christophe12 december 2007 – 17:14

Paul Goossens, journalist

“Ik moet opletten welke woorden ik gebruik of anders dreig ik nog beschuldigd te worden journalist te zijn bij Radio Mille Collines. Maar journalisten hebben ook burgerrechten. Zij hebben het recht om politieke standpunten in te nemen zelfs als die standpunten controversieel zijn. Als journalist kijk ik aan tegen een 'march of folly'. Minder dan een week geleden zat ik aan tafel met één van de sleutelfiguren van de formatie. Hij zei: “Eén ding is zeker: de staatshervorming is onbelangrijk voor de economische groei. Het is een puur politieke kwestie.” Nochtans doet men ons geloven dat deze staatshervorming absoluut onontbeerlijk is voor de welvaart van ons land. Het zegt iets over de autistische waanzin. Ik ben geen monarchist, maar ik vind het wel absoluut essentieel dat we de solidariteit herwaarderen. Ik herinner me nog de tijd dat iemand als Jacques Delors voortdurend sprak over het Europese sociaal model. Nu wordt er niet meer gesproken over solidariteit. Solidariteit is nochtans een begrip dat voortdurend herijkt moet worden. Solidariteit stopt ook niet bij grenzen, mag zelfs geen grenzen kennen. Solidariteit is een Europese en globale uitdaging. Dit is geen strijd voor het België van de 19de eeuw. Dit gaat over de fundamenten van de 21ste eeuw.”

Alexandre Von Sivers, acteur (onder andere in Le huitième jour van Jaco Van Dormael)

“Het is een eer om naast Paul Goossens te zitten. Ik ken hem nog van Leuven in 1967. Ik zat in de Franstalige sectie toen ik hem hoorde roepen 'Walen buiten'. De sociale zekerheid is geen worst die je in schijfjes kan hakken. Om als artiest te overleven, moet je goed op de hoogte zijn van de sociale zekerheid. Werkloosheid is een structureel fenomeen in onze branche. In de tv-reeks Het Verdriet van België speelde ik samen met Nederlandstalige collega's. Ik kan me niet voorstellen dat er andere regels voor hen zouden gelden. Het zou toch ook niet goed zijn dat men beter af is als zieke in Wallonië, als werkloze in Vlaanderen of als gepensioneerde in Brussel.”

Jacques Debatty, voorzitter CNCD-11.11.11

“Samen met onze Nederlandse collega's van 11.11.11 lanceren we volgend jaar een campagne voor menswaardig werk. Eén van de sleutelelementen is het recht om collectief te onderhandelen over de arbeidsvoorwaarden. Als we daar campagne rond voeren, is het niet meer dan logisch dat ik ook de petitie ondersteun om de sociale zekerheid in ons land sterk en één te houden.”

Rik Pinxten, voorzitter van de Humanistisch Vrijzinnige Vereniging

“Als middenveldvereniging verwijzen we graag naar de Verlichting en bekijken we de mensheid graag als een geheel. De blik wordt momenteel versmald tot Vlaanderen. Zelfs de naaste buren vallen uit de boot. Je zag dat ook al in de kiescampagne. De wereld buiten Vlaanderen kwam niet aan bod, zelfs Wallonië niet. Als humanisten vinden we dat we de mensheid als ijkpunt moeten nemen. We zouden dat unieke Europese project dat de sociale zekerheid is overal in de rest van de wereld moeten verdedigen.”

Geert van Istendael, schrijver

“Ik ben een dichter. Wij leven in een ivoren toren, maar dan wel een toren die vlakbij het strijdtoneel staat. Vanuit die toren hebben wij een vrij goed overzicht. Dat schept ook verplichtingen. Wij kunnen beter dan anderen zien wat de grond van de zaak is. Het is een ongelooflijk voorrecht om dichter, taalkunstenaar of artiest te zijn in een land waar verschillende culturen door elkaar leven. Dat is uniek in Europa. Die bevoorrechte ruimte bestaat niet zomaar. Die bestaat dankzij de sociale zekerheid. En daarom verdedigen we ze. Zoals schrijver Günther Grass zegt: ‘De dichter moet altijd aan de kant van de zwakkeren staan, altijd aan de kant waar de klappen vallen.'”