criteria. Verouderde risico's mogen van ons geschrapt worden, maar er moeten tegelijk ook nieuwe ongemakken in aanmerking komen voor erkenning, zoals stress, agressie,... Daar heeft de regering echter absoluut geen oren naar, die wil de 'speciale regimes' gewoon afschaffen: iedereen moet veertig jaar werken voor zijn pensioen."

"Sarkozy speelt het heel slim. Hij zet de werknemers uit de privésector op tegen de mensen uit de openbare sector, die worden afgeschilderd als verwende kinderen omdat ze op pensioen mogen na 37,5 jaar dienst. Hij wil zogezegd 'de lat gelijk leggen'. Wij vragen het omgekeerde: dat de sociale rechten zouden worden geharmoniseerd naar boven toe in plaats van naar onder."

"Maar ondertussen broedt de regering ook op andere plannen. De 'wet Fillon', genoemd naar onze eerste minister, voorziet voor januari 2008 - heel binnekort dus - ook een herziening van ons algeméén pensioenregime: van veertig naar éénenveertig jaar dienst. En daarna naar tweeënveertig jaar dienst?"

Hoe moet het nu verder?
Chave: "We zijn vertrokken voor een 'onbeperkte' staking: we doen door zolang de regering blijft zeggen dat de afschaffing van de speciale regimes 'ononderhandelbaar' is. We hebben natuurlijk geen glazen bol, maar we hopen dat we de verbinding zullen kunnen maken met de staking van de ambtenaren op 20 november."

"Wat ons helaas niet helpt is het feit dat Frankrijk op syndicaal vlak erg verdeeld is. De regering probeert die verdeeldheid natuurlijk uit te spelen in haar voordeel. Zo heeft ze met de FJAC, een kleine vakbond die derig procent van de treinbestuurders vertegenwoordigt, een apart akkoord onderhandeld. We zien echter dat veel leden - tegen hun vakbond in - gewoon meestaken."

"We vrezen ook dat de regering zal proberen om de aandacht af te leiden met maatregelen om de koopkracht te verhogen. Dat is heel erg nodig, en zo'n toegeving zou een mooie verwezenlijking zijn van de stakers, maar wij willen natuurlijk winnen op beide fronten: pensioenen én koopkracht."

Ondertussen wordt er ook actie gevoerd in de universiteiten. Wat is daar aan de hand?
"De studenten protesteren tegen de 'wet Pécresse'. Dat is onze minister van onderwijs, die de universiteiten wil privatiseren. De regering zegt dat dat nodig is omdat de staat geen geld meer heeft. Maar de studenten weten maar al te goed dat de univeriteiten daardoor onvermijdelijk ontoegankelijk zullen worden voor kinderen uit minder gegoede middens. Want wie zegt privatiseren zegt winst maken om je aandeelhouders tevreden te stellen. Dat kan de kosten voor de studenten alleen maar de hoogte in jagen."