Codip vzw23 januari 2008 – 13:33

Waar blijft het geweten van onze politici?

Sinds Israël vorige vrijdag besloot de Gazastrook volledig af te grendelen van de buitenwereld, en daarmee voor Gaza de zwaarste humanitaire crisis in jaren ontketende, zijn de wanhoopskreten uit Gaza niet te tellen. Zo acuut is de situatie dat zélfs Christopher Guness, UNRWA-woordvoerder in Gaza, een noodoproep lanceerde. Met verbijstering stellen wij echter een totale stilte vast vanuit de politieke wereld. Staat de politieke wereld werkelijk zó onverschillig tegenover deze
regelrechte uithongeringspolitiek? Het lijkt ons dat het moment gekomen
is dat men niet langer kan zwijgen en toekijken.

Waar blijft het geweten van onze politici?

Sinds Israël vorige vrijdag besloot de Gazastrook volledig af te grendelen van de buitenwereld, en daarmee voor Gaza de zwaarste humanitaire crisis in jaren ontketende, zijn de wanhoopskreten uit Gaza niet te tellen. Zo acuut is de situatie dat zélfs Christopher Guness, UNRWA-woordvoerder in Gaza, een noodoproep lanceerde. Met verbijstering stellen wij echter een totale stilte vast vanuit de politieke wereld. Staat de politieke wereld werkelijk zó onverschillig tegenover deze
regelrechte uithongeringspolitiek? Het lijkt ons dat het moment gekomen
is dat men niet langer kan zwijgen en toekijken.

In De Morgen van 19 januari 2008 viel reeds te lezen dat de VN- organisatie voor Palestijnse vluchtelingen (UNRWA) de alarmklok luidt:

Alle grensposten zijn gesloten en geen enkel hulpkonvooi raakt er nog
door. Het is noodzakelijk dat die grensposten weer open gaan om iets te
kunnen doen aan de misèrie van de 1,5 miljoen mensen in Gaza", verklaarde woordvoerder Christopher Gunness van UNRWA. [nvdr Het zijn EU ambtenaren die de grenspost van Rafah controleren, maar door hun afwezigheid blijft deze gesloten]

Normaal rijden dagelijks 15 tot 20 vrachtwagens met hulpgoederen naar Gaza. De grensovergangen worden gecontroleerd door Israël. Volgens Gunness kan het isolement van de al gedemoraliseerde bevolking alleen maar leiden naar een verdere radicalisering op het ogenblik /"dat de internationale gemeenschap probeert het vredesproces weer op de sporen te zetten".

"Deze blokkade heeft een ernstige impact op de volksgezondheid. We hebben bijvoorbeeld al een aantal gevallen van botontkalking bij kinderen vastgesteld"/, voegde de woordvoerder eraan toe. De situatie in Gaza is zo ernstig dat de Palestijnen al geen cement meer vinden om "graftombes voor hun doden te maken". De ziekenhuizen geven lakens mee omdat lijkwades niet meer voorhanden zijn. "Zelfs in de dood worden de Palestijnen getroffen door de Israëlische blokkades"/, zei Gunness.

Israël heeft de Gazastrook volledig en heel strikt afgesloten vorige vrijdag. Zelfs de voedselbevoorrading van de VN, levensnoodzakelijk voor 80% van de 1,5 miljoen inwoners van Gaza, komt er niet in, en ook de VN-staf krijgt geen toelating om Gaza binnen of buiten te gaan. Desondanks vond Shlomo Dror, woordvoerder van het Israëlische ministerie van Defensie, het nodig om te stellen“Het is onaanvaardbaar dat de mensen van Sderot elke dag in angst leven en dat de mensen in de
Gazastrook hun gewone leventje leiden.”

Op zondag 20 januari ’08 viel de elektriciteitscentrale van Gaza stil door gebrek aan brandstof: geen elektriciteit betekent dat er geen drinkwater kan worden opgepompt, geen proper rioolsysteem, meer ziekten
en geen noodoperaties meer in de ziekenhuizen.

Israël schendt al 60 jaar het Internationaal Recht en de Mensenrechten, weigert alle VN-Veiligheidsraad resoluties uit te voeren, en werd veroordeeld door het Internationaal Strafhof in Den Haag. Nooit leidde dit tot noemenswaardige internationale druk op de Israëlische staat.

Nu de Gazastrook gehuld is in honger en duisternis, vragen wij de politieke wereld niet langer te zwijgen en zijn verantwoordelijkheid op te nemen. De tijd is gekomen om recht te staan, hard op tafel te slaan en door middel van sancties:

- De Israëlische staat te dwingen respect op te brengen voor mensenrechten, Internationaal Recht en wetten.

- Een einde te maken aan de Israëlische politiek van terreur en racisme
tegen de Palestijnse bevolking.

Enkel door het verdedigen van democratie en Mensenrechten zal de
Belgische politiek opnieuw geloofwaardigheid krijgen.

CODIP vzw