De arbeider in het algemeen en de automobielarbeider in het bijzonder worden door de steeds verder gaande flexibiliteit echt ontmenselijkt.Hij is als een citroen die tot de laatste druppel op het altaar van de winst word uitgewrongen.En de vakbonden die de mensen moeten verdedigen en zorgen voor menselijke arbeidsverhoudingen (weet je nog wel de economie ten dienste van de mensen )spelen het spel eens te meer mee zogezegd om erger te vermijden.Weet je nog vakbondsverantwoordelijken dat bij Renault Vivoorde de totaal uitgemolken arbeiders toch op straat gevlogen zijn .Ik moet nu ook terug denken aan delegee Terrence Harvey die eind de jaren 80 bij General Motors wel de verdediging van de arbeiders op zich nam?Hij vloog daarvoor op straat en werd door de CCMB laf in de steek gelaten.De KAJ en de KWB verdedigden hem toen terecht wel .Blijkbaar leren de vakbonden niet uit het verleden en zijn ze op lange termijn medeverantwoordelijk voor een totale sociale afbraak door hun lakse houding tegenover het patronaat en het niet in vraag durven stellen van een onmenselijk systeem dat kapitalisme heet .Verandering kan, dat bewijst Cuba en een deel van latijns-Amerika.

Hier hebben we al een eerste staaltje waartoe de splitsing van de metaalcentrale leid.Onenigheid binnen de vakbond is koren op de molen van het patronaat.Opmerkelijk dat weer Jorissen erbij betrokken is.De man die ook door zijn extreem-rechts verleden ter discussie stond als voorzitter en daardoor mede aan de basis ligt van de voor de solidariteit dodelijke splitsing.Zonder eenheid staat de gewone man nergens ,dat weet het patronaat en dat weet Jorissen ook.Wiens belang dient hij ?

Werknemers moeten zich steeds weer aanpassen, openstaan voor veranderingen op korte termijn, voortdurend risico's durven nemen, steeds minder afhankelijk worden van regelingen en formele procedures. Het is tijd om weer werk te bieden aan de holle beleggers- en managerspraat. Flexibiliteit levert alleen winst op korte termijn op, holt bedrijven uit ter wille van de aandeelhouders werkt deloyaal gedrag in de hand en werkt ondermijnend op het karakter van mensen. De moderne werkethiek staat op gespannen voet met de familiewaarden, waar politici en kerkleiders zo de mond vol van hebben. Stel dat je aan je kinderen voortdurend vertelt dat je gezin niet zo belangrijk is, je hebt het alleen maar voor de korte termijn gevormd. De kinderen horen er eigenlijk niet bij. Ze krijgen ook nog voorgehouden dat zij zich aan niemand te lang moeten binden. Met dat alles geef je niet bepaald het voorbeeld van een goed ouderschap. Het kan dan ook niet anders of het ophemelen van flexibiliteit werkt negatief door op de samenhang van families en buurten. Flexibiliteit word ons aangeprezen als het wondermiddel dat alle problemen oplost. Gewoon onzin!! Immers niets is gratis. Veel retoriek rond het begrip flexibiliteit benadrukt de baten en niet de kosten van dit nieuwe kapitalisme. De Europeanen denken dat de Verenigde Staten op ons voorlopen en blindelings moeten worden nagevolgd. Gaat het in onze samenleving alleen nog om productie en winst? Zelfs die vraag is nog te rooskleurig. In de nieuwe economie gaat het niet meer eens om de winst maar enkel om de aandeelprijs. Het idee van een conflictenvrij kapitalisme is absurd en het is daarom een illusie dat de klassenstrijd is verdwenen.

Syndicale groeten en God bless General Motors
Terence Harvey