Benny W03 mei 2008 – 01:32

Peter-Tom Jones ligt ons in over de technische kant van de zaak. Zijn volledige presentatie vind je in bijlage van dit artikel.

De eerste generatie biobrandstoffen blijken veel grotere nadelen te hebben als aanvankelijk wordt gedacht.De vermeende voordelen, verbonden aan biobrandstoffen, blijken helemaal niet zo voordelig te zijn, integendeel zelfs. We worden niet onafhankelijk van olie, zoals aanvankelijk gehoopt. We worden onafhankelijk van de klassieke olie, maar biobrandstoffen zullen nog steeds uit het buitenland komen.

Een ander voordeel van de biobrandstoffen is hun CO2-neutraliteit. Gewassen nemen tijdens hun groei CO2 op, die tijdens de verbranding terug wordt afgegeven. Deze cyclus is CO2 neutraal. Als je het verhaal echter in de praktijk bekijkt met belangrijke producenten zoals Maleisië en Indonesië, blijkt dat er grote stukken waardevol land worden ingenomen voor de productie van biobrandstoffen. Als je dan uitrekent hoelang het duurt vooraleer we onze koolstof-schuld hebben afbetaald, die door deze afbraak ontstaat, blijkt dat we tussen de 15 en 460 jaar moeten wachten vooraleer we een CO2 voordeel in de wacht kunnen slepen. Onaanvaardbaar in de huidige context van klimaat wijziging die ons dwingt tot onmiddellijke actie.

Ijveren voor biobrandstoffen is ook het ijveren voor het behoud van de traditionele verbrandingsmotor. Een concept dat, gezien zijn uitermate laag rendement, verouderd is en vervangen zou moeten worden door de meer efficiëntere elektromotor.

Als je dan nog het feit in rekening brengt, dat biobrandstoffen concurreren met voedselproductie over het gebruik van waardevol landbouwgebied, dan is de optelsom vlug gemaakt : Biobrandstoffen zijn inderdaad een misdaad tegen de menselijkheid.

Alma De Walsche legt tijdens haar betoog meer de nadruk op de sociaal-economische kant van de zaak. Haar volledige presentatie vind je in bijlage van dit artikel.

Voor de landbouwer betekent de opkomst van biobrandstoffen een nieuwe kans, een uitweg uit een markt van overproductie. De Europese landbouwer zal niet volledig kunnen instaan voor het Europese verbruik van biobrandstoffen. Ook al zullen de nu braakliggende gronden in gebruik worden genomen, dan zal Europa het nog moeilijk krijgen om de 10% richtlijn te produceren, die vooropgesteld wordt tegen 2020. Huidige schattingen stellen dat 50% van de biobrandstoffen geïmporteerd moeten worden om dit vooropgestelde quota te halen.

Ook de VS hebben zichzelf ambitieuze doelstellingen vooropgesteld : 20% tegen 2012. Momenteel gaat reeds 30% van het beschikbare graan naar de productie van biobrandstoffen. Ook de VS zijn genoodzaakt tot import van gewassen om hun doelstellingen te halen.

De import gebeurt vooral uit tropische landen uit Latijns-Amerika, Afrika en Azië. Landen als Paraguay en Brazilië hebben een prominente plaats ingenomen in het wereld biobrandstof gebeuren en hun ambities rijken nog verder.

Helaas worden deze ambities in de praktijk omgezet door grote multinationals zoals Cargill. De landloze boeren in Brazilië krijgen het extra hard te verduren en inheemse volkeren worden als slaven ingezet voor de productie van suikerriet. Gemeenschappen worden verdreven uit hun territorium en moeten plaats maken voor enorme plantages. De weinige wettelijke maatregelen die er zijn om de bevolking te beschermen kunnen niet afgedwongen worden. Sociale conflicten komen alsmaar vaker voor.

Ecologische is de ommezwaai ook een ramp. In Paraguay heeft er 7 miljoen hectare inheems Atlantisch bos plaats moeten maken voor mono-cultuur. Bij de teelt van de genetisch gemanipuleerde gewassen wordt intensief gebruik gemaakt van insekticiden en pesticiden die uitermate schadelijk zijn voor mens en milieu.

Door de toenemende druk van de teelt van de biobrandstofgewassen op de beschikbare landbouwgrond stijgen de voedselprijzen en dreigt er zelfs een tekort te ontstaan. Sommige landen reageren hier reeds op door de export te beperken om de eigen voedselvoorziening veilig te stellen.

In deze context kan je inderdaad stellen dat biobrandstoffen een misdaad tegen de menselijkheid zijn. Zoals de situatie er momenteel voorstaat, maken ze hun beloftes niet waar. Beide sprekers zijn het er over eens dat biobrandstoffen slechts een toekomst hebben in bepaalde niche-markten op kleinschalig niveau.