BuG 95 - Bericht uit het Gewisse 26-05-2008 

West-Europese skinheads in de clinch met Marokkaanse ketjes
Best om naast pro-actieve (politie)actie ook proactief na te denken.
  
Hommage Van Esbroek AB 23-05-08: Ode aan Brussel, mijn bastaardstad
23-24-25 mei, Jazz-Marathon vormt Brussel om tot gezelligste klankkast
DZ: Brice De Ruyver (Abou Jahjah advisieur Verhofstadt) krijgt katern De Zondag
DZ: Wordt legitieme actie tegen racisme en haat  Bourgeois' nieuwe 'kruistocht'?
DZ: Lijnvandalisme, late rekening van uitsluiting vreemdelingen als chauffeur?
DZ: Bart De Wever tovert 18.000 Antwerpse legaliseringen uit Turtelboom's pot
3 eindejaarsstudenten: AEL is teruggedrongen. Niet  haar gedachtengoed.
Allochtonen stijgen sneller in onderwijs en werk dan hun groei in bevolking
Kifkif keert zich tegen inhoudelijke boodschap van een al te mediageile AEL
Een generatie die in de AEL haar verzuchtingen herkende en voor strijd koos
    

En als het nu zo eens was dat binnen enkele maanden of weken blijkt dat enkele Marokkaanse infiltranten/informanten/aangestokers en aangestoken minderjarige aanstokers ingegaan zijn op de provocatie van welbekende skinhaeds en hooligans die zich nog maar enkele weken geleden konden opladen in anti-joodse en xenofobie orgiën samen met verzamelend Europees nationaalsocialistisch rechts? Wat als deze feiten zich inschrijven in een verschoningsactie als voorbereiding op het proces in beroep van Abou Jahjah waar overheid en veiligheidsdiensten opnieuw aan geloofwaardigheid kunnen verliezen? De connectie van belangrijke criminaliteit al of niet gelinkt aan terrorisme met nationale en internationale veiligheidsdiensten vraagt enige waakzaamheid om niet onmiddellijk in de gemeenplaatsen te vervallen die enkel tot doel hebben op racistische basis bevolkingsgroepen in hun geheel te criminaliseren. Enkele elementen die tot waakzaamheid en pro-actief denken oproepen:

1. De 'Noord-Afrikanen' zijn daar 

De algemene en door alle media, TV, Radio en pers gevolgde aanduiding van 'Noord-Afrikanen' als de groep die relletjes zou uitlokken doet meteen de oren spitsen en het denken activeren. Een anonieme weblog heeft het allicht gehad over 'Noord-Afrikanen' gehad die de brand gingen steken aan alles wat blank was. Noord-Afrikanen werd in ieder geval massaal opgepikt door de media, een serieuze aanduiding dat het om een externe opzet gaat voortgaande op een voor de rest niet in de aandacht gekomen aanval van enkele skinheads op allochtonen na de match Anderlecht-Gent. Zoek in Brussel, Antwerpen of naast je deur een Marokkaan die zichzelf als Noord-Afrikaan ziet, of hier enige identiteit uit put. 

'Noord-Afrikaan' is in wezen een reeds eeuwenlang gebruikte door het Franse kolonialisme geïntroduceerde term, in de lijn van 'Barbaren' zoals door de Grieken bedacht, van de toen in hoofdzaak Amazigh (later als Berbers aangeduide) bewoners. Na de kolonialisatie door Frankrijk werd het vernederend bedoelde 'Barbaren' vervangen door 'Noord-Afrikanen', omdat de Fransen zichzelf als de beschavingsbrengers zagen en hiermee de referentie naar de Berber-cultuur wilden uitwissen. 'Noord-Afrikanen' is dus een koloniaal begrip dat vanaf 1960 stigmatiserend werd aangewend voor de nieuwe migratie vanaf de 60-tiger jaren en staat voor onbeschaafd, crimineel, vuil, lui, onbetrouwbaar, analfabeet en zo meer. Met 'Noord-Afrikanen' heb je altijd succes in het oude op racisme en koloniale denkbeelden gebaseerde populistisch discours. 

2. Gewelddadige en racistische skinheads volledig buiten schot 

Een weblog met 4.000 bezoekers op een dag kan dan wel indrukwekkend lijken, webstatistiek geld als een van meest onbetrouwbaarste infokanalen aller tijden. Gelij wie kan er wat opzetten, extreem rechts of hooligans en eender wie die gediend is met provocaties.  De timing van dit soort confrontaties, relletjes enz. en de betekenis vervan oor een politieke of maatschappelijke situatie of gevoeligheid zegt dikwijls meer over een evenement dan wat er zich eigenlijk afspeelt. La guerre des flics is in deze situaties ook nooit ver weg. Het is meestal maar na maanden of jaren dat, voor de zoveelste keer, connecties boven water komen of de betekenis duidelijk wordt.

Dat de Anderlechtse schepen Fatiha El Ikdimi, preventiewerkers en alle wel degelijk aanwezige basisorganisaties in Anderlecht het in Keulen hoorden donderen en te maken kregen met voor hen vreemde en ongrijpbare roepers, stenengooiers die beperkte maar erg zichtbare schade aanrichten aan winkels, met in hun spoor de enkelingen die uit zijn op een gemakkelijk buit maken het scenario rond is veelzeggend. De schade is aangericht, niet zozeer aan goederen of mensen, maar aan het beeld van de bevolking over Brussel, De Marokkanen enz. 

De opgepakten zijn uitsluitend of in meerderheid Marokkaanse jongeren of kinderen. "Beide groepen pleegden geweld. Volgens onze informatie waren de supporters agressiever. Waarom zijn dan hoofdzakelik Noord-Afrikaanse jiongeren aangehouden en slechts één skinhead?" vraagt Fatiha El Ikdimi zich af in DM van 26/05. De echte provocateurs gaan vrijuit want die zijn verstandig genoeg (of hebben daartoe uitdrukkelijk de opdracht gekregen) geen schade aan te richten, voor de rest mogen ze charges uitvoeren, zoals onder dekking van het waterkanon dat zich richting 'oproerkraaiers' begaf op 23 mei. Zij waren het meest gewelddag (en daar ook op getraind) en het meest de confrontatie zoekend. Voor wie de laatste vijfentwintig jaar de migrantenwerking volgt weet hoe deze werking, de jongeren en de 'relletjes' zelf 'gevolgd worden'.

3. 'Noord-Afrikanen' zijn wel degelijk de Marokkaanse ketjes van Brussel

Met 'Noord-Afrikanen' hebben de media het wel degelijk over de Brussel ketjes van Marokkaanse afkomst, zoals ze genoemd werden in het hommage programma in de AB, dat dezelfde avond op 23 mei plaatsvond. Het gaat om minderjarige Belgen, die in België, dan nog voor een goed stuk uit Belgen geboren zijn. Zij mogen dan 'Noord-Afrikanen' genoemd worden door de 'West-Europese' journalisten die in de VRT voor nieuwsgaring en verslag zorgen. Nieuwslezers van universitair niveau die met een uitgestreken gezicht het alsmaar hebben over Noord-Afrikanen is niet alleen lachwekkend maar doet vragen stellen naar redacties die hen dit in de mond leggen. 

Ook de Jazz-marathon van 23-24-25 mei met een zomerse ambiance en vreedzame sfeer om u tegen te zeggen, met Beurs en Brouckère in goede doen, vormde geen enkel bezwaar voor Brussel- en Marokkanenbashing, zonder journalistieke vraagstelling, onderzoek of situering. Zaterdagavond mocht de Molenbeekse schepen  voor preventie, Fatiha El Ikdimi op de VRT even aan het woord om haar ontsteltenis uit te spreken over wat onvoorzien van buiten Anderlecht en door wie dan ook opgezet, uitgelokt, voorbereidt, georchestreerd, aangezet werd over hen heen gekomen is. 

Anderlecht heeft 93.808 inwoners in 2005, Sint-Jans-Molenbeek 78.520, twee Brusselse gemeenten waar het transformatieproces van het Brusselse gewest van 50% autochtoon naar allochtoon op 45 jaar tijd meer dan gemiddeld heeft plaatsgevonden. Langs de migratie hebben de Brusselse gemeenten zich demografisch kunnen vernieuwen. De overdracht van de 'Vlaamse' cultuur zal in Brussel gebeuren langs Marokkaanse ketjes. In die Vlaamse identiteit in Brussel zal ook plaats zijn voor de eigen Marokkaans/Berberse culturele traditie. Brussel, bastaard stad (om fier op te zijn) zoals in de laatste theaterproductie, De Taalmachine van Dirk Van Esbroek en Geert van Istendael werd geëvoceerd en door Geert Van Istendael in een hommage aan Dirk Van Esbroek op 23 mei 2008 ten gehore gebracht. 
 
4. De Zondag, toekomstige Algemeen Vlaamse krant in een onafhankelijk Vlaanderen?

4.1. Kruisvaarder Bourgeois

De Zondag heeft echt wel een topweekend achter de rug: Kruistocht tegen Arabische haatzenders, klinkt het in een hetserige in geel-zwart gedrukte titel.  In feite gaat om de toekomstige gesprekken met Arabische landen om af zou spreken xenofobie en racisme te bannen uit de ether, een volledig legitieme actie die de steun van de Arabische landen zal krijgen. Voor Zondag krijgt Bourgeois echter het kleed aan van Godfried van Bouillon aangetrokken en wordt aan het hoofd gezet van iets dat welbewust met populistische bedoelingen kruistocht genoemd wordt.

4.2. Brice De Ruyver mag zich in een aparte katern ventileren

Zou het zo zijn dat met het Abou Jahjah proces in beroep in aantocht, dringend een tandje bijgestoken moest worden in het racistisch en criminaliserenede discours tegen de 'Noord-Afrikanen'. Brice De Ruyver krijgt van De Zondag een speciale katern, om zijn blazoen met allochtonenbashing op te poetsen in het vooruitzicht van een mogelijke gerechtelijke veroordeling van ganse politieke hetze die mede door het kabinet Verhofstadt werd opgezet. Wanneer moest blijken dat deze toenmalige veiligheidsadvisieur van Verhofstadt de Belgische staat in z'n hemdje gezet heeft is enige dekking gewenst, moeten de broodheren van Zondag, ondermeer de Warandagroep en hun ondernemers, gedacht hebben. 80% van de gevangenisbevolking is allochtoon, zo kon Morel in de Zevende dag citeren uit deze extra katern. Dat hiervan de helft in voorhechtenis zit is geen detail. Het is een wereldrecord voor België waar de Vlaamse Balie (alle advocaten van Vlaanderen) enkele maanden geleden nog heftig tegen protesteerden. Op de vraag van npdata hoeveel van deze gevangene in feite illegalen, toeristen en passanten zijn naar nationaliteit werd vooralsnog geen antwoord gegeven. Dit onderscheid is essentieel om na te gaan over hoeven 'reguliere vreemdelingen' en nieuwe Belgen het gaat in de gevangenispopulatie. Graag een parlementair die hier eens de vraag naar stelt  bij minister Vandeurzen.

4.3. Het vandalismerapport van de Lijn was als bij wonder welgekomen. 

De Zondag kon met de primeur uitpakken: verdubbeling van het vandalisme op 7 jaar tijd. Dat is in feite een positieve evolutie omdat in dezelfde periode het aantal reizigers ook verdubbeld is. Wetende dat in die 7 jaar het aantal vreemdelingen gestegen is en  burgers van vreemde afkomst relatief meer het openbaar vervoer gebruiken is er in feite een relatieve afname van vandalismeschade verbonden aan de gesuggereerde band met 'vreemdelingen'gebruik van openbaar vervoer. 3/4 van de vandalismeschade is in Antwerpen gesitueerd. Er wordt wel niet bij vermeld hoeveel dit 7 jaar gelden was, misschien 80%, zodat ook hier een afname is vast te stellen?. De onderliggende boodschap is evenwel duidelijk, veel Marokkanen in Antwerpen, dus veel schade aan De Lijn. 

Het niveau van vandalismeschade is ook niet onbelangrijk om even vannaderbij te bekijken: 604.930 € in 2007 met 483 miljoen vervoerde reizigers. Dat is gemiddeld 125€ aangerichte schade door 100.000 reizigers. Elke schade is te veel en moet voorwerp zijn van observatie en bestraffing. Maar is het niet eerder verwonderlijk dat in Vlaanderen de Lijn met zoveel gebruikers van vreemde afkomst er zulk een minimaal vandalisme wordt vastgesteld. In een internationale vergelijking zal de Lijn allicht mee aan kop staan van veilig vervoer met respect voor materiaal en infrastructuur. Wie stelt daar eens een vraag naar? 

Vreemdelingen werden  jaren onwettelijk als chauffeur geweerd bij De Lijn

Gezien er in De Lijn geen centraal veiligheidsmanagement is, omwille van de provinciale autonopmie, zoals Jurgen Verstrepen terecht aanhaalde in de 7de Dag, is het vooral aan De Antwerpse Lijn om met een grotere openheid beleid te voeren en voor een compensatie te zorgen van het verleden. Tot 1998 bepaalde een (onwittige) CAO dat vreemdelingen niet in contractuele dienst konden komen van De Lijn, dus met akkoord (en zelfs onder stimulans) van de toenmalige vakbonden. Na klacht van Lijnrecht tegen Racisme en ondermeer opmaak van een dossier door onszelf bij toenmalige Minister Stevaert werd deze CAO van uitsluiting geannuleerd omdat men vreesde in een proces aan het kortste eind te trekken, gezien deze CAO volledig onwettelijk was. Gevolg is evenwel dat gedurende meerdere jaren tot 1998 De Lijn geen vreemdelingen als chauffeurs aan de slag konden bij De Lijn, dit op een ogenblik dat de wetgeving het veel moeilijker maakte om Belg te worden. Dat 'gat' in divers personeel is nog verre van gedicht en de 'mentaliteit' en bedrijfscultuur in De Lijn is zich nog altijd aan het 'herstellen'. De ambitieuze doelstelling van Lieten tav van de nog altijd vrij autonoom opererende provinciale Lijneenheden is daarom uitzonderlijk betekenisvol, mede door de weerstanden die zijzelf hiermee wil overwinnen. 

Het mag verder duidelijk zijn dat de komende decennia de Lijn, zoals De MIVB en ook de politie en bewakingsdiensten bevolkt zullen worden met Marokkaanse mannen die meer dan wie ook een traditie hebben van bescherming, verdediging, dienstbaarheid en beveiliging.

4.4. Bart De Wever tovert 18.000 Antwerpse legaliseringen uit pot van Turtelboom

En dan is er, ook in De Zondag, niet te missen met Bart De Wever, de kwakkel van 18.000 mogelijke regularisaties in Antwerpen.  Elkeen kan nagaan hoeveel feitelijk geregulariseerden, erkende vluchteling en in beroep goedgekeurden in Antwerpen verbleven op het ogenblik dat hen een verblijfsstatuut werd toegekend. Asielvragers zijn vrij zich te vestigen in de gemeente van hun keuze maar administratief (en financieel) blijven zij afhangen van de gemeente waar zij aan zijn toegewezen. Antwerpen als grootstad heeft meer asielzoekers op z'n grondgebied dan administratief toegewezen. Bij toekenning van verblijfsstatuut aan een asielvrager zal die zich noodwendig moeten richten naar de stad waar hij verblijft. Het aantal overgangen van wachtregister asielzoekers naar het gemeentelijk register bedraagt in totaal 8.821 op 9 jaar.
 

 
De Wever en Co hebben zoals alle parlementairen en Minister Turtelboom deze cijfers toegezonden gekregen. De extrapolaties van OCMW Antwerpen waar De Wever naar verwijst en die tot doel hadden meer personeel te verkrijgen, hebben geen boodschap gehad aan deze cijferwerkelijkheid die hen toch goed bekend moet zijn. Ook van de 62.714 in België verblijvenden in het wachtregister asiel op 1/1/2008 is het erg onwaarschijnlijk dat daarvan 18.000 in Antwerpen zouden verblijven en voor regularisatie in aanmerking zouden komen.
  

5. "De AEL is teruggedrongen. Niet zo haar gedachtengoed."

Yusuf El Mansouri, Mehmet Fati en Sofyan Ramdani, respectievelijk laatstejaarsstudent rechten UGent, sociologie Leuven en politieke wetenschap VUB, noemen in DM 22 mei 2008 de georchestreerde likwidatie en criminalisering van de Arabisch Europese Liga en Abou Jahjah een gemiste kans voor Vlaanderen,  "De AEL is teruggedrongen. Niet zo haar gedachtengoed... De allochtone middenklasse is zich bewuster van haar prangende situatie... Het was overigens de verdienste van de AEL om de energie van de eerste groep van afgestuurde allochtonen te kanaliseren naar een georganiseerde maatschappelijke beweging die zich bediende van democratische middelen." De schade aan personen en organisaties is volgens deze studenten aanzienlijk. "De boodschap is duidelijk overgekomen: een democratische strijd voor je belangen leidt in dit land tot niets".

Terechte analyse die het voorgaande beter kan doen begrijpen en de waakzaamheid verhogen voor emoties die al of niet bewust worden opgeroepen, het creëren van een klimaat en destabilisering van het groeiende samenleven en vreedzaam samen bestaan in de steden, de regio's en het land.

Alleen zijn de auteurs o.i. wat te negatief in de beoordeling van de eigen maatschappelijke positie. In tegenstelling tot wat zij veronderstellen of aangeven is er wel degelijk een versterking van allochtonen in het onderwijs en in de tewerkstelling die groter is dan de groei van hun aantal in de bevolking. In BuG 87 wordt dit uitvoerig aangetoond voor wat tewerkstelling betreft. Dat 46% ongekwalificeerde het secundair onderwijs verlaat is al een gevoelige verbetering tav het verleden. De slaagkans van Marokkaanse en Turkse jongens is 26% tav de 47% bij autochtone jongens. Ook dit is een versterking tav van vroegere cijfers en het verschil is nog geen factor 2 terwijl nog niet zo lang gelegen de verschil- factoren 3 tot 5 en meer bedroegen. De maatschappelijke evolutie van allochtonen, met inbegrip van Marokkaanse en Turkse jongens zit in de lift en zal onafwendbaar tot een grotere acceptatie en determinatie leiden die bij elke verkiezing een sterkere uitdrukking zal krijgen op het politieke vlak. De zogenaamde 'alibi' Ali' s mogen dan verder postvatten ik de door hen erg begeerde galerij van de BVA's.

In DM van 26 mei 2008 zijn er nog twee opmerkelijke opinies: die van Kifkif dat zich keert tegen de inhoudelijke boodschap van een al te mediageile AEL, hiermee zetten zij eerder zichzelf dan de AEL op haar plaats, en de solidiare genuanceerde en krachtige boodschap van Nadia Fadil, Oivia Rutazibwa, Omar Ba, Mostafa Einauan, Youssef El Moussaoui, Mohammed Benhaddou, Latif, Nadia Babazia, Eva Vergaelen, Hicham El Mzaihr, Karima Arektoute, Mariem ahali, Keltoum Belorf, Orhan Agirag,  Mohamed el Omari, Iman Lechkar, Birsen Taspinar, Malika Ahali, Mhamed Elouali en Mostafa Benkerroum.

"...Ondergetekenden behoren tot de AEL-generatie, die dank zij de AEL het gedachtengoed van gelijk burgerschap en volwaardige inclusie is gaan begrijpen. Een generatie die in de AEL haar verzuchtingen heeft herkend. Een generatie die ook zag dat dergelijke idealen geen vanzelfsprekendheid zijn maar een strijd behoeven.

De veroordeling van de AEL gaat niet enkel om de veroordeling van een organisatie. Het gaat om de afwijzing van een strijd, een strijd van een generatie die niet langer het lijdend voorwerp wil zijn, noch van haar geschiedenis, noch van haar heden, noch van haar toekomst.

Deze generatie is hier en blijft hier..."
 
Jan Hertogen, socioloog