christophe04 november 2008 – 18:09

De Centrale Raad voor het Bedrijfsleven komt deze keer met twee scenario’s op de proppen. In oktober leek het nog alsof er wel nog een kleine marge was voor loonsverhoging boven de automatische indexering. “Maar er heerst totale onzekerheid over de evolutie van de economische toestand. Het enige dat we zeker weten is dat de economie achteruit zal gaan, maar hoe diep kunnen we niet voorspellen”, aldus de CRB. Kort voor de publicatie van haar verslag heeft de CRB daarom de cijfers bijgesteld daarbij rekening houdend met de meer sombere voorspellingen. Volgens die nieuwe cijfers zullen de lonen in onze buurlanden met 5,1 % stijgen. In eigen land zal de automatische indexering 5,1 % bedragen. Zo blijft er niks over voor een reële loonstijging als de Belgische lonen niet meer mogen stijgen dan de lonen in de buurlanden.

De concurrentiewet van 1996 schrijft voor dat de CRB elk jaar een verslag publiceert over de maximaal beschikbare marges voor de loonkostenontwikkeling op basis van de loonevolutie in de buurlanden. Na de publicatie van het verslag kunnen de vakbonden en werkgevers aan de slag voor de onderhandelingen over een nieuw interprofessioneel akkoord.

De CRB berekende ook dat de lonen in België tijdens de periode 2007-2008 al 2,6 % meer stegen dan in de buurlanden. Volgens het ACV ligt dat niet aan de CAO-onderhandelaars. “Van de reële onderhandelingsmarge van 1,1 % werd zelfs maar 0,7 % benut”, aldus het ACV. De christelijke vakbond wijst er op dat individuele werkgevers loonsverhogingen buiten de cao's toekenden en dat de prijzen voor gas en electriciteit in België harder stegen dan in de buurlanden.

Concurrentiekracht is ook meer dan loonkost, merkt het ACV op. Loonkost is inderdaad maar één hoofdstuk in het 200 bladzijden tellende verslag. Op vlak van vorming werd weer geen vooruitgang geboekt (op vlak van participatie is er zelfs een minimale daling van 32,7 % in 2004 tot 32,6 in 2007, op vlak van financiële inspanning blijft België met 1,12 % van de loonmassa ver achterop op de doelstelling van 1,9 %).

De reactie van de werkgevers is niet echt verrassend. Het VBO en Unizo willen tijdens de komende onderhandelingen over een nieuw interprofessioneel akkoord de loonkostenhandicap terugdringen. Het ACV wil wel tot een akkoord komen, maar dan wel een akkoord met “een redelijke marge voor vrije en verantwoordelijke onderhandelingen in de sectoren en bedrijven”.

Op de voorstelling van het verslag wou de CRB zeker niet zeggen dat er helemaal geen ruimte is. “Zeggen dat er geen marge is, is een brug te ver. Er is totale onzekerheid en het is aan de sociale partners om te beslissen wat ze met die onzekerheid doen.”