Kerknet14 november 2008 – 12:50

“Maar wij zijn niet blij met de formule van de G20, een clubje van de meest ontwikkelde landen en landen, die de over de grootste economische macht beschikken zoals Brazilië of Zuid-Afrika. De G20 is niet het geschikte forum om dit debat te voeren. Dat moet plaatsvinden tijdens de onderhandelingen van eind deze maand in Doha, de VN-conferentie met afgevaardigden van de Wereldhandelsorganisatie, het Internationaal Monetair Fonds (IMF), de Wereldbank en de ruim 140 lidstaten van de Verenigde Naties. “ Dat zegt Jean Letitia Saldanha van de internationale ontwikkelingsorganisatie CIDSE, de koepel van zestien katholieke ontwikkelingsorganisaties uit Europa en Noord-Amerika onder wie Broederlijk Delen.

Volgens de CIDSE-medewerkerkster heeft de financiële crisis grote invloed op de
ontwikkelingslanden. “Wij vrezen dat de millenniumdoelstellingen volledig begraven worden. De Europese Unie gaf al het signaal dat de 0,7% van het BNP voor ontwikkelingshulp nog maar moeilijk haalbaar is. De VN voorspellen dat de ontwikkelingsfinanciering met 30% daalt en volgens een UNCTAD-prognose vermindert de financiering door de crisis met 140 miljard miljoen dollar (112 miljard euro).”

Cidse-organisaties vrezen een terugval van de overheidssteun. Die organisaties overleven ook deels door interesten, beleggingen en legaten. En ook daar laat de financiële crisis zich uiteraard voelen, al blijft de impact momenteel nog vrij beperkt. Het Franse CCFT (‘Comité Catholique pour la Lutte contre la Faim et la Pauvreté’) moest wel al een project in West-Afrika stoppen wegens geldgebrek. Wij vrezen dat dit in de toekomst steeds vaker zal gebeuren. Onze grote vrees is echter vooral dat organisaties als het IMF of de Wereldbank door deze internationale financieel-economische crisis sterker worden, zonder de nodige hervormingen door te voeren. Het IMF stond recent kredieten toe aan IJsland en Hongarije zonder bijkomende voorwaarden, terwijl die voor een land als Wit-Rusland wel gelden. Deze internationale organisaties moeten hun rol blijven vervullen, maar slechts mits de nodige hervormingen en op voorwaarde dat zij verantwoording schuldig zijn aan de VN. Dat moet ook structureel verankerd worden.”