Indymedia.be is niet meer.

De ploeg van Indymedia.be is verhuisd naar DeWereldMorgen.be waar we samen met anderen aan een nieuwswebsite werken. De komende weken en maanden bouwen we Indymedia.be om tot een archief van 10 jaar werk van honderden vrijwilligers.

Stichter ATD-Vierde Wereld overleed twintig jaar geleden

Stichter ATD-Vierde Wereld overleed twintig jaar geleden

BRUSSEL (KerkNet) – Net twintig jaar geleden, op 14 februari 1988, overleed in Parijs de Franse priester Joseph Wresinski, stichter van ATD-Vierde Wereld. Nobelprijzen of grote onderscheidingen waren niet weggelegd voor de priester, in 1917 geboren uit Poolse vader en een Spaanse moeder en zelf opgegroeid in armoede.

perejoseph.jpg

Hij slaagde echter waar velen faalden: een methode ontwikkelen in de strijd tegen armoede en sociale uitsluiting. Die bestond erin armen zelf het woord te laten nemen en hen te organiseren in de strijd tegen armoede en uitsluiting en voor mensenrechten en vrede. Joseph Wresinski werd in 1946 tot priester gewijd. Zijn bisschop stelde hem in 1956 voor priester te worden in een daklozenkamp vlak buiten Parijs. Vanuit dat Noisy le Grand groeide ATD-Vierde Wereld uit tot een wereldwijde beweging, die zich tot op vandaag inzet om armoede te doen erkennen als een schending van de mensenrechten.

Père Joseph, zoals hij werd genoemd, blijft ook in Vlaanderen en Nederland voor velen die in armoede leven een inspirerend figuur. Een vrouw van ATD-Vierde Wereld, die liever anoniem wil blijven,- getuigt: “We konden elkaar niet verstaan, omdat hij geen Nederlands sprak. En toch begrepen we elkaar. Hij gaf zelfvertrouwen en ook de moed om door te vechten. In mijn leven kende ik ontzettend veel tegenslagen. Ik dacht: ‘Ik ben niks.’ Maar hij leerde me dat alles wat ik had beleefd, niet mijn schuld was. Père Joseph blijft voor mij degene die zegt: ‘Geloof in je eigen kracht. En vecht niet alleen tegen je eigen ellende, maar ook voor de bevrijding van een ander’.”

Als recht

We zouden juiste menselijke verhoudingen hebben als we universele rechtvaardigheid en vrijheid hadden, het einde van oorlog en terrorisme, als de mensenrechten volgens het VN-Handvest voor iedereen zouden gelden: afdoende voedsel, onderdak, gezondheidszorg, werk en of als onderwijs en als recht en niet als plicht, en niet omdat we het ons kunnen veroorloven voor deze zaken te betalen, maar omdat we mens zijn.